6. Ayten Alpün ile engelli annesi olmak, insanın kendi kendini hasta etme potansiyeli, iç sesini kaybedip yeniden bulmak ve kendi dondurmasını sevmeyi öğrenme sanatı üzerine oto.didakt | Ozlem Dinc

Bu haftaki konuğum, çok uzun zamandır hem işlerini hem kendisini hayranlıkla takip ettiğim, ve bende, kendisini gördüğüm yerde sımsıkı sarılmak isteyeceğim hissi uyandıran fotoğrafçı Ayten Alpün. 20’li yaşlarının başında İsveç’ten Türkiye’ye göç eden Ayten, moda çekimlerinin en çok aranan ve en çok sevilen fotoğrafçılarından bir tanesi. Aynı zamanda sosyal medyayı, paylaştığı dünya yemekleri tarifleri ve komik videolarıyla şenlendiriyor. Ama benim onun adını aklımda tutup bir daha hiç unutmamam, meme kanserinde erken teşhiste farkındalık yaratmak amacıyla bundan 11 yıl önce Bennu Gerede’ye çektirdiği o siyah beyaz fotoğrafıyla oldu. Başarılı bir fotoğrafçı olarak yolculuğu bir yana, ben bugün ondan biraz daha kişisel hikayelerini duymak istedim; çünkü Ayten, o bulaşıcı ve dolu dolu kahkahalarının altında kendi içinde ciddi bir mücadele vermiş, ikiz çocuklarından bir tanesine Cerebral Palsy teşhisi konmuş bir engelli annesi ve meme kanserini atlatırken kendi içinde cenneti tadıp geri dönmüş bir kadın.
Ayten’le bugün, engelli annesi olarak yolunu bulma çabasını, insanın kendi kendini hasta etme potansiyelini, kendini bütün hissetmek adına ülke değiştirmeyi, iç sesini kaybedip 50sinden sonra ona yeniden kavuşmayı ve teşekkür etmeyi öğrense de yaptığı dondurmanın güzelliğiyle barışamamasını konuştuk.