Гісторыя беларускага мастацтва (by 34 & МТС) [BEL + RUS‪]‬ 34mag

В заключительном выпуске серии подкастов о беларусском искусстве от 34 и МТС изучаем неофициальное искусство и творческий поиск художников второй половины двадцатого века.В 70-е и 80-е годы двадцатого века существовало не только официальное искусство в духе соцреализма. Многие художники отходили от него, пускаясь в смелые эксперименты с цветом, формой и композицией. Одним из таких художников стал Израиль Басов, показывающий непарадную сторону советского города и экзистенциальное существование человека в нем. К сожалению, признания при жизни он так и не получил.Ну а в 80-х в беларусское искусство приходят перформанс и хеппенинг, постмодернизм и концептуализм. Легендарная художница того времени – Людмила Русова, которая изучала язык перформанса еще до того, как это слово стало обычным в нашем лексиконе.Работы, о которых идет речь в подкасте:34travel.me/gotobelarus/post/art-podcast-8

У заключным выпуску серыі падкастаў пра беларускае мастацтва ад 34 і МТС вывучаем неафіцыйнае мастацтва і творчы пошук мастакоў другой паловы дваццатага стагоддзя.У сямідзясятыя і васьмідзясятыя гады дваццатага стагоддзя існавала ня толькі афіцыйнае мастацтва ў духу сацрэалізму. Шматлікія мастакі адыходзілі ад яго, пускаючыся ў сьмелыя эксперыменты з колерам, формай і кампазіцыяй. Адным з такіх мастакоў стаў Ізраіль Басаў: ён паказаў непарадны бок савецкага горада і экзістэнцыйнае існаванне чалавека ў йім. На жаль, прызнання пры жыцці ён так і не атрымаў.Ну а ў васьмідзясятых у беларускае мастацтва прыходзяць перформанс і хэпенінг, постмадэрнізм і канцэптуалізм. Легендарная мастачка таго часу – Людміла Русава, якая вывучала мову перформансу яшчэ жа таго, як гэтае слова стала звыклым у нашым лексіконе.Працы, пра якія ідзе гаворка ў падкасце:34mag.net/post/art-podcast-8

В новом выпуске подкаста о беларусском искусстве от 34 и МТС отбрасываем стереотипы о скучном соцреализме и ищем в нем настоящие шедевры.Особенное внимание уделим двум художникам: Михаилу Савицкому и Маю Данцигу. Оба в юном возрасте застали войну, оба учились в одних и тех же институтах, оба прожили длинную и насыщенную творческую жизнь. Но работы их совершенно разные по настроению: драматичные судьбы людей у одного и оптимистичные городские пейзажи у второго. В их картинах нет холодной, искусственной помпезности и парадности, но есть эмоциональность, настроение и внимательность к человеку.Работы, о которых идет речь в подкасте:34travel.me/gotobelarus/post/art-podcast-7

У новым выпуску падкасту пра беларускае мастацтва ад 34 і МТС адкідаем стэрэатыпы пра сумны сацрэалізм і шукаем у ім сапраўдныя шэдэўры.Асаблівую ўвагу звернем на двух мастакоў: Міхаіла Савіцкага і Мая Данцыга. Абодва ў юным узросце заспелі вайну, абодва вучыліся ў адных і тых жа інстытутах, абодва пражылі доўгае і насычанае творчае жыццё. Але працы іх зусім розныя па настроі: драматычныя лёсы людзей у аднаго і аптымістычныя гарадскія пейзажы ў другога. У іх карцінах няма халоднай, штучнай пампезнасці і параднасці, але ёсць эмацыйнасць, настрой і ўважлівасць да чалавека.Працы, пра якія ідзе гаворка ў падкасце:34mag.net/post/art-podcast-7

В очередном выпуске подкаста о беларусском искусстве от 34 и МТС отправляемся дорогами Беларуси вместе с художниками-путешественниками. В начале двадцатого века они ходили от села к селу и предлагали крестьянам за еду и ночлег привнести немного красоты в повседневность – нарисовать ковер-маляванку. Они не получили признания при жизни, но сейчас мы восхищаемся их работами и талантом. Это Язеп Дроздович и Алена Киш. Время им досталось непростое: Первая мировая война, революция, присоединение Западной Беларуси к БССР, Вторая мировая война… И вот среди голодных и военных лет, во время организации колхозов и ударных строек эти мечтатели создают свои собственные миры с жителями других планет или райскими животными.Работы, о которых идет речь в подкасте:https://34travel.me/gotobelarus/post/art-podcast-6

У чарговым выпуску падкаста пра беларускае мастацтва ад 34 і МТС адпраўляемся дарогамі Беларусі разам з мастакамі-падарожнікамі.На пачатку дваццатага стагоддзя яны хадзілі ад вёскі да вёскі і прапаноўвалі сялянам за ежу і начлег прыўнесьці крыху прыгажосці ў паўсядзённасць – намаляваць дыван. Яны не атрымалі прызнання пры жыцці, але цяпер мы захапляемся іх працамі і талентам. Гэта Язэп Драздовіч і Алена Кiш. Час ім выпаў няпросты: Першая сусветная вайна, рэвалюцыя, далучэнне Заходняй Беларусі да БССР, Другая сусветная вайна… І вось пасярод галодных і ваенных гадоў, падчас арганізацыі калгасаў і ўдарных будоўляў гэтыя летуценнікі ствараюць свае ўласныя светы з жыхарамі іншых планет або райскімі жывёламі.Працы, пра якія ідзе гаворка ў падкасце: https://34mag.net/post/art-podcast-6