Keerpunt-Gewone mensen met buitengewone verhalen Peter Perceval-Inspiring Speech

Aan alle mooie liedjes komt een einde. Ook aan een podcastreeks. Na drie seizoenen en 60 afleveringen zetten we een punt achter de reeks “Keerpunten”. En het kon ook niet uitblijven: in deze laatste aflevering legt Céline Berckmoes interviewer Peter Perceval zelf eens op de rooster. Hij blikt in deze finale aflevering terug op de reeks en onthult ook een paar keerpunten uit zijn eigen leven, die hem hebben aangezet om dit soort verhalen te willen vertellen. Je krijgt een onbeschaamde blik in zijn ziel. Waarom is verbinding zo’n belangrijk thema in zijn leven en wil hij mensen altijd maar weer inspireren?

Straffe verhalen hebben we in overvloed gehoord in deze podcastreeks. Maar het keerpunt van Jacques Van Poucke, alias muzikant Dan Ellery, is één van de strafste dat ik ooit hoorde in mijn leven. Hij vertelde het me meer dan 20 jaar geleden, toen we samen op toernee waren met een theaterproductie en ter gelegenheid van zijn 80ste verjaardag kreeg ik hem nu eindelijk zover om dat verhaal ook voor de eeuwigheid vast te leggen. Muzikant worden was zijn roeping. Op zijn 16de werd hij een tieneridool in de rock 'n roll scene, en een veelgevraagd sessiemuzikant. Maar op zijn 25ste sloeg het noodlot toe... Daar vertelt hij over in dit uur.

Op haar 27ste ontwikkelde Lieselotte Bogaerts een eetstoornis. Het begon als een spel: zo lang mogelijk niet eten zonder dat iemand het door had. Bovendien vermomde ze haar obsessie met eten in een zeer succesvolle vegan foodblog. Op Instagram werd ze zowaar een echt rolmodel. Niemand leek dus door te hebben wat er echt met Lieselotte aan de hand was. Voor de buitenwereld leek de eetstoornis ook echt uit het niets te komen, want haar leven leek in de ogen van vele omstaanders “perfect”. Maar dat bleek alleen maar schijn. Voor Lieselotte was de stoornis een soort orgelpunt op een bijzonder turbulente jeugd getekend door afwijzing en zelfhaat. Hoe ze uiteindelijk wakker werd en de boze stem in haar hoofd het zwijgen kon opleggen, vertelt ze in deze aflevering.

Wanneer je op reis gaat, wil jij dan vooral met een cocktail aan het zwembad liggen? Of ben je ook nieuwsgierig naar wat er in je omgeving gebeurt? Kristien Vliegen beschouwt reizen alvast vooral als een manier om verrassende ontmoetingen te hebben. Vooral omdat ze haar steeds weer confronteren met wat ze zelf zogezegd allemaal "moet". En zo zijn ontmoetingen altijd weer wegwijzers naar meer ont-moeten. Hoe dat komt en vooral hoe ze dat doet, vertelt ze in deze podcast.

Als kind kreeg El Smet het etiket “raar”, omdat ze heel veel vragen stelde toen ze amper 3 was. Ze noemde haar thuis “de moulinex”, naar een merk van huishoudtoestellen in de jaren 70 en 80. Dat ze autisme had én hoogbegaafd was, kwam pas veel later aan het licht. Toen kreeg ze ook de rest van haar etiketten. Ze was gefascineerd door hoe menselijk gedrag bepaald werd door ruimtes. Ze ging dan ook architectuur studeren en deed dat vak tot 2013. Maar op dat moment crashte ze omdat ze jaren aan een stuk amper geslapen had. Daarna werd ze tegen wil en dank een “bijzondere case” voor psychiaters.

Nancy Taets keek enorm op naar haar oudere zus, het was een tweede moeder voor haar. Maar toen die zus op haar 30ste één van de 1 op 9 vrouwen werd die borstkanker kregen, werd haar vertrouwen in het leven geschokt. Ze kreeg echter signalen dat ze niet alleen stond in het leven.