Caro Diario | Κωνσταντίνος Καϊμάκη‪ς‬ documentonews.gr

Χίτσκοκ, Κισλόφσκι, Λιντς, Τζάρμους, Μιζογκούτσι, Κουροσάβα αλλά και γαλλικές κομεντί, κλασικό Χόλιγουντ, αρχετυπικά θρίλερ, επιτυχίες των 80ς κλπ. Το φετινό κινηματογραφικό καλοκαίρι είναι μακράν το πιο χορταστικό των τελευταίων χρόνων από την άποψη των παλιών τίτλων που θα προβληθούν στα θερινά σινεμά.

Ο σκηνοθέτης, ηθοποιός αλλά και μουσικός Κλιντ Ίστγουντ γιορτάζει σήμερα 31 Μαΐου τα 94 χρόνια ζωής και με την ευκαιρία αυτή θυμόμαστε κάποιους από τους λόγους που τον έχουν μετατρέψει σε μύθο του αμερικανικού και του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Αντίστροφα μετράμε για την πτώση της αυλαίας του 77ου φεστιβάλ των Κανών και την απονομή των βραβείων στα οποία θυμίζουμε ότι οι «Ιστορίες καλοσύνης» του Γιώργου Λάνθιμου διεκδικούν τον Χρυσό Φοίνικα. Εντωμεταξύ ένα πρώτο βραβείο στην Κρουαζέτ απέκτησε ήδη ελληνικό χρώμα : ο λόγος για το «Χάος που άφησε πίσω της» του Νίκου Κολιούκου που απέσπασε το δεύτερο μεγάλο βραβείο του σπουδαστικού τμήματος La Cinef. Μιλήσαμε με το νεαρό σκηνοθέτη λίγο πριν ξεκινήσει η περιπέτεια της ταινίας του στις Κάνες και σας μεταφέρουμε τις σκέψεις του όπως ακριβώς μας τις διηγήθηκε.

Η πλέον προβεβλημένη διάσταση του Μάη του ‘68 εκφράστηκε στο σινεμά με την επίδραση του στο φεστιβάλ των Κανών εκείνης της χρονιάς- που ξεκίνησε σαν σήμερα πριν από ακριβώς 56 έτη-, το μόνο που στην πολύχρονη διαδρομή του θεσμού δεν κατάφερε να ολοκληρωθεί.

Σε λίγες μέρες κλείνουν ακριβώς τριάντα χρόνια από τότε που το φιλμ "Τρία χρώματα: Η κόκκινη ταινία" του Πολωνού σκηνοθέτη Κριστόφ Κισλόφσκι έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο φεστιβάλ των Καννών, όπου ήταν υποψήφια για το Χρυσό Φοίνικα. Ο σημαντικός σκηνοθέτης είχε ξεχωριστή αγάπη στο φιλμ αυτό, καθώς θεωρούσε ότι συμπύκνωνε ιδανικα την φιλοσοφία του για την τυχαιότητα των ανθρώπινων σχέσεων.