30 min
Wspomnienia z trzęsienia ziemi 7 grudnia 1988 r. | #7 Rozmowy IBO Instytut Badań Ormiańskich
-
- Social Sciences
11:41 7 grudnia 1988 r. w Armenii to godzina oraz data, która pozostała w pamięci Ormian, jako trauma. Właśnie tego dnia doszło do największego trzęsienia ziemi w Armenii w ostatnich ponad 30 latach. Zniszczeniu uległo całkowicie miasto Spitak, ale ucierpiały też mocno miasta Leninakan (obecne Giumri), czy Kirowakan (obecny Wanadzor) oraz wiele mniejszych miejscowości i wsi. Śmierć poniosło przynajmniej 25 tys. ludzi, a władze ZSRR zezwoliły na otwarcie granic i wjazd pomocy humanitarnej z zagranicy. Do Armeńskiej SRR przyjechali wolontariusze z Francji, Polski, Włoch, czy Wielkiej Brytanii. Dzisiejszy rozmówca dr Grair Magakian urodził się w Erywaniu i tam skończył studia magisterskich ze specjalnością z językiem francuskim oraz angielskim. W 2011 r. uzyskał stopień doktora w naukach humanistycznych w Instytucie Języków Obcych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Pracuje obecnie jako adiunkt na Uniwersytecie Śląskim. Interesuje się m.in. kognitywistycznymi aspektami polsko-ormiańskich stosunków językowych z uwzględnianiem wpływów łacińskiego, kipczackiego, ukraińskiego, francuskiego, zagadnieniami z szeroko pojętej komunikacji, zarządzania, PR, rozwoju regionalnego itd. W 1988 r. krótko po studiach magisterskich uczył języka francuskiego w jednej ze szkół na terenie Armenii. W dzisiejszym odcinku opowiada o tym, co pamięta z tego dnia i jak włączył się w pomoc, jako tłumacz języka francuskiego.
Za mikrofonem prowadząca Ewelina Ebertowska – doktorantka Instytutu Antropologii i Etnologii UAM i członkini IBO.
11:41 7 grudnia 1988 r. w Armenii to godzina oraz data, która pozostała w pamięci Ormian, jako trauma. Właśnie tego dnia doszło do największego trzęsienia ziemi w Armenii w ostatnich ponad 30 latach. Zniszczeniu uległo całkowicie miasto Spitak, ale ucierpiały też mocno miasta Leninakan (obecne Giumri), czy Kirowakan (obecny Wanadzor) oraz wiele mniejszych miejscowości i wsi. Śmierć poniosło przynajmniej 25 tys. ludzi, a władze ZSRR zezwoliły na otwarcie granic i wjazd pomocy humanitarnej z zagranicy. Do Armeńskiej SRR przyjechali wolontariusze z Francji, Polski, Włoch, czy Wielkiej Brytanii. Dzisiejszy rozmówca dr Grair Magakian urodził się w Erywaniu i tam skończył studia magisterskich ze specjalnością z językiem francuskim oraz angielskim. W 2011 r. uzyskał stopień doktora w naukach humanistycznych w Instytucie Języków Obcych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Pracuje obecnie jako adiunkt na Uniwersytecie Śląskim. Interesuje się m.in. kognitywistycznymi aspektami polsko-ormiańskich stosunków językowych z uwzględnianiem wpływów łacińskiego, kipczackiego, ukraińskiego, francuskiego, zagadnieniami z szeroko pojętej komunikacji, zarządzania, PR, rozwoju regionalnego itd. W 1988 r. krótko po studiach magisterskich uczył języka francuskiego w jednej ze szkół na terenie Armenii. W dzisiejszym odcinku opowiada o tym, co pamięta z tego dnia i jak włączył się w pomoc, jako tłumacz języka francuskiego.
Za mikrofonem prowadząca Ewelina Ebertowska – doktorantka Instytutu Antropologii i Etnologii UAM i członkini IBO.
30 min