Płytkast Płytkast

W szesnastym Płytkaście docieramy do angielskiego Swindon, skąd pochodzi kwartet XTC - jeden z kilku wykonawców, którzy tak mocno łączą ze sobą trójkę prowadzących nasz podcast. Z przepastnej dyskografii zespołu padło na album numer cztery - popis siły żywego, koncertowego grania, a zarazem zestaw bardzo precyzyjnych i nieprzypadkowych kompozycji. Muskularne i głośne "Black Sea" ukazuje XTC jako jedną z flagowych załóg new wave, obok Talking Heads czy The Police, z którymi zresztą toczyli coś na kształt korespondencyjnej rywalizacji na tym etapie. Jednocześnie muzyka z "Black Sea" wchodzi też w dialog z tradycją lat 60., jak The Beatles czy The Kinks, ale i antycypuje twórczość kilku kolejnych pokoleń gitarowych bandów z Wysp, by wspomnieć tylko Blur (90s) czy The Futureheads (00s). Co w tym piekielnie równym zestawie się wyróżnia in plus, a co in minus? Na czym polegają tajemnice songwritingu Andy'ego Partridge'a i Colina Mouldinga? I czy brzmienie gitar może mieć brązowy kolor? O tym między innymi dyskutowaliśmy w tym odcinku.

A naszym gościem tym razem jest Łukasz Konatowicz, były recenzent serwisu Porcys, a obecnie autor audycji "Wyszukane Piosenki" w Off Radiu Kraków i podcastu Pop Aktualnie.



00:47:00 Respectable Street

01:00:10 Generals and Majors

01:09:20 Living Through Another Cuba

01:19:30 Love at First Sight

01:33:20 Rocket from a Bottle

01:42:00 No Language in Our Lungs

01:55:20 GOŚĆ: ŁUKASZ KONATOWICZ

02:11:20 Towers of London

02:22:25 Paper and Iron (Notes and Coins)

02:29:15 Burning with Optimism's Flames

02:38:15 Sgt. Rock (Is Going to Help Me)

02:47:15 Travels in Nihilon

------------

Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)



Nasze profile w social mediach:

Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast

Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/

Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly | https://www.instagram.com/substanceonly

Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic



Wyszukane Piosenki: https://www.facebook.com/WyszukanePiosenki/

W piętnastym odcinku Płytkastu bierzemy na warsztat jedną z najgłośniejszych płyt późnych lat 90. - debiutancki i zarazem jedyny krążek Panny Lauryn Hill. Wszechstronnie utalentowana (śpiewanie, rap, kompozycje, teksty, o aktorstwie nie wspominając), zaledwie 23-letnia artystka postawiła w 1998 roku wszystko na jedną kartę, porzucając karierę u boku Wyclefa i Prasa w Fugees, i idąc "na swoje". "The Miseducation..." jest owocem jej całkowicie autonomicznej, autorskiej wizji; jej manifestem niezależności i bardzo ważnym - wtedy i dziś - statementem w dyskusji o roli kobiety we współczesnym świecie. Wypełniony eklektyczną mozaiką "czarnych" gatunków album nie tylko wywarł wpływ na kolejne pokolenia artystek (by wymienić tylko takie sławy, jak Alicia Keys, Rihanna, Amy Winehouse czy Adele), ale i zyskał powszechne uznanie krytyków, rosnące wraz z upływem lat - wszak w 2022 roku Pitchfork uplasował "The Miseducation" na 2. miejscu swojej listy najlepszych płyt lat 90. Co my na to wszystko? Posłuchajcie sami.

W odcinku gościmy raperkę i wokalistkę Lilu, która podzieliła się z nami swoimi wspomnieniami i emocjami związanymi z omawianą płytą. Dziękujemy!

00:28:40 Intro / Lost Ones

00:36:00 Ex-Factor

00:47:15 To Zion (feat. Carlos Santana)

00:55:35 Doo Wop (That Thing)

01:04:00 Superstar

01:10:20 Final Hour

01:18:30 GOŚĆ: LILU

01:24:25 When It Hurts So Bad

01:29:50 I Used To Love Him (feat. Mary J. Blige)

01:36:15 Forgive Them Father

01:40:30 Every Ghetto, Every City

01:47:00 Nothing Even Matters

01:53:35 Everything Is Everything

02:01:30 The Miseducation of Lauryn Hill

02:06:30 Can't Take My Eyes Off You / Tell Him

------------

Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)



Nasze profile w social mediach:

Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast

Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/

Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly | https://www.instagram.com/substanceonly

Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic



Lilu: https://www.facebook.com/profile.php?id=100091035403127

Czternasty Płytkast to nasz pierwszy odcinek o tak jednoznacznie rock’n’rollowym wydawnictwie – i sporo wskazuje na to, że prędko tego nie przebijemy. Debiut Oddziału Zamkniętego to bowiem blueprint, niedościgniony wzór polskiej odmiany rocka, która jest jednocześnie chuligańska, bezczelna i arogancka, jak i romantyczna, poetycka i inteligentna. Dziesięć wściekle przebojowych utworów z „OZ” właściwie w całości plasuje się najściślejszym kanonie polskiego rock’n’rolla, będąc trudno definiowalną fuzją różnych tropów: od blues- i classic rocka, poprzez glam, po punk i nową falę. Na to wszystko nakłada się kontekst straceńczego, autodestrukcyjnego genu, który zdeterminował całą historię oryginalnego Oddziału. Nic dziwnego, że dyskusja o „Party”, „Obudź się” i ośmiu pozostałych hitach zajęła nam blisko trzy godziny. Tym bardziej, że odcinek wzbogacili swoimi wspomnieniami znakomici goście: Piotr Stelmach – dziennikarz Radia 357, który wchłonął album jako 13-letni chłopiec, a później – w roku 2000 – prezentował ten longplay w kultowym cyklu „Pół perfekcyjnej płyty” na antenie Trójki, oraz Michał Coganianu – perkusista Oddziału w latach 1983-85, grający w dwóch utworach z debiutu oraz w całości na drugim albumie OZ „Reda by Night”.

00:40:30 Odmienić los

00:50:50 Party

01:04:40 Zabijać siebie

01:11:30 Obudź się

01:27:30 Jestem zły

01:43:50 GOŚĆ: MICHAŁ COGANIANU

01:51:10 GOŚĆ: PIOTR STELMACH

01:57:15 Andzia i ja

02:12:40 Twój każdy krok

02:23:00 Ich marzenia

02:30:25 Na to nie ma ceny

02:37:10 Ten wasz świat

02:46:45 BONUS: Reda by Night

------------

Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)

Nasze profile w social mediach:

Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast

Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/

Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly | https://www.instagram.com/substanceonly

Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic

Piotr Stelmach: https://www.facebook.com/profile.php?id=100044253258416

W trzynastym, najdłuższym jak dotąd odcinku Płytkastu odbywamy wojaż do Szwecji, gdzie w połowie lat siedemdziesiątych wyrosła legendarna fabryka przebojów, zawiadowana przez tandem Andersson/Ulvaeus. Wraz ze swoim czwartym studyjnym albumem, światowa popularność ABBY eskalowała do rozmiarów znanych dotąd nielicznym. Choć później szwedzki kwartet wielokrotnie odciskał swoje piętno na krajobrazie popu, to przewrotu w nim dokonał właśnie na "Arrival" z 1976 roku - swoim pierwszym prawdziwie studyjnym, wybiegającym wprzód i bardzo zwięzłym materiale, jak zwykle w przypadku ABBY eklektycznie łączącym multum stylów, wrażliwości i brzmień. Obok dyskusji o hierarchii utworów z "Arrival", w odcinku gościmy Joannę Okuniewską (z kultowych podcastów "Ja i moje przyjaciółki idiotki" oraz "Tu Okuniewska"), która podzieliła się z nami swoją miłością do ABBY.  

00:26:20 When I Kissed the Teacher

00:42:45 Dancing Queen

01:04:55 My Love, My Life

01:14:50 Dum Dum Diddle

01:25:25 Knowing Me, Knowing You

01:41:45 FEAT: JOANNA OKUNIEWSKA O ABBIE

01:53:00 Money, Money, Money

02:04:30 That's Me

02:13:50 Why Did it Have to Be Me?

02:21:15 Tiger

02:34:40 Arrival

------------

Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)

Nasze profile w social mediach:

Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast

Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore | https://www.instagram.com/ambrocore/

Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly | https://www.instagram.com/substanceonly

Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic

Joanna Okuniewska: https://instagram.com/tu_okuniewska | https://www.facebook.com/tuokuniewska

Co się stanie, jeśli w studiu siły połączą wschodzący wizjonerzy produkcji muzycznej z frontmanem najpopularniejszego boysbandu na świecie? Jeśli weźmiemy pod uwagę skalę talentu i ambicji 20-letniego Justina Timberlake'a, może wyjść z tego definiujące swoją epokę wydawnictwo. "Justified", solowy debiut wokalisty N Sync, ukazał się w 2002 roku, z miejsca stając się jednym z blueprintów nowoczesnego popu. Kluczową rolę odegrali w tym producenci, na czele z Pharrellem Williamsem i Chadem Hugo z The Neptunes oraz Timbalandem. Jak innowacyjne w swoim czasie "Justified" broni się po dwudziestu latach od premiery? I czy Michael Jackson zrobił dobrze, odrzucając "Señoritę" i "Rock Your Body"? Przedyskutowaliśmy to gruntownie w dwunastym odcinku Płytkastu. 

00:36:50 Señorita

00:51:20 Like I Love You

01:04:15 (Oh No) What You Got

01:13:25 Take It From Here

01:28:20 Cry Me a River

01:41:30 Rock Your Body

01:55:30 Nothin' Else

02:08:30 Last Night

02:16:30 Still on My Brain

02:22:00 (And She Said) Take Me Now

02:27:50 Right for Me

02:31:30 Let's Take a Ride

02:37:40 Never Again

------------

Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)

Nasze profile w social mediach:

Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast

Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore

Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly

Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic

Kiedy w sierpniu 1968 roku Skaldowie ledwo uszli z życiem z niebezpiecznego wypadku, kariera jednego z najpopularniejszych polskich zespołów zawisła na włosku. Pisanie utworów i sesje nagraniowe do trzeciego albumu krakowskiej formacji miały więc wymiar terapeutyczny i symboliczny. I faktycznie, album przeniósł przebojową, bigbitową konwencję grupy w nowy wymiar: do świata iście barokowego popu – zapierających dech w piersiach orkiestracji, szalonych rozwiązań harmonicznych i lekkości niespotykanej wówczas na polskiej scenie rockowej. Kompozycje Andrzeja Zielińskiego osiągnęły tu poziom wynoszący go na orbitę nieodległą od jego wielkich mistrzów: Briana Wilsona i Paula McCartneya. Przy tym "CJWS" to istna parada hitów, jeden z najbardziej najeżonych przebojami polskich albumów – połowa tych piosenek to szlagiery, które w swoim czasie śpiewał cały kraj. Jak brzmi ta płyta po ponad półwieczu od premiery? Na to pytanie odpowiadamy w jedenastym odcinku Płytkastu.

00:23:50 Malowany dym

00:35:00 Króliczek

00:44:30 Cała jesteś w skowronkach

01:02:00 Medytacje wiejskiego listonosza

01:14:30 Żeby coś się stało z nami

01:23:55 Bas

01:29:50 Wieczór na dworcu w Kansas City

01:37:00 Z kopyta kulig rwie

01:46:50 Dwadzieścia minut po północy

01:58:30 Prześliczna wiolonczelistka

02:09:15 Jeszcze przed chwilą

------------

Grafika: Jacek Ambrożewski (https://www.facebook.com/ambrozewski)



Nasze profile w social mediach:

Płytkast: https://www.facebook.com/plytkast

Ambrocore (Kuba): https://www.facebook.com/ambrocore

Substance Only (Borys): https://www.facebook.com/substanceonly

Muzyczny blog Glebogryzarki ztj. Afrojax (Michał): https://www.facebook.com/glebogryzarkamusic