Eindelijk de ouder die ik wilde zijn The Bigger Picture

Als ouder was ik hard op weg het tegenovergestelde te worden, dan ik wilde. Ik bevond me altijd in de praktische regel-modus en was innerlijk verhard vanwege alle verantwoordelijkheid die ik alleen droeg. Aan de buitenkant leek het alsof ik alles onder controle had, van binnen was ik diep ongelukkig. Tegelijk zag ik in dat mijn kinderen gewoon niet goed reageerden op alles wat logisch leek, alles wat hoorde, alles wat nou eenmaal zo was, alles wat ik meekreeg en had gekregen aan regels en normen en waarden.
Mijn kinderen prikten overal dwars doorheen en accepteerden amper sturing. Ze zijn echte kinderen van nu. En die vragen om een andere aanpak. Hen in de pas proberen te laten lopen heeft geen enkele zin. Er is een groot verzet daartegen in de kinderen van nu. Maar ze willen wel degelijk iets. Veel zelfs. Ze willen eindeloos begrip en vrijheid en steun en dat vraagt nogal wat van je.
Maar opvoeden van een kind van nu vanuit schuld, schaamte en oordeel vraagt nog veel meer. Dat leidt tot strijd en verwijdering en de grip kwijt.