Konglomerat Podcastowy Konglomerat Podcastowy

Gdy ktoś krzywdzi dziecko, wkroczą rodzice. Ktoś, komu zależy. Ale gdy ktoś skrzywdzi starszą osobę, system szwankuje. Zemsty może dokonać tylko wykwalifikowany Pszczelarz.

Dlaczego nie oczekiwałem wiele od Jasona Stathama w filmie „The Beekeeper” (2024)? Jak silny vibe kina akcji sprzed co najmniej dwóch dekad serwuje nam ta produkcja? Czy kupiła mnie już scena otwarcia, czy dopiero rozwinięcie pszczelarskiej intrygi? Jak bardzo boomerskie są żarty Kurta Wimmera? Co w tym filmie robi Jeremy Irons? O co chodzi z przeciekającym sufitem w biurze FBI? Kto będzie następny po Pszczelarzu? Murarz? Posłuchajcie.

Otwierającą drugą fazę projektu Wielkiej Republiki młodzieżową powieść „Ścieżka zdrady” omówiliśmy w okrojonym składzie (Mando i Rychu). Pierwszą książkę skierowaną do dzieci, pt. „Wyprawa do zaginionego miasta” zrecenzowaliśmy wraz z Jerrym. Dzisiaj przyszła pora na książkę dla dorosłych. Wraz z „Konwergencją” zamykamy pierwszą połowę drugiej fazy. Dzisiejsza audycja została nagrana w plenerze podczas kingowej majówki, a przed mikrofonami zasiedli ponownie Mando i Rychu. A jak oceniamy tę książkę? Na ile ciekawie poszerza ona uniwersum z okresu Wielkiej Republiki? Jak wpisuje się w inne wydarzenia z drugiej fazy cyklu? Czy jest to faktycznie powieść skierowana do dorosłych odbiorców? Jak sprawdziła się debiutująca w Wielkiej Republice autorka Zoraida Córdova? O tym wszystkim posłuchacie w dzisiejszym odcinku.

Ostatni odcinek mroźnych filmów z sezonu 23/24. W dzisiejszym podcaście długo oczekiwany zimowy sezon „Detektywa” oraz zupełnie niespodziewany, nakręcona w Polsce „Strefa interesów”. Zapraszamy do odsłuchu!

Skurę możecie wspierać na patronite.pl/skura

Misty i Jerry powracają do chyba najdłuższego, superbohaterskiego tasiemca Marvela, który obecnie ukazuje się w naszym kraju. Poprzedni tom kończył się wyraźną sugestią, że Avengers będą musieli się zmierzyć z mocą Phoenix. Ale w jaki sposób? Kto sprowadził tę niszczycielską siłę i w jakim celu? Cóż, na te i wiele innych pytań otrzymaliśmy (przynajmniej częściową) odpowiedź w tomie ósmym, czyli „Wejściu feniksa”. Chłopaki dyskutują o kolejnym puzzelku związanym z historią prehistorycznych Avengers, zastanawiają się nad podejściem do kanonu, które prezentuje w swoim runie Jason Aaron i w końcu oceniają dalszą rozbudową wątku wampirów w świecie Marvela. Posłuchajcie!

Skura wybrał się na wojnę nakręconą przez Alexa Garlanda. W dzisiejszym podkaście ocenia czy nowa produkcja ma potencjał na powtórny seans w kinie, oraz co bierze z poprzedniego filmu Garlanda „Men”. Dzisiaj podkast o tym jak nakręcić i pokazać piekło wojny inspirując się doświadczeniami z produkcji horroru i zaimplementować je do świata wojennego fotografa.

Skurę możecie wspierać na patronite.pl/skura

Slasherowy spacer po legendarnych klasykach trwa w najlepsze. Dzisiaj proponujemy wycieczkę do Teksasu, gdzie żar leje się z nieba, a śmierć, rozkład i szaleństwo są wszechobecne. Niebezpieczeństwo czyha, dlatego warto zwracać uwagę na wszelkie zwiastuny zła. Mamroczący staruszek na cmentarzu lub właściwie odczytany horoskop mogą ocalić niejedno życie. A skoro Saturn jest w trybie retrogradacji to wszystko może się zdarzyć… Już wkrótce zza metalowych drzwi wyłoni się monstrualna groza, przywdzieje maskę z ludzkiej skóry i zatańczy dziki danse macabre w blasku wschodzącego słońca. „Teksańska masakra piłą mechaniczną” w reżyserii Tobe'a Hoppera to niewątpliwie oryginalny, skuteczny i wpływowy filar kina grozy. Film, obchodzący w tym roku pięćdziesięciolecie premiery nadal fascynuje i prowokuje do dyskusji na wszelkich polach – od warstwy wizualnej, przez społeczne tło po prezentowanie wizji zdegenerowanej rodziny. To horror w stanie czystym, stylowy, odważny, obrazujący skrajną przemoc, bez użycia krwawych efektów. To dzieło, którego legenda trwa i przeraża kolejne pokolenia formą i nihilistyczną atmosferą. Stół do kolacji zastawiony, a zasiadają przy nim Kobiety eksploatacji czyli Marta i Bogusia oraz ich gość specjalny, czyli Jerry. Wspólnie zastanowią się nad tym, co sprawia, że film Hoopera jest tak wyjątkowy. Czy straszy? Dlaczego działa pomimo upływu lat? I przede wszystkim ile w nim pełnokrwistego slashera?

Oryginalny scenariusz, o którym wspomina Bogusia przeczytacie tutaj.

Plakaty, o których wspomina Marta możecie zaś zobaczyć tu i tu.