Hallo oliebollen en kaasfretters!

In Imranesk wil ik mijn gedachten rijmend op de kaart zetten.
Gewoon een vleugje poëzie, openbaar brengen.
En al eens een deuntje, do re mi, door elkaar mengen.
Ze zijn meestal chaotisch, maar kunnen in tijden structuur bevatten.
Het begon al als kind, toen ging ik schrijvend de muur bekladden.
momenteel mijn horizonten aan het verrijken en als een normale mens aan het dromen
En nu wil ik hier, via mijn neergepende hersenspinsels, mijn stem laten horen.
In t' kort: gewoon een beetje mijzelf zijn eigenlijk.