INFOWAR Aris Chatzistefanou

Ακούμε τραγούδια που έχουν φτάσει στις πρώτες θέσεις των ισραηλινών charts και αναρωτιόμαστε γιατί τα περισσότερα από αυτά τα τραγούδια έχουν μια πολύ συγκεκριμένη αναφορά στην εβραϊκή Βίβλο.

Παρακολουθούμε έναν Iσραηλινό καθηγητή που περιφέρεται στο γρασίδι σαν την κοκινoσκουφίτσα με εγκεφαλικό στο δάσος και υποπτευόμαστε ότι εκφράζει το σύγχρονο πρόσωπο του ισραηλινού κράτους.

Πραγματοποιούμε ένα ταξίδι στην πολιτική και τη φιλοσοφία της μουσικής του χωρίς να ακούσουμε σχεδόν κανένα δικό του κομμάτι -- συζητάμε για τον Λούντβιχ βαν Μπετόβεν.

Συζητάμε για τις επτά δεκαετίες ύπαρξης του AIPAC, του ισχυρότερου ισραηλινού λόμπι στην Ουάσιγκτον, και θυμόμαστε ότι γεννήθηκε για να συγκαλύψει ένα έγκλημα.

Αναρωτιόμαστε γιατί όλοι νομίζουν ότι η Γερμανία απολογείται για τα εγκλήματα πολέμου και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που πραγματοποιεί σχεδόν κάθε 40 χρόνια, ενώ δεν συμβαίνει ποτέ αυτό.

Ακούμε μερικά τραγουδάκια για τα 75 χρόνια του ΝΑΤΟ — μία εξαιρετική ιδέα του επικεφαλής των SS, Χάινριχ Χίμλερ, ο οποίος όμως δεν έζησε για να δει την υλοποίησή της.