Dit Dus NPO Luister / EO

In deze laatste aflevering kijken Kees en Rosa, samen met EO-conceptontwikkelaar Daan Molenaar, terug op twee seizoen Dit Dus. Wat hebben ze geleerd van de geloofsgesprekken? Hoe kijken ze naar de plek van God en geloof in de levens van hun gesprekspartners? Is er een diepe kloof tussen hen en God óf is God in veel levens eigenlijk best dichtbij?

Is rijkdom een middel om echt hele goede dingen te kunnen doen? Om bijvoorbeeld je in te zetten tegen kansenongelijkheid? Zijn rijke mensen bevoorrecht, en hebben ze grote verantwoordelijkheden? Mogen we wat van hen verwachten? Of is rijkdom juist het probleem? Dat het je leven niet mooier maakt, maar moeilijker? Dat het streven naar rijkdom juist ongelijk creeert? Hoe zit dat nou met geld? Is het magisch, is het neutraal, moet je ervoor uitkijken?



Sander Schimmelpenninck heeft iets met rijkdom. Hij schaamt zich er niet voor. Hij is getalenteerd, succesvol, bevoorrecht en rijk. En tegelijkertijd maakt hij programma’s die ergens ook de armoede van rijkdom laten zien? Kees en Rosa met hem door over geld en het goede leven, over morele dilemma’s en over morele twijfel. Heeft hij die? Wie zit er achter deze schijnbaar geslaagde man?



Het gesprek gaat over geld en rijkdom. En over God. Volgens Sander is de Bijbel een boek met mooie verhalen, maar met amper richtlijnen voor het leven van vandaag? Kunnen we het ook over geld en God hebben, of geld als God? 

Of je gelooft of niet, ‘hoop’ is een onmisbare dimensie in ons leven. Je hoopt dat je beter wordt, of dat we een mooie zomer krijgen, of dat een oorlog eindigt, of we klimaatverandering kunnen afremmen. Waar halen we die hoop eigenlijk vandaan? Kun je hopen op iets wat je nog niet ziet? Hoe blijf je hopen als alles op het tegendeel wijst? Waar haal je je hoop eigenlijk vandaan? 

Merlijn Twaalfhoven is een hoopvol mens. Musicus, componist, schrijver, organisator. Hij was op grimmige plekken in deze wereld met het verlangen om hoopvolle momenten te creeren, dingen in beweging te zetten. Is dat gelukt?

Hij schreef een boek met de titel: ‘Het is aan ons’. Wat bedoelt hij daarmee? En God: heeft hij God nodig? Kun je hopen zonder God? Of is het hoogmoedig te denken dat wij zonder God kunnen? Is de hoop van een christen op God een thema dat hij kan begrijpen?

Geluk is haast een magisch woord. Het is een boterham met kaas, de geur van de lente, eindelijk een voldoende voor een tentamen. Maar geluk is ook een geheim. Je kunt het niet maken of kopen. En God? Is geloof in God een aanvullende reden tot geluk? Of heb je God niet nodig voor het geluk? Of geeft het geloof je een heel ander idee over geluk?

Ernst Jan Pfauth is een gelukszoeker. Hij is ermee bezig. Hij heeft veel geluk. Gezond, liefde, succes in zijn werk, welvarend. Maar hij schreef een boek over dankbaarheid, en hoe je dat oefent. Ernst Jan is journalist en ondernemer, richtte samen met anderen De Correspondent op en geïnteresseerd in zelfhulpboeken, de zin en de onzin ervan.

Lang wist Abbie niet hoe hij moest leven en wilde hij een einde aan zijn leven maken. Daar leerde hij over vertellen als acteur. Dat verhaal moest verteld worden, daarom wilde hij toch leven.

In deze aflevering spreken Kees en Rosa over een onderwerp dat veel mensen liever mijden: de dood. Misschien is dat mijden niet goed. Zorgt angst voor de dood misschien dat je amper werkelijk kunt leven?

Later in zijn leven raakte Abbie gefascineerd door Jezus. Hij speelde de rol van Jezus in De Passiespelen in Tegelen. En daar gebeurde iets met hem. Zijn eigen levensverhaal en zijn eigen lijden herkende hij terwijl het verhaal van Jezus speelde. Dat zorgde bij toeschouwers en bij hemzelf voor intensiteit. Je kon zien dat hij iets herkende in Jezus.

Wat herkende hij? Hoe ging dat verder tussen Jezus en hem?

Is woede een kracht of een zwakte? Laat woede zien dat iets je echt aan het hart gaat en dat je bereid bent veel daarvoor op te geven? Of is woede ook onvruchtbaar, zit er iets gewelddadigs in? Maakt woede je inschattingsvermogen scherper of zwakker? 

Raisa Blommenstijn heeft iets met woede. Ze is juriste en filosofe. Tegelijk is ze als opiniemaker met huid en haar betrokken op de grote kwesties van onze dagen, zoals de gevolgen van de aanpak van de coronapandemie op grondrechten van burgers.  

Rosa en Kees spreken met Raisa vooral over wat woede kan en wat ze niet kan. En over het christelijk geloof en woede. Kan God ook woedend worden? Waarover dan?