My first starbucks Tagalog Spoken Poetry

First year high school at birthday ko noon.
Ang tanging hiling ko lang ay kape ng starbucks na isang jeep ang layo
Hindi damit, sapatos, o bidyo game ng PS1
Dahil ang gusto ko lang ay Starbucks na may whipped cream on top at kape in one.
Matagal ko na siyang pinag nanasahan
Mula sa lamesa ng Principal's office na lagi kong pinupuntahan
Hanggang sa kamay ng kaklase ko na binilhan ng mommy niyang mayaman.
At sa wakas, pagkatapos ng isang jeep at pagbabayad ng syete pesos
Ay nasa tapat na ako ng kahera, handang magbayad ng 110 pesos.
"What's your order ma'am?" sabi ng babaeng with the green apron
Nautal ako for a moment
Thinking what should I get for my palette.
And in one look, nakita ko na ang isang salitang pamilyar
Mula sa menu na kanina ko pa tinititigan
"Banana!" ang sabi ko
Sabay turo sa menu para sigurado
"What size? Tall, Grande or Venti"
I was taken a back and got lost
After hearing the last two words
Ang sabi ko nalang "uhm yung small" para safe
And she said "that's tall"
Nagbayad ako at tumabi, nag aabang na tawagin ang pangalan ko
And finally it came.
Mabilis akong naglakad patungo sa counter
At dinampot ang unang drink na mistula bang all-around ay kulay green
Tinusukan ko ng straw at sabay ang isang mahabang higop
Napatigil ako.
Pilit kong hinihanap at nilalasahan ang hinihintay kong saging
Pilit kong iniimagine ang banana bits
Kung kaya't hinalo ko at humigop muli
Ngunit tanging dahon, oo dahon ang nalalasahan ko sa bawat lunok at lagok.
Lasang dahong ang inumin.
At muli kong narinig ang pangalan ko
"One tall banana mocha for Yel"
At tumigil ang mundo for the 2nd time around
Pati si kuya na dumadampot ng tissue from the ground
Nagkatitigan kami
At sa mga titig na yun, nagkaintindihan kami
Muli akong lumunok
Napagtanto ko na,
Hindi lang ako ang Yel sa mundo.
At hindi lang kape ang nao-order dito.
First year high school. Birthday ko.
At inuming Matcha mula sa Starbucks ang naging regalo ko.