Zapytaj Pastora Ewangelia w Centrum

Dlaczego tak łatwo przychodzi nam porzucenie modlitwy? Albo zadam to pytanie inaczej — co motywuje nasze życie modlitewne? Co nam w nim pomaga? Co sprawia, że zaczynamy się żarliwie modlić? Wydaje się, że jest to bardzo ważna sprawa, która dotyczy każdego chrześcijanina. Dziś zgłębimy ten temat, zwracając się do jednego z kazań pastora Johna Pipera, które wygłosił pod koniec lat osiemdziesiątych. Otrzymaliśmy je od naszej słuchaczki, która mieszka w małej miejscowości Niceville, na Florydzie. Bardzo dziękujemy naszej słuchaczce. Oto co pastor John, ma do powiedzenia na temat zaniedbywania modlitwy.

Pismo Święte daje nam dość jasne ograniczenia dotyczące Stołu Pańskiego. Biorąc pod uwagę te kryteria i surowe ostrzeżenia Nowego Testamentu, nasz słuchacz pisze do nas z pytaniem: „Pastorze, skąd mogę wiedzieć, że jestem wystarczająco święty, żeby uczestniczyć w Wieczerzy Pańskiej? W jakich okolicznościach osoba uważająca się za chrześcijanina nie powinna brać udziału w Wieczerzy?”.

Nasz słuchacz nadesłał do nas następujące pytanie: „Pastorze, jako reformowany chrześcijanin/kalwinista, bardzo cenię sobie teksty Jonathana Edwardsa, który twierdzi, że (1) wolna wola to robienie tego, czego pragniemy, ale (2) Bóg daje nam pragnienie czynienia dobra. Mając to na uwadze i pamiętając o Jakuba 1:13, mam problem ze zrozumieniem, skąd Lucyfer otrzymał swoje pierwsze pragnienie grzechu.



Norman Geisler mówi: «logicznym wnioskiem dla skrajnego kalwinisty jest to, że zarówno Lucyfer jak i Adam zgrzeszyli, ponieważ  Bóg dał im pragnienie do popełnienia grzechu». Koniec cytatu. Wyobrażam sobie, że Adam otrzymał swoje pragnienie grzechu od Ewy, która otrzymała je od węża/Szatana, ale jeśli Bóg jest suwerenny nad wszystkimi rzeczami — w tym nad naszymi pragnieniami — to czy czyni Go to pierwotnym autorem pierwszego pragnienia popełnienia grzechu?”. Pastorze, jak odpowiedziałbyś naszemu słuchaczowi?

Jeden ze słuchaczy napisał do nas wiadomość, w której zadał pytanie na temat 8 rozdziału Ewangelii Mateusza. „Pastorze Johnie, moje pytanie dotyczy Mateusza 8:28-34. Dlaczego w tym tekście demony proszą Jezusa o pozwolenie, żeby mogły wejść w świnie, skoro te świnie miały od razu utonąć? Gdzie indziej mogłyby pójść? Oraz gdzie znalazły się po tym jak „całe stado ruszyło w dół urwiska, prosto do jeziora — i zginęło w falach”? Od zawsze mnie to zastanawiało!”. Pastorze, co masz do powiedzenia naszemu słuchaczowi?

Dlaczego Bóg miałby pozwolić nam chrześcijanom cierpieć, jeśli to cierpienie zaszkodziłoby naszej wierze? To pytanie pochodzi od naszej słuchaczki z Kenii. „Witam, pastorze Johnie! Mam 21 lat i mieszkam w Kenii, we wschodniej Afryce. Moje pytanie wynika ze zwątpienia w dobrą naturę Boga. Wątpliwości te wkradły się, gdy rozmawiałam z moją przyjaciółką o tym, jak wygląda w jej życiu ufanie Bogu i czy stawia Jezusa zawsze na pierwszym miejscu. Powiedziała, że tego nie robi, ponieważ jak mówi, podążanie za Bogiem oznacza dodatkowe cierpienie i wiele trudności, które sprawia Bóg (albo na które pozwala), i że one nas spotykają, zanim doznamy Jego dobroci. Zastanawiam się, czy ma rację. Jej punkt widzenia sprawił, że zaczęłam wątpić w Bożą dobroć. Dlaczego Bóg miałby sprawiać ból komuś, kto całkowicie Mu zaufał? Dlaczego miałby pozwolić nam na cierpienie do tego stopnia, że nadwyrężyłoby to naszą wiarę w Niego? Dlaczego mamy wierzyć, jeśli to naraża nas na większe cierpienie?”.

Pastorze, czy jeśli jeden z członków twojej rodziny zaprosiłby cię na tak zwany ślub osób tej samej płci, to czy uczestniczyłbyś w takiej uroczystości?