Pakhuis de Zwijger Pakhuis de Zwijger

Toen Nilab opgroeide, zag ze hoe haar ouders hun ziel hadden moeten achterlaten in hun thuisland Afghanistan. Om te voorkomen dat ooit nog iemand in zo’n verschrikkelijke situatie zou belanden, begon bij haar het nadenken. Dit probleem wilde ze bij de kern aanpakken. Het probleem was niet opgelost als ze alleen keek naar Afghanistan, naar vluchten of naar hoe vluchtelingen behandeld worden. Ze stelde zichzelf de vraag hoe je kan voorkomen dat landen verwoest worden door oorlog. En waarom worden ze eigenlijk verwoest? Het maakt haar tot een systemisch denker die de oorzaken van onrecht wil aanpakken en veranderen. Als geen ander kan ze scheve machtsverhoudingen en onrechtvaardige systemen duiden en aankaarten.

Omdat er duidelijkheid moest komen over de toekomst van de gesloten jeugdzorg in Nederland, plaatste Jason een oproep aan kinderen met de vraag of zij over hun ervaringen in de ZIKOS-afdelingen wilden vertellen voor zijn onderzoeksrapport. Dat rapport, genaamd "Eenzaam Gesloten", schept een consistent beeld van een verrot zorgsysteem dat de jongeren niet vooruit helpt, maar hen opzadelt met verdere trauma’s. Niemand die zelf geen plaatsing in de gesloten jeugdzorg heeft meegemaakt, is er blijkbaar toe in staat geweest om adequaat over de misstanden te kunnen rapporteren. Vandaar dat deze taak voor Jason is overgebleven. Dit pakte hij op door de ervaringen van de jongeren centraal te stellen – iets wat veel te weinig gebeurt – en wat een zeer belangrijke sleutel naar verbetering zou kunnen zijn.

Kansen grijpt Habtamu met beide handen aan, dat zit blijkbaar in zijn karakter. Tegelijkertijd is hij ervan doordrongen dat de kansen die je krijgt ook vooral het gevolg zijn van de mensen en mogelijkheden die je om je heen hebt. Als volksvertegenwoordiger vindt hij het belangrijk om verhalen te vertellen, want het werk in de Tweede Kamer gaat uiteindelijk om wezenlijke levens in onze maatschappij. Verandering in die maatschappij is zeker mogelijk. Het is een kwestie van lange adem – maar dan kan het ook ineens heel snel gaan.

Als er één ding is dat Nadia interesseert, dan zijn dat wel strijdliederen. Ze maakte er onder andere een driedelige podcastserie over onder de titel: Surinaamse strijdliederen Jaren 70. De kunsten hebben voor haar altijd een centrale rol gespeeld als middel om inzicht te krijgen in de geschiedenis van strijd tegen onderdrukking. Of het nou is door het lezen van literatuur zoals Wij Slaven van Suriname van Anton de Kom, door het opvoeren van sketches tijdens de bijeenkomsten van de LOSON, of door het maken en analyseren van muziek. Het vertellen van verhalen via kunstvormen is een manier om in contact te komen met de creativiteit, vindingrijkheid en het doorzettingsvermogen van mensen die hebben gestreden tegen onderdrukking. Het zijn namelijk ook vormen waarin getuigenissen voor het nageslacht zijn vastgelegd.
Redactie en productie: Annick van Rinsum
Beeld: Nicole Spakman

Vanaf jonge leeftijd was Lakshmi al uitgesproken activistisch. Ze was boos over het onrecht in de wereld, maar haar persoonlijke woede voelde ongegrond. Daar begint nu verandering in te komen. In haar nieuwe album heeft ze een nieuwe toon gevonden. Door een persoonlijk wakker worden is ze onderdeel van de wereld in plaats van dat ze haar van een afstandje bekijkt. En met een krachtige, gegronde toon vindt ze de poëtische nuance waarin verantwoordelijkheid, persoonlijke sores en systeemkritiek samensmelten.

Redactie en productie: Annick van Rinsum
Beeld: Nicole Spakman

In deze podcast gaat Annick van Rinsum in gesprek met het Hoofd Nieuwe Economie bij Oxfam Novib: Winne van Woerden. In deze podcasts bespreken ze het rapport van Oxfam Novib over extreme ongelijkheid wat vandaag aan de start van het World Economic Forum in Davos is verschenen. “Inequality Inc” heet het rapport. Het dient als een ontluisterende spiegel die ons voorhoudt hoe ons huidige economische systeem de rijkste 1% van onze wereld dient, terwijl het de meerderheid achterstelt. Winne heeft een achtergrond in internationale volksgezondheid en expertise op het gebied van postgroei economie en beleid en is fellow bij het Post Growth Insitute en het Commons Network. Voor haar is het meer den duidelijk dat een ander, rechtvaardiger systeem mogelijk is. Daarbij is het niet als laatste van belang dat we ons economische systeem zien als een politieke keuze zodat we een weg openen voor het nastreven van alternatieve benaderingen.

** In de podcast zegt Winne dat topbestuurders in de eerste week van het jaar net zoveel verdienen als een gemiddelde werknemer. Dit is niet correct. Het volgende is waar: in de eerste week van dit nieuwe jaar harkten de topbestuurders van Nederlandse multinationals al net zoveel binnen als een werknemer met het minimumloon in een jaar verdient.
** Het cijfer dat 7/10 mensen vinden dat de rijkste 1% meer belast moeten worden komt van onderzoek van Oxfam Novib zelf.