9 min

Tikeparehaye Paeiz Radio Humanity

    • Drama

تیکه پاره های پاییز |  Pieces of Autumn

پاییز تنها فصلی میتونه باشه که حال این روزای مارو بیان میکنه، غمگین و سرد و در عین حال زیبا و خواستنی. تیکه پاره های پاییز تنها تصورات یک درونگرای معتاد به فکر
هست.
در نهایت ممنونم از وقتی که برای این قسمت گذاشتین با تموم نقص ها و ایراداتش... :)
فصل ها بهانه ان، ما همگی رهگذریم...🍁

Autumn ( Fall ) is the season that beautifully expresses our mood these days. Its colours are vibrant and desirable, and its coolness is refreshing. Even though it may seem sad and cold, it brings a sense of joy and comfort to our hearts; maybe it's the reality of the world. "The Pieces of Autumn" is just like the tons of imagination of an introverted person who may be addicted to his/her thoughts.
It's better to say Overthinking Addiction.
At last, it's an honour to have you and I'm proud of it.
Seasons are just a pretext, we are just "Travellers".🍂

Musics:
Cigarettes after sex - apocalypse ( instrumental )
d4vd - Here With Me ( instrumental)
Kourosh Yaghmaei - Paeiz


Podcast lyric:

امروز بی تکیه، بی سرپناه
در جست و جوی آرامش، در دنیایی شیداییم.
تفاهم در تضاد ها و
تضاد در تفاهم های زندگی داریم.

در دنیایی زندگی می طلبیم دنبال علاجیم
که مارو پس میزنه.
انگار این صاحب خونه
از مستجر طولانی مدتش، میترسه.

گاهی اوقات به این فکر میکنم،
که با اینکه مسافریم،
چرا طلب ثبات دنیا رو میکنیم؟
بدون دلیل، بدون شرح.

انگار بعضی تصمیمات منطق نیاز نداره،
نه... به اون نیازمند نیست؛
انگار آدما هرچند به عرفان برسن، اما
دولت ها و ایده‌ ها باعث گشنگی
زیادی خواهی هاست.

در دنیای زیاده‌خواه ها و مظلومان
فرقی ندارم. من تنها یک چرخه‌ ام،
نیازمند گذر زمان، نیازمند تکرار.

سفر میکنم در ذهن مسافران،
ایده می فروشم به کنجکاوان،
ظهور میکنم زمان کم توانی متظاهران
اما، همه‌ی اونا بی اطمینانن و من،
مطمئن نیستم.
هرچند، من اولیش نبودم،
آخریشم نیستم.

در بین این نوشته ها،
سوالم فراموش شد. اینکه:
مایی که موندنی نیستیم
دنبال موندن ها و نموندن های دنیاییم؟

شاید باید رفت،
شاید باید گذشت
از این همه فکر و خیال و متناقض ها.
شاید ارزش معنیه دیگه ای داره!

در دنیایی که ثروتمندان موفقن،
موفق ها نمادن،
و غیر موفق ها هم پیمان ما،
گریزی وجود نداره.

جامعه میتونه با دو سه نفر تکرار شه
اما، کی یاغی خودشو معرفی میکنه؟
ما میل ساختن داریم،
حتی وقتی تخریب میکنیم.
یاغی هارو به سقوط دعوت میکنیم
که به حفظ ساختن چرخه کمک کرده باشیم
و در نهایت، اعتبار میسازیم.

من حال بد سقوط یک قهرمانم،
و اما درد دوباره برخاستنم.

من مثله سایه ام، عاشق روشنایی.
اونقدر عاشق، که به معشوق
تاثیر میدم و در نهایت،
بی مصرف خطاب میشم.

من نه دلیل حال خوبم،
نه معشوق روشنایی،
و نه اونقدر سرد که خاکم کنی.
من پاییزم، رهگذر واقعی.
دلیل دیده شدن دلداده هام،
و خودم تنها ت

تیکه پاره های پاییز |  Pieces of Autumn

پاییز تنها فصلی میتونه باشه که حال این روزای مارو بیان میکنه، غمگین و سرد و در عین حال زیبا و خواستنی. تیکه پاره های پاییز تنها تصورات یک درونگرای معتاد به فکر
هست.
در نهایت ممنونم از وقتی که برای این قسمت گذاشتین با تموم نقص ها و ایراداتش... :)
فصل ها بهانه ان، ما همگی رهگذریم...🍁

Autumn ( Fall ) is the season that beautifully expresses our mood these days. Its colours are vibrant and desirable, and its coolness is refreshing. Even though it may seem sad and cold, it brings a sense of joy and comfort to our hearts; maybe it's the reality of the world. "The Pieces of Autumn" is just like the tons of imagination of an introverted person who may be addicted to his/her thoughts.
It's better to say Overthinking Addiction.
At last, it's an honour to have you and I'm proud of it.
Seasons are just a pretext, we are just "Travellers".🍂

Musics:
Cigarettes after sex - apocalypse ( instrumental )
d4vd - Here With Me ( instrumental)
Kourosh Yaghmaei - Paeiz


Podcast lyric:

امروز بی تکیه، بی سرپناه
در جست و جوی آرامش، در دنیایی شیداییم.
تفاهم در تضاد ها و
تضاد در تفاهم های زندگی داریم.

در دنیایی زندگی می طلبیم دنبال علاجیم
که مارو پس میزنه.
انگار این صاحب خونه
از مستجر طولانی مدتش، میترسه.

گاهی اوقات به این فکر میکنم،
که با اینکه مسافریم،
چرا طلب ثبات دنیا رو میکنیم؟
بدون دلیل، بدون شرح.

انگار بعضی تصمیمات منطق نیاز نداره،
نه... به اون نیازمند نیست؛
انگار آدما هرچند به عرفان برسن، اما
دولت ها و ایده‌ ها باعث گشنگی
زیادی خواهی هاست.

در دنیای زیاده‌خواه ها و مظلومان
فرقی ندارم. من تنها یک چرخه‌ ام،
نیازمند گذر زمان، نیازمند تکرار.

سفر میکنم در ذهن مسافران،
ایده می فروشم به کنجکاوان،
ظهور میکنم زمان کم توانی متظاهران
اما، همه‌ی اونا بی اطمینانن و من،
مطمئن نیستم.
هرچند، من اولیش نبودم،
آخریشم نیستم.

در بین این نوشته ها،
سوالم فراموش شد. اینکه:
مایی که موندنی نیستیم
دنبال موندن ها و نموندن های دنیاییم؟

شاید باید رفت،
شاید باید گذشت
از این همه فکر و خیال و متناقض ها.
شاید ارزش معنیه دیگه ای داره!

در دنیایی که ثروتمندان موفقن،
موفق ها نمادن،
و غیر موفق ها هم پیمان ما،
گریزی وجود نداره.

جامعه میتونه با دو سه نفر تکرار شه
اما، کی یاغی خودشو معرفی میکنه؟
ما میل ساختن داریم،
حتی وقتی تخریب میکنیم.
یاغی هارو به سقوط دعوت میکنیم
که به حفظ ساختن چرخه کمک کرده باشیم
و در نهایت، اعتبار میسازیم.

من حال بد سقوط یک قهرمانم،
و اما درد دوباره برخاستنم.

من مثله سایه ام، عاشق روشنایی.
اونقدر عاشق، که به معشوق
تاثیر میدم و در نهایت،
بی مصرف خطاب میشم.

من نه دلیل حال خوبم،
نه معشوق روشنایی،
و نه اونقدر سرد که خاکم کنی.
من پاییزم، رهگذر واقعی.
دلیل دیده شدن دلداده هام،
و خودم تنها ت

9 min