Onder curatoren | BNR BNR Nieuwsradio

Bij webwinkel Koopjedeal kunnen klanten terecht voor een goedkope nieuwe stofzuiger, verloopstukjes voor elektronica of zelfs een weekendje weg. Op elke aanbieding zit een tijdsklok; een formule die na de oprichting in 2012 leidt tot snelle groei.  

De twee jonge oprichters, Ilias Ahayan en Karrar Al-Hasa'i, steken al het geld dat ze verdienen weer in hun bedrijf. De financiering hebben ze op een aparte manier geregeld, namelijk via hun klanten. Oftewel: als een consument een bestelling doet, maakt Koopjedeal het geld meteen over naar de leverancier, waarna de spullen verstuurd worden.  

Jarenlang gaat dit net goed, al schrijft het hard groeiende bedrijf zelden zwarte cijfers. In 2018 biedt een geïnteresseerde meer dan 10 miljoen euro voor het hele bedrijf, maar de twee oprichters wijzen het bod af. Ze willen verder groeien. 

Maar het noodlot slaat toe. In september 2018 ontstaat er brand in een groot magazijn van Koopjedeal in Molenaarsgraaf. Ruim twee miljoen euro aan voorraad gaat in rook op. 

Koopjedeal werkt zich een slag in de rondte om dat verlies te compenseren, maar dat gaat nogal moeilijk. De marges van het bedrijf zijn flinterdun en er moet twee miljoen euro verlies worden opgevangen van klanten wiens producten in het getroffen magazijn al waren betaald. Onbetaalde leveranciers leggen beslag op goederen en zelfs de Autoriteit Consument & Markt komt polshoogte nemen vanwege de vele klachten over de webwinkel. 

Als de jonge ondernemers op 3 juli 2019 uitstel van betaling aanvragen treft bewindvoerder Victor Kruit van HAUT Legal & Tax een bedrijf aan dat niet meer verder kan. Nog even lijkt het erop dat een externe financier over de brug komt, maar uiteindelijk moet Koopjedeal op 8 juli 2019 faillissement aanvragen. 

Dan verschijnen ondernemers Niels Verwij en Jarno Goesten ten tonele, beide aandeelhouder van Dekbed-Discounter.nl. Zij willen Koopjedeal maar al te graag doorstarten. Aanvankelijk wil de webbouwer van Koopjedeal daar niet aan meewerken, maar dan ontspint zich een machtsspel dat zijn weerga niet kent. 

 

Onder curatoren 

Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.  

In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR. 

 

Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij 
See omnystudio.com/listener for privacy information.

Rond de eeuwwisseling was internet nog een magisch woord en waren beleggers ervan overtuigd dat er veel geld mee te verdienen was. Internetbedrijven maakten in korte tijd een snelle groei door. In Nederland ging het om internetprovider World Online, maar ook om glasvezelbedrijf KPNQwest, een samenwerking tussen het Nederlandse KPN en het Amerikaanse Qwest, beide telecombedrijven.

KPNQwest ging in 1999 naar de beurs in Amsterdam om snel uit te groeien tot een bedrijf met miljarden aan beurswaarde. De belofte van de Amerikaanse topman Jack McMaster om het grootste glasvezelbedrijf van Europa te worden, leidde ertoe dat het bedrijf miljardenschulden maakte om zo snel mogelijk heel veel glasvezel aan te leggen. Dit gebeurde onder toezicht van onder meer Eelco Blok, toen de gedoodverfde opvolger van KPN-topman Ad Scheepbouwer en verbonden aan KPNQwest als commissaris.

Maar er kwam een flinke kink in de kabel. De technologie ontwikkelde zich razendsnel, waardoor er over een kabel veel meer internetdata kon worden verstuurd dan eerder gedacht. Daarbij kwam dat ook concurrenten als een razende glasvezel aanlegden. Zo ontstond er een enorme overcapaciteit, waardoor het bedrijf in de problemen kwam. 

De beurswaarde van het bedrijf verdampte zienderogen en op 31 mei 2002 wordt het faillissement uitgesproken. De leeggelopen beursreus laat niet alleen een schuld achter van 4,2 miljard euro, maar ook een heleboel geschrokken schuldeisers en beleggers. 

Fraude?

Gaandeweg blijkt dat het AEX-fonds er een omstreden manier van boekhouden hanteerde. Hierbij werd de omzet van langjarige contracten direct in een keer ingeboekt, in plaats van deze uit te smeren over de looptijd van het contract. Vanwege deze mogelijke fraude besluiten de curatoren aanvankelijk te gaan procederen in de Verenigde Staten.  

In verband met de ziekte van een van de curatoren wordt in 2006 Marcel Windt ingevlogen, toen nog werkzaam voor advocatenbureau Houthoff, inmiddels curator en partner bij advocatenkantoor Windt Le Grand Leeuwenburgh 

Hoe pakt Windt de draad van dit enorme dossier op? Wat komt er allemaal naar boven tijdens het onderzoek naar mogelijk de grootste boekhoudfraude uit de Nederlandse geschiedenis? En: heeft Windt Jack McMaster, de voormalig ceo van KPNQwest, nog ontmoet tijdens het procederen?  

 

Onder curatoren 

Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.  

In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR. 

 

Redactie: Sam van Zuilen / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij 
See omnystudio.com/listener for privacy information.

Rijk worden met een slachterij: ondernemer Huib van der Vecht, lid van de Quote 500, kreeg het voor elkaar met zijn Gecombineerde Pluimvee Slachterijen (GPS). Tot in de jaren tien bouwde hij aan zijn bedrijf in Nunspeet. Dat leverde hem volgens Quote een vermogen op van 165 miljoen euro.  

GPS was allesbehalve klein: het bedrijf uit Nunspeet slachtte tot de coronacrisis één miljoen kippen per week en stond in de top drie van grootste kippenslachterijen van het land. Het bedrijf was dan ook de trots van Nunspeet. GPS zorgde immers voor werkgelegenheid en Van der Vecht was een graag geziene ondernemer, die altijd bereid leek om geld te steken in lokale initiatieven.  

Van der Vecht verkocht het bedrijf in 2019 aan ondernemer Bart Remkes. Deze investeerde miljoenen om de slachterij te moderniseren en de winst op te krikken, maar ondertussen werd het bedrijf steeds strenger bekeken door de NVWA en ook het grote waterverbruik van de slachterij werd een probleem voor de omgeving. Bovendien waren de marges, ondanks 200 miljoen euro aan omzet, flinterdun.   

Als de coronacrisis uitbreekt raakt het bedrijf, dat voornamelijk aan horeca levert, echt in de problemen. Dat is niet alleen slecht nieuws voor de leveranciers die per week miljoenen slachtkuikens aanleveren, maar ook voor de 300 veelal ongeschoolde medewerkers en Oost-Europese uitzendkrachten die elke dag in de koelcel de kip verwerken. 

Als het bedrijf op 30 oktober 2020 uitstel van betaling krijgt, gaat bewindvoerder Frans van Oss van OMVR Advocaten op zoek naar kandidaten om het bedrijf door te starten, maar dat blijkt niet makkelijk. 

 

Onder curatoren 

Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.  

In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR. 

 

Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij 
See omnystudio.com/listener for privacy information.

Halverwege de jaren tien was deelmobiliteit in opkomst. Immers, waarom zou je nog een eigen auto of scooter aanschaffen als je ook via een handige app er een kon delen met anderen? GoSharing was een van de bedrijven die met deelscooters een snelle groei doormaakte. In veel Nederlandse steden werd de gifgroene scooter een vast onderdeel van het straatbeeld. 

GoSharing was ontstaan uit een ander bedrijf, GreenMo. Dit bedrijf verzorgde het elektrische scooter- en fietsenpark voor bezorgbedrijven als Just Eat Takeaway, Gorillas, Getir, Domino's Pizza, New York Pizza, maar ook de Politie, PostNL en zelfs het CBR maakte gebruik van de voertuigen van GreenMo. En aangezien de bezorgmarkt aan het begin van de coronacrisis hard groeide, groeide GreenMo hard mee.  

Dit koninkrijk van scooters werd opgericht door ondernemers Doeke Boersma en Donny van den Oever. De mannen hadden grote ambities. Zo bezigde oprichter Doeke Boersma veelvuldig de gevleugelde uitspraak ‘een jaar zonder overnames is een jaar niet geleefd’. Twee van de aanwinsten zijn E-Bike To Go en onderhoudsbedrijf Helmstadt.

Maar dan blijkt de vraag naar bezorgde boodschappen en maaltijden na de coronacrisis tegen te vallen. Ook zijn de deelscooters ondertussen een geliefd object geworden van vandalen. Langzaam maar zeker krijgen de deelscooters van GoSharing, maar ook van concurrenten zoals Felyx een steeds slechter imago. Gemeentes werpen steeds meer drempels op.

Met GoSharing en GreenMo gaat het steeds minder goed en investeerders verliezen hun vertrouwen. Uiteindelijk gaat moederbedrijf GoGreen failliet.  

Curator Bas Ebels van UdinkSchepel Advocaten wordt geconfronteerd met een chaotische administratie, 35.000 deelscooters die niet allemaal makkelijk terug te vinden zijn en twee ondernemers die elkaar niet meer kunnen luchten of zien. 

 

Onder curatoren 

Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.  

In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR. 

 

Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij 
See omnystudio.com/listener for privacy information.

De Amsterdam Trade Bank was begin 2022 een kleine bank, waarvan weinig mensen het bestaan kenden. Behalve dan misschien spaarders die hun geld er stalden voor een net wat hogere rente en mkb-bedrijven die er een lening afsloten. En ook de oplettende lezer van financiële media wist misschien wel iets over deze kleine bank, namelijk dat de Amsterdam Trade Bank Russische aandeelhouders had en dat de FIOD er in 2017 was binnengevallen omdat de bank werd verdacht van het overtreden van anti-witwaswetgeving.   

Maar die zwarte periode van deze kleine bank aan de Amsterdamse Zuidas was in februari 2022 al achter de rug. De bank had op last van de AFM afstand gedaan van zijn dubieuze zakelijke klanten en had zichzelf georganiseerd tot een vrij simpele bank met een balanstotaal van rond de 1 miljard euro. Wel was de belangrijkste aandeelhouder nog altijd Alfabank, de grootste private bank van Rusland, met oligarchen aan het hoofd.  

Sancties tegen Rusland

Dan breekt de oorlog uit op 24 februari 2022. En daarop volgen al snel sancties van het Verenigd Koninkrijk die de Amsterdam Trade Bank in een moeilijke situatie brengen. Deze sancties, die op 23 maart worden afgekondigd met een overgangsperiode van een maand, maken direct duidelijk dat de Britse ceo zijn functie niet lang meer kan uitoefenen. Als ook de VS met sancties komt, wordt duidelijk dat de bank niet zelfstandig verder kan.  

Terwijl er druk wordt onderhandeld over een overname door een Nederlandse bank, zijn curatoren Job van Hooff en Toni van Hees van advocatenbureau Stibbe al ingevlogen als zogeheten stille bewindvoerders. Als de overname vervolgens afketst, gaat Amsterdam Trade Bank op 22 april 2022 failliet.  

Dan begint er een race tegen de klok, of eigenlijk tegen de sanctiedeadlines. De curatoren proberen zo snel mogelijk via het depositogarantiestelsel spaarders schadeloos te stellen in samenwerking met De Nederlandsche Bank. Tegelijkertijd zoeken ze contact met de VS en het VK om het doorvoeren van de sancties zo lang mogelijk uit te stellen. Maar of dat lukt, blijft tot het laatste moment spannend.  

  

Onder curatoren 

Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.  

In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR. 

 

Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij 

 
See omnystudio.com/listener for privacy information.

Vastgoedfonds Weststaete beloofde begin jaren tien rendementen van 8 à 9 procent op beleggingen in Duits vastgoed. Het fonds, beheerd door de familie Jacobs uit Soest, bleek echter een piramidespel te zijn. Welgestelde accountants en advocaten hadden in de hoop op mooie rendementen miljoenen euro's ingelegd, maar hun geld werd gebruikt om eerdere beleggers het beloofde rendement te kunnen geven en verdween ook in de zakken van de familie zelf.  

Dat kon niet lang goed gaan. Vader en zoon werden begin 2014 gearresteerd en de administratie van het bedrijf werd in beslag genomen door de FIOD. 

Toen Weststaete vervolgens failliet ging had curator Hans Hendriks van KBS Advocaten aanvankelijk geen idee hoe het vastgoedfonds precies in elkaar zat, omdat de administratie in de kelder van de FIOD lag.  

Uiteindelijk bleek er een aanzienlijke hoeveelheid Duits vastgoed in de boedel te zitten, maar het was nog niet eenvoudig om de huren te innen en de panden uiteindelijk te verkopen. 

 

Onder curatoren 

Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.  

In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR. 

Redactie: Jari de Jong / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij 

 
See omnystudio.com/listener for privacy information.