Betrouwbare Bronnen Dag en Nacht

De Belgen hebben zondag 9 juni 2024 niet alleen Europese verkiezingen, maar ook nationale en nog veel meer. Maar wat weten wij Nederlanders daar eigenlijk van? Hun fascinerende politieke cultuur lijkt ons te ontgaan.

Hoe onterecht! Hier ontmoeten Noord en Zuid in Europa elkaar. Germaans en Latijns. Koning Boudewijns vrome soberheid en Berlusconi-achtige joyeuze handigheid. Jaap Jansen en PG Kroeger schetsen een tableau der Belgen en hun rijke politieke cultuur in zes portretten.

Zes premiers die dat land hun kleurrijk stempel opdrukten. Een loodgieter, een vader, een dandy, een staatsman, ‘da joenk’ en ‘Saucissen Pol’.

***

Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

Deze aflevering bevat een advertentie van Podimo. Ga voor meer informatie naar podimo.com/nl/luisterbeter

En ook een advertentie van Lendahand. Ga naar Lendahand.com en gebruik de code betrouwbarebronnen500

Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij zoeken contact.

Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

***

1] Paul-Henri Spaak – de staatsman

Sociaaldemocraat Spaak stond politiek aan de top gedurende vele decennia. Nationaal was hij een belangrijk sociaal vernieuwer. Strateeg van de buitenlandse politiek. De Brusselse socialist speelde hoofdrollen bij alle grote doorbraken en vernieuwingen. Hij bedacht in Londen, in ballingschap de Benelux en realiseerde deze meteen; leidde (als eerste!) de VN; de Raad van Europa, de EGKS, de NAVO en bedacht Euratom en de EEG. Als strategisch denker en vurig spreker was Spaak een briljant voorzitter en onderhandelaar.

2] Gaston Eyskens - vader der crises

De Vlaamse christendemocraat Eyskens werd als premier van zes kabinetten gedurende vier decennia een soort vader des vaderlands. Hij wist schijnbaar onverstoorbaar de grootste crises te bedwingen en een duidelijke koers vast te houden.

Hij botste hevig met Koning Leopold III en diens zoon Boudewijn. Maar ze konden niet om 'vader Eyskens' heen. Koningskwestie, bloederige dekolonisatie van Kongo, financiële en sociale ellende en de taalstrijd tekenden zijn loopbaan. Hij begon met panache de Belgische staat te hervormen. "Les dernières cinq minutes!" De laatste vijf minuten van elke crisissessie waren de belangrijkste, vertelde hij en had daar een joyeus geheim bij!

3] VDB - ‘Saucissen Pol’

Flamboyanter premiers dan Paul Vanden Boeynants zijn nimmer geweest. Een Brussels Ketje dat als slagerszoon een vleesimperium bouwde en vastgoedmagnaat werd en niet vies was van zaken doen in wapentuig. Hij was een rechtse Waal, maar wars van volksnationalisme en bleef zo een 'chrétien social'. Politiek was hij de eerste moderne media ster. Van 'JFK' jatte hij het 'VDB' idee. Fameus werd hij als minister van Landsverdediging en als schepen van Brussel die daar een Manhattan aanlegde. Als premier wierp hij zijn charisma, onnavolgbaar proza en zakelijk vaak dubieuze streken in de strijd. Na zijn loopbaan werd hij wereldberoemd. Gangsters ontvoerden hem en wekenlang onderhandelde hij zélf over zijn losgeld. "Ze hebben geen traan van me gezien!"

4] Jean-Luc Dehaene – de loodgieter

"De afgelopen 50 jaar de grootste premier van allemaal." EU-president Van Herman Rompuy wond er geen doekjes om. Dehaene kon alles. Al jong was hij de onmisbare klusjesman van premier Wilfried Martens. Oplossingenmachine, saneerder, architect van doorbraken, formateur van coalities. Boudewijn en Albert zwoeren bij Dehaenes toverkunsten. "Sire, geef mij honderd dagen!"

De ongelikte volksjongen had daarbij geen vijanden, was bemind bij pers en opponenten door zijn gebrek aan kapsones en zijn schuddebuikende humor. En hij werd een groot Europeaan, ondanks dat-ie Jacques Delors niet mocht opvolgen. De EU van nu is in hoge mate

Het Europees Parlement is machtig, fascinerend, maar vaak onbegrepen. Zelfs het Duitse Grondwettelijk Hof in Karlsruhe snapte er niets van. Gelukkig dat Kathalijne Buitenweg - oud-Europarlementariër, voormalig Tweede-Kamerlid en nu staatsraad in de afdeling advisering van de Raad van State - er op promoveerde en ook vanuit de alledaagse werkelijkheid in Straatsburg en Brussel alles van weet. Jaap Jansen en PG Kroeger duiken met haar in de geheimen, successen en valkuilen van de Europese politiek.

***

Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door de Europese Unie en met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij zoeken contact.

Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

*** 

Tussen 6 en 9 juni mogen 375 miljoen burgers hun stem uitbrengen. En dat voor de tiende keer (de eerste rechtstreekse verkiezingen waren in 1979, zie hier het lauwe enthousiasme toen van oa Joop den Uyl!) Toch hoor je ook nu weer de verzuchting dat het zo moeilijk uit te leggen is, die ‘ver van mijn bed show'. Buitenweg beleefde een wereld met eigen codes en een politieke cultuur die volstrekt anders is dan die aan het Binnenhof.

Het Europees Parlement is allereerst de machinekamer van een stevig wetgevingsapparaat. Veel minder dan de Tweede Kamer een soort huiskamer van de politieke discussie. Buitenweg ontdekte al snel dat je in zo'n machinekamer maar beter een goed ontwikkeld talent bezit voor fijnmechanica. De kern van dat talent is een combinatie van volharding bij het vinden van kansrijke oplossingen voor bovennationale problemen en bij het bouwen van brede coalities.

Cruciaal is dan ook een hoge mate van culturele empathie. Europa kent immers vele tradities van politieke cultuur. Buitenweg vertelt hoe zij moest leren om te gaan met de rijke retoriek die soms minder geïnteresseerd bleek in de concrete opbrengst.

Het Europees Parlement is ook een instituut dat zichzelf steeds krachtiger en machtiger weet te maken. Zo ontdekte zij hoe haar eigen kritische bevraging van oerconservatieve kandidaat voor de Europese Commissie nogal onverwacht leidde tot een belangrijke sprong vooruit in de rol van het Parlement. In de loop der jaren maakten ook Jacques Delors en Jose Manuel Barroso met subtiele manoeuvres het Europees Parlement steeds machtiger.

Het politieke spel vindt daar plaats tussen én binnen de partijfamilies. Sommige zijn er groter dan heel de Tweede Kamer bij elkaar en minstens zo divers. Buitenweg geeft een praktijkcollege hoe je in die complexe en intrigerende wereld je weg vindt en successen boekt. Zelf kreeg zij voor gelijkberechtiging veel voor elkaar door gebruik te maken van de opmars van extreemrechts in Wenen.

Opmerkelijk is dat de Nederlanders zich als 'nationale groep' nauwelijks profileren. En dat is maar goed ook, vindt Buitenweg. Want ze zijn te klein om veel gewicht te verwerven, terwijl ze met hun poldercultuur juist ver boven hun gewicht kunnen scoren. Partijen die het Parlement vooral als een etalage voor hun eigen ideologische verhalen zien, maken daarentegen niets klaar.

Geen wonder dat Buitenweg – eenmaal Kamerlid – premier Mark Rutte opporde zijn nieuw gevonden Europese gedrevenheid nog wat verder uit te bouwen. Volgens haar heeft de Tweede Kamer best wat bevoegdheden om kabinetten bij te sturen in hun Europese aanpak, maar de neiging bestaat weinig meer te doen dan af en toe iets tegenhouden of af te remmen.

Kathalijne Buitenweg praat met aanstekelijk enthousiasme. Eenmaal Kamerlid merkte ze: het parlementaire werk in Europa is het leukste.

***

Verder Lezen

K.M. Buitenweg - The European Parliament’s quest for representative autonomy: an internal perspective (proefschrift)

***

Verder luisteren

427 - Europa wordt een grootmacht en daar

De aanwijzing van topambtenaar Dick Schoof als beoogd premier is een ware noviteit. De wijze waarop is gezocht, geselecteerd en beslist is raadselachtig en niet transparant. Jaap Jansen en PG Kroeger verkennen de vragen en verrassingen bij deze kandidatuur van de man die als jong ambtenaar bekend stond als ‘een van de Golden Boys van Bas’.

Schoof werd gepresenteerd als een safe pair of hands van buiten de politieke wereld. Verfrissend, vond Pieter Omtzigt. Wie zijn cv legt naast dat van alle premiers uit de voorbije 50 jaar, ziet iets anders. Kwamen zij uit een rijke diversiteit van banen, rollen en achtergronden in de samenleving, Schoof is de ultieme insider uit het bureaucratisch kartel van de Haagse departementen.

Jaap en PG verkennen de fasen waarmee het formatieproces bij Schoof kwam. Cruciaal daarbij is de impliciete bekentenis van Geert Wilders dat hij behalve Ronald Plasterk geen andere kandidaten in voorraad had. Daarbij valt op dat Schoof niet repte over zijn eigen kennismaking en inhoudelijke gesprekken met de vier fractieleiders. En dat niemand hem daarnaar vroeg.

***

Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij zoeken contact.

Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

***

Schoof trok in de crisis rond MH17 intens op met Mark Rutte die hij als premier ook zijn rolmodel noemt. Het is heel goed denkbaar dat juist Rutte de bedenker van zijn opvolger is geweest. Dat zou dan de laatste manoeuvre zijn geweest waarmee hij zijn opponenten Wilders en Omtzigt nog één keer wist te overklassen.

Het geheel nieuw soort regeringsleider dat Schoof belichaamt is elders allang heel gewoon. Een lange reeks technocraten verwierf faam als redders van Italië faam en werden opvallend geliefd. En de figuur Richard Van Zwol zijn ze in Rome ook al eeuwen gewend.

We zeiden het al eerder. Hiermee is het komend kabinet veel minder extraparlementair of programmatisch dan beloofd. Van Zwol gaat immers mét de vier fractieleiders zetels verdelen en bewindslieden aanzoeken.

Heeft Schoof vetorecht op kandidaten of is hij een soort ober die de bestellingen noteert? Werkt hij met zijn nieuwe team een program uit of blijft het bij een soort ambtelijk proces van implementatiepuntjes bij het hoofdlijnenakkoord? Hoe leeg wordt de regeringsverklaring als dat program pas op Prinsjesdag klaar is? En is Willem-Alexander wel de aangewezene om dan een coalitie-program voor te lezen?

De aankomend premier is in bestuurlijk Den Haag geen onbekende. Sterker nog, het is zijn enige milieu. Zijn leermeester in zijn eerste baan bij de Vereniging van Nederlandse Gemeenten was de broer van de huidige ‘onderkoning’ Thom de Graaf. Op het ministerie van Onderwijs en Wetenschappen leerde hij het vak onder Wim Deetman. PG vertelt over Schoofs inspirerende chef Bas van Eijndhoven, en de toenmalige PvdA’er zich dankzij hem ontwikkelde samen met CDA’er Paul Doop.

Netwerken daarbuiten ontbreken hem nu. Dat wordt moeizaam in de partijpolitiek - bij welk bewindspersonenoverleg kan hij aanschuiven op donderdag om 18.00 uur? En het is ook lastig in Europa. Een premier die daar doof en blind moet opereren omdat hij 'nergens bij hoort', staat permanent op achterstand en is al gepasseerd als de Eurotop begint.

Schoofs eerste Europese Raad is al op 27 en 28 juni. En daarna moet hij naar Washington voor de viering van 75 jaar NAVO. Dit wordt misschien wel meteen zijn eerste grote sof. Dick Schoof - 'de lachende moordenaar' - kon daar weleens zelf een stevige ontgroening krijgen. Jaap en PG bespreken de ondoorzichtige, maar fascinerende manoeuvres van Emmanuel Macron, Olaf Scholz en Joe Biden die ertoe kunnen leiden dat Mark Rutte toch nog met lege handen

Aan de vooravond van de verkiezingen voor het Europees Parlement valt nog het meest op hoe lauw deze campagne blijft. Terwijl oorlog woedt in Europa en een reeks landen in nood smeekt om het EU-lidmaatschap.  

Omdat er nogal veel urgente kwesties zijn, schreef hoogleraar Marc de Vos (Universiteit Gent en Vrije universiteit Brussel) het boek Grootmacht Europa, de omwenteling van de Europese Unie. Beknopt, maar scherp en boordenvol nieuwe analyses en inzichten. Jaap Jansen en PG Kroeger praten met hem.

***

Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door de Europese Unie en met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show! Als vriend kun je meedingen naar een van de exemplaren van het boek van Marc de Vos, beschikbaar gesteld door uitgeverij Ertsberg.

Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij zoeken contact.

Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

***

Marc de Vos ziet drie breuklijnen die de EU in korte tijd geheel van karakter hebben veranderd. Van een post-nationaal vredesproject werd het een wereldwijde economische macht. Van een niet-geografisch gedefinieerde gemeenschap van landen werd het een geopolitiek afgebakende eenheid. En van een economisch, gedepolitiseerd krachtcentrum is het nu staatsvormingsproject geworden. Drie recente crises - de klimaatcrisis, de coronacrisis en de oorlog in Oekraïne dwongen haar ertoe.

Wat daarbij nog het meest opvalt? Dat het gewoon gebeurt! Er zit geen plan of diepe strategie achter. Europa wordt een grootmacht als reactie op een allesoverheersende angst. "Ineens zien we overal vijanden!" zegt De Vos. Want die mooie, pro-Europese tijden van een globaliserende wereld na de val van de Muur is in korte tijd helemaal op zijn kop gezet. Klimaat, pandemie en oorlog de-globaliseren de internationale verhoudingen. En het Europees marktmodel moet daardoor in hoog tempo zichzelf politiseren. 

Daarbij is de ontwikkeling van de EU en haar lidstaten precies contrair aan wat het coalitieakkoord van PVV, VVD, NSC en BBB voor Nederland als strategie ziet. Den Haag is vooral druk met zich afzetten tegen een EU die allang voorbij is. "Wat niet zal kunnen is dat Den Haag naar Brussel komt met een lijstje opt-outs, want dat zal niet gebeuren."

En, waarschuwt De Vos: zo mist Den Haag de enorme kans die binnen de EU bestaat voor een krachtige, sterk geïntegreerde Benelux - zowel economisch als geopolitiek. In plaats van opt-outs komt er een kern-EU met gelaagde allianties van lidstaten die van tevoren bepalen of ze meedoen in de defensiestructuur, meedoen in handelsverdragen en soms ook in de grote toekomstprojecten – zoals nu al gebeurt met ‘Schengen’, de zone van volledig vrij verkeer.  

Marc de Vos benadrukt dat Europa geen nieuwe Apple of ASML kan decreteren. We moeten vooral werken met het Airbus-model. Wel kan de EU dat soort avant garde 'ecosystemen' helpen ontwikkelen. Ook Nederland kan daar in uitblinken. “Maar dan moet je er wel gewoon de beste in zijn."

De Vos noteert daarom dat in de werkelijkheid van de grootmacht-politiek de Britten eigenlijk al gestopt zijn met Brexit en Moldavië de facto EU-lid aan het worden is. Op alle terreinen waar de EU haar indrukwekkende instrumentarium van machtsuitoefening heeft - economisch, monetair, mercantiel - zijn de 27 lidstaten bovendien eensgezind in de oorlog tegen Poetins bewind.  

Maar deze feiten worden door de Europese leiders niet benoemd. Ook door Mark Rutte niet. Emmanuel Macron doet het als enige wel. Dat diens Sorbonne-rede beantwoord werd met doodse stilte noemt de Vos veelzeggend. Minstens zo boeiend is zijn analyse van de renaissance van Italië – ‘de permanente zieke man van Europa’ - naar een cruciale lidstaat met Giorgia Meloni en van 'de olifant in de kamer', Duitsland. Het verklaart metee

De Tweede Kamer debatteerde over het hoofdlijnenakkoord als tussenstop op weg naar een coalitie van PVV, VVD, NSC en BBB. Hoop, lef en trots bood veel inspiratie. Net als de hobbels op weg naar het bordes. Jaap Jansen en PG Kroeger analyseren het debat en kijken alvast naar het vervolg.

***

Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

Deze aflevering bevat een advertentie van BO Akkerbouw. Kijk voor meer informatie hier.

Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij zoeken contact.

Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

***

Al bij informateur Ronald Plasterk dook de vraag op: wát voor kabinet is voor alle vier de fracties acceptabel? Daar liep het al direct mis en informateur Kim Putters moest de toverformule vinden. Toen die er eenmaal was, konden hun opvolgers Richard van Zwol en Elbert Dijkgraaf op zoek naar inhoud en overeenstemming.

Die inhoud en die eensgezindheid blijken poreus en fragiel. Het Kamerdebat liet zien, dat de vier op cruciale aspecten geen coherente visie hebben of het eens zijn over de aanpak.

Tegelijkertijd werd duidelijk dat de hoofdlijnen de bewindslieden waar nu naar gezicht wordt een moeizaam keurslijf opleggen. Van ‘meer afstand en ruimte voor de Kamer’ blijkt nu al geen sprake meer. Frans Timmermans (GroenLinks-PvdA) had Pieter Omtzigt (NSC) hierbij klemvast. Omtzigt moest erkennen een regulier 'meerderheidskabinet' te hebben gevormd, de facto geleid door Geert Wilders en zijn PVV.     

Het budgettaire kader en de begroting - de financiële plaat in Binnenhof-bargoens – zullen een alles overheersende rol gaan spelen. Rob Jetten (D66) en Henri Bontenbal (CDA) dwongen Dilan Yesilgöz (VVD) en haar coalitiecollega’s tot pijnlijke bekentenissen.    

Uit een reeks interventies van D66 bleek allengs dat de aloude Zalmnorm (genoemd naar VVD-minister van Financiën Gerrit Zalm) is ingeruild voor een noodrem met kaasschaaf die de ministers zal verlammen. De tijden van Zalms strenge voorganger Onno Ruding (CDA) keren terug!

De nieuwe coalitie blijkt de meest eurofiele ooit. Alle grote problemen kunnen pas opgelost worden als 'Europa' de hand over het hart wil strijken voor lidstaat Nederland. Maar in ruil voor die geëiste empathie heeft het nieuwe kabinet niets te bieden.

Bij de vele zwarte gaten in het akkoord is het mysterieus wanneer en hoe het beleid daar vorm krijgt. Deels als 'vrije kwesties waar helaas geen geld voor is', deels als voortzetting van het beleid van Rutte IV zonder het langetermijnperspectief.

De sfeer in het debat werd hierdoor bepaald. Wilders is de leider van de grootste regeringspartij – hij plagieerde tegenover de SP weinig overtuigend Mark Rutte! - maar verviel vaak in zijn oude rol van schimpende oppositieleider. Yesilgöz wuifde elke vraag door naar het Land van Ooit dat formateur Van Zwol nu mag ontdekken. Omtzigt raakte de weg kwijt in een woud van details.      

Retorisch hoogtepunt was de uitbarsting van Caroline van der Plas (BBB) richting Jetten toen die een vraag stelde over seksuele voorlichting op scholen. PG sloeg de precieze tekst van het akkoord er nog even op na en ontdekte dat de een de verkeerde zin voorlas en de ander van de Grondwet noch het curriculum van het basisonderwijs iets begreep.     

De uitkomst van het debat wijst erop dat bij de uitwerking van Hoop, Lef en Trots de beheerder van 'de financiële plaat' chef van de finale coherentie zal zijn. De nieuwe premier is al gecastreerd nog voor de naam bekend is.

***

Verder luisteren

425 - Een oprecht akkoord

420 - Wilders formeert in Boedapest, niet Den Haag

418 - Haagse hoogspanning en liberale irritatie

412 – Op zoek naar een nieuwe minister-president

410 - De Pirouette van Putters

402 - H

Het coalitieakkoord Hoop, lef en trots is in vele opzichten verrassend. Allereerst zien we vele leemten, oneffenheden, vage veronderstellingen en ongeclausuleerde voornemens. Jaap Jansen en PG Kroeger verkennen de duidelijke aspecten en de zoete dromen en witte vlekken die het zo boeiend maken. En daarna bespreken ze wat formateur Richard van Zwol nu gaat doen.

Het akkoord is vooral oprecht. Glashelder is genoteerd wat de vier fracties écht willen. Wat experts, polderorganen, de Rekenkamer en de Europese context belangrijk achten, deed er minder toe. Wat de vier zelf, van binnenuit, wezenlijk vonden is hierin vastgelegd.

***

Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!

Deze aflevering bevat een advertentie van BO Akkerbouw. Kijk voor meer informatie hier.

Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij zoeken contact.

Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier

***

De informateurs Richard van Zwol en Elbert Dijkgraaf begrepen blijkbaar snel dat hier geen reguliere formatie met analyse en afspraken mogelijk was. Drie van de vier partners waren politiek onervaren en hadden geen gedegen programma’s. Zij leefden in een eigen werkelijkheid, zei VVD-leider Dilan Yesilgöz onthullend.

Hoop, Lef en Trots laat dat zien. Drie fracties kregen ieder een eigen paragraaf. De VVD zag daar vanaf. Zij zorgde liever voor een heel het akkoord bepalende financiële fundering - hoe fragiel ook - en voor een vorm van continuïteit voor het internationale beleid van veertien jaar kabinetten-Rutte. Zo blijken grote delen van het akkoord een potpourri van verkiezingsbeloften.

Jaap en PG lopen langs allerlei opvallende aspecten en leemten. Duidelijk is dat het de Tweede Kamer veel aanknopingspunten biedt voor de hoorzittingen met kandidaat-bewindslieden en voor het aanscherpen van de afspraken en doelstellingen volgens de methode-Duisenberg.

Zo botsen verschillende hoofdstukken fors, noteert Jaap. Soms lijken ze elkaar te blokkeren. Een Herstelplan Kwaliteit Onderwijs blijkt een inhoudelijk ratjetoe.

Bij zorg, bestaanszekerheid en fiscale zaken staan warme woorden vaak in schril contrast met harde klappen. De meest kwetsbare mensen blijken het gelag te betalen bij bijvoorbeeld de ingreep in het eigen risico. Opvallend is ook dat alles wat jongeren aanmoedigt en kansen biedt gekort of geschrapt wordt. "Het is in dat opzicht een anti-jeugd akkoord," concludeert PG.

Zeker zo opvallend is dat de meest ingrijpende en strategische uitdagingen voor de toekomst Ontbreken. Van de structurele tekorten aan talent en menskracht op alle terreinen tot de pensioenen. En van een visie op Nederland in Europa en de wereld tot een visie op kennis, onderzoek en innovatie.

Verwarring heerst intussen over het vervolg. Aantredend formateur Van Zwol lijkt zelf maar te moeten bedenken hoe het nu verder moet. Binnen NSC heerst grote twijfel. En niet alleen over Ronald Plasterk als mogelijk premier. Moet de enige die erin slaagt Omtzigt op crisismomenten tot bedaren te brengen het dan maar gaan doen?

***

Verder lezen

Hoop, lef en trots (hoofdlijnenakkoord 2024)

***

Verder luisteren

424 – Het Groot Europees Handelsdebat

423 – Eerst zien, dan geloven – Rekenkamerpresident Pieter Duisenberg over de controle op de rijksuitgaven

420 - Wilders formeert in Boedapest, niet Den Haag

418 - Haagse hoogspanning en liberale irritatie

412 – Op zoek naar een nieuwe minister-president

410 - De Pirouette van Putters

402 - Het politieke landschap drie maanden na de verkiezingen

400 - De kabinetsformatie als de kat van Schrödinger

398 - Kabinetsformatie 2024: de lege stoel van Pieter Omtzigt

396 – Waarom kabinetsformaties vaak zo tergend lang en stroperig zijn

393 - Op naar een extraparlementair kabi