SelfSer Podcast SelfSer

ՍելֆՍերի այս էպիզոդում խոսում ենք տագնապի և նրա երանգների մասին: Այդ հարցում մեզ օգնելու համար հյուրընկալել ենք կլինիկական հոգեբան, հոգեթերապևտ Անի Բուդաղյանին, ում նեղ մասնագիտացումը հենց տագնապի հետ աշխատանքն է: Թողարկման ընթացքում Անին հանգամանորեն պատմում է տագնապի և նրա տեսակների, վերջինիս ձևավորման գործոնների, դրսևորման ձևերի մասին,  ինչպես նաև արձագանք ենք կատարում տագնապի կարգավորման ձևերին և աշխատող թերապևտիկ մեթոդներին:

Այսօրվա կյանքը պահանջում է արագ կողմնորոշվել, արագ որոշել, արագ գործել... Ու այս ամենը անընդհատ շրջապտույտի մեջ: Ժամանակի արագությունն ու ինֆորմացիայի առատությունը բերում են մեզ նորանոր մտքերի, հույզերի. վերջիններս մարսելու համար ժամանակ չկա: Ու մենք մնում ենք մեր գործերի հսկայական ցուցակի, խառնված մտքերի ու չապրված հույզերի հետ: Այս ամենը մարդուց հսկական էներգիա է տանում, ինչն էլ կարող է բացատրել հասարակության համատարած հոգնածությունը: Հոգնածությունը այսօրվա աշխարհում դարձել է նորմա: ՍելֆՍերի մեր հերթական էպիզոդում խոսում ենք հոգնածության մի շարք կողմերից, օգնող մտքերից ու վիճակը կարգավորող մեթոդներից:

ՍելֆՍերի հերթական էպիզոդում խոսելու ենք մեղքի զգացմանն առնչվող տարբեր հարցերից: 
Մեղքի զգացումը մարդու հուզական ռեակցիա է որևէ արտաքին իրողության, ավելի հաճախ՝ բացասական երանգով: Մարդն իրեն կարող է մեղավոր զգալ և՛ արածի, և՛ չարածի համար: Պատահում է նաև այնպես, որ մարդն ունենում մեղքի զգացում, բայց որևէ վատ բան չի արել: Հարց է առաջանում՝ ինչո՞ւ: Ինչպես շատ հոգեբանական հարցերում, այստեղ ևս կարևոր են մանկությունից եկած խորքային համոզմունքները: Եվ շատ կարևոր է չարհամարհել նրանց, ուշադրություն դարձնել և փորձել իրավիճակի հաղթահարման տարբերակներ գտնել:

ՍելֆՍեր փոդքասթի երկրորդ եթերաշրջանը սկսում ենք Նորից՝ բառի բուն իմաստով: Մարդու համար կոնֆորտ է մնալ սեփական հնարավորությունների ու կարողությունների սահմաններում: Դա հաճելի է, բայց ունի իր հակառակ կողմը: Երբ մարդն անում է միայն այն, ինչն իր մոտ լավ է ստացվում, դադարում է աճել ու լճանում է: Նոր բան անելը առաջին անգամ շատ դժվար է. այն անորոշ է, անհայտ, մարդուն պատճառում է անհանգստություն, բայց միևնույն ժամանակ ոգևորություն: Ու կարևոր է հիշել, որ երկրորդ անգամը հիմնականում ավելի հեշտ է լինելու: Խոսելու ենք պարզ քայլերից, որոնք կարող են օգնել առաջ գնալ, դիմավորել նոր մարտահրավերներն ու դարձնել դրանք ձեզ օգնական:

Հոգեբանական առաջին օգնությունը մարդասիրական աջակցություն է կյանքի դժվարին իրավիճակում հայտնված մարդուն: ՀԱՕ հիմնական նպատակն է հետագա հնարավոր հոգեբանական խնդիրներն ու բարդությունները կանխարգելելը կամ նվազեցնելը:
 Այս էպիզոդում մեր հյուրը՝ հոգեբան Զառա Հարությունյանը, կկիսվի մեզ հետ ՀԱՕ-ի կարևոր ասպեկտներով և գործիքակազմով: Այս էպիզոդում մենք կպատասխանենք հետևյալ հարցերին՝ ի՞նչ է հոգեբանական առաջին օգնությունը, ո՞վ ունի դրա կարիքը, ինչպե՞ս ցուցաբերել և որո՞նք են այն հաղորդակցման հմտությունները, որոնք մեզ անհրաժեշտ կլինեն օգնություն ցուցաբերելիս:

Ամեն տարի ամբողջ աշխարհում միլիոնավոր մարիկ բախվում են ընտանիքների բաժանումներին, որոնց անհետևանք չեն մնում ինչպես մեծահասակների, այնպես էլ երեխաների կյանքում։  
 Ամուսնալուծության գործընթացը միայն  իրավական չէ և այն մեծ ազդեցություն է ունենում ոչ միայն ամուսնալուծվող զույգի, այլև երեխաների, բարեկամների, շրջապատի և այլ մարդկանց վրա:
Կան որոշ գործոններ, որոնք կարող են ազդել երեխայի բարեկեցություն վրա՝
թշնամական կոնֆլիկտի աստիճանն ու տևողությունը,
ամուսնալուծության ընթացքում և հետ ծնողական դաստիարակության ոճը,
ծնող-երեխա հարաբերությունների որակը։
Շատ երեխաներ արձագանքում են ծնողների ամուսնալուծությանը, ունենալով տխրության, շփոթության զգացում, լքվածության վախ, մեղքի զգացումը, զայրույթը, հավատարմության կասկած, անհանգստություն, վիշտ և հավատի ու վստահության կորուստ, որը կարող է չանցնել և դրսևորվել նաև արդեն մեծահասակ տարիքում: 
Իսկ ինտենսիվ կոնֆլիկտի և ընտանեկան բռնության իրավիճակներում գրեթե բոլոր երեխաները կիսում են համընդհանուր մտահոգությունը. «Ի՞նչ է լինելու ինձ հետ»:
Աջակցող, հոգատար և հուսալի ծնողը երեխայի կյանքում անփոխարինելի դեր ունի և օգնում է երեխային հաղթահարել կյանքի ցանկացած բացասական իրողություն։