Przemyślane Kadry Jakub Walicki
-
- TV & Film
Rozmowy o filmach i filozofii.
Więcej informacji:
https://przemyslanekadry.pl/
-
Bezsenność w "Ćmie" (1980) [ft. Kamil Rajkowski]
Czym charakteryzują się myśli bezsennej nocy? Dlaczego bezsenność - choć tak bolesna - może sprzyjać rozwijaniu w sobie filozoficznej wrażliwości? Czy zrodzone w mroku ciemnej nocy problemy rozpuszczają się w promieniach słońca?
Odwołując się do doświadczeń Jana, bohatera filmu "Ćma" z 1980 roku, wspólnie doktorantem filozofii, Kamilem Rajkowskim, podjęliśmy próbę udzielenia odpowiedzi na powyższe pytania.
O FILMIE
Jan, bohater filmu "Ćma" z 1980 roku w reż. Tomasza Zygadło, jest radiowcem, który prowadzi nocną audycję "Radiotelefon". W trakcie audycji słuchacze mogą do niego dzwonić, dzieląc się swoimi problemami, opowiadając o depresji, złych emocjach, zwątpieniach i braku sensu życia. Jan staje się powiernikiem ich problemów, co jednak mocno rozstraja go emocjonalnie.
Jego praca nocą powoduje, że jest wykorzeniony z dziennego rytmu życia. Nie układa mu się z żoną, a wolny czas spędza przesiadując w barze. Bohater filmu "Ćma" otrzymuje ostrzeżenia od swoich przełożonych i decyduje się na wizyty u psychologa. Mimo to, jest uzależniony od tej audycji jak od narkotyku, ponieważ w tych rozmowach odnajduje prawdę, szczerość i autentyczne ludzkie porozumienie.
TWÓRCA KANAŁU
Jakub Walicki to doktor filozofii, pisarz, copywriter i pasjonat kina. Prowadzi bloga "Przemyślane Kadry", gdzie omawia filozoficzne zagadnienia na filmowych przykładach. -
Wall-E (2008) a "Ostatni ludzie" wg Nietzschego [ft. Urszula Dobrzańska]
Czym jest konsumpcjonistyczna dystopia? Czy możemy sobie wyobrażać, że rozrywka i konsumpcja doprowadzą ludzi do granicy upadku? Czy zniszczona przez bezmyślną eksploatację Ziemia będzie mogła zostać uratowana?
Wspólnie z twórczynią bloga "O dystopiach", Urszulą Dobrzańską, odwołaliśmy się do animacji "Wall-e" z 2008 roku i uwag Fryderyka Nietzschego na temat "ostatnich ludzi", aby podjąć próbę odpowiedzi na powyższe pytania. -
Transseksualizm i role płciowe w "Orlando" (1992) [ft. dr Agnieszka Bandura]
Na czym polega opresyjność płciowych ról? W jaki sposób męskość może łączyć się z kolonializmem? Czy ludzkie uczucia, myśli i pragnienia mogą być sprzeczne? Czy człowiek jest w stanie odnaleźć w życiu coś stabilnego?
Rozmowa z dr Agnieszką Bandurą na temat filmu "Orlando" w reżyserii Sally Potter.
FILM
Film "Orlando," wyreżyserowany przez Sally Potter w 1992 roku, to wizualnie fascynująca adaptacja powieści Virginii Woolf o tej samej nazwie. Stanowi on zawiłą opowieść, w której pojawiają się tematy gender, feminizmu i transseksualizmu.
Główny bohater, Orlando, przechodzi przez wieki, zmieniając płeć, co stanowi metaforyczne odzwierciedlenie płynności płciowej. Poprzez jego doświadczenia i obserwacje film eksploruje kwestie tożsamości, ról społecznych oraz siły, które kształtują naszą percepcję płci i seksualności.
GOŚĆ
Pani Agnieszka Bandura to doktor filozofii, wykładowca w Zakładzie Estetyki Instytutu Filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego oraz w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. -
Poetyka rozmowy w "Kawie i papierosach" (2003) [ft. Darek Arest]
W jaki sposób Jim Jarmusch karykaturyzuje wschodni rytuał picia herbaty? Czy "Kawa i papierosy" (2003) ukazują rozmowę jako drogę bez punktu mety? Czy niekonsekwentni, zagubieni bohaterowie jego filmów są w stanie choćby na chwilę wykroczyć ze swych prywatnych światów i spotkać się z drugim człowiekiem?
Rozmowa z krytykiem filmowym, Darkiem Arestem, na temat filmu "Kawa i papierosy" (2003) Jima Jarmuscha. -
Zakorzenienie i tajemnica "Na srebrnym globie" (1987) [ft. dr Jacek Sobota] [cz. II]
Druga część rozmowy z dr Jackiem Sobotą z UWM na temat wątków filozoficznych w filmie "Na srebrnym globie" Andrzeja Żuławskiego.
W jaki sposób rozumiał on bunt przeciwko absurdowi istnienia? Co oznaczała dla niego potrzeba zakorzenienia? Jak Żuławski traktował wiarę i jakie miejsce zajmuje religia w tradycji polskiej fantastyki? -
Wolność i fatalizm "Na srebrnym globie" (1987) [ft. dr Jacek Sobota] [cz. I]
Czy histeryczne kino Andrzeja Żuławskiego da się zrozumieć? W jaki sposób aktorstwo łączy się z szamanizmem? Czy wolność jest dla człowieka przekleństwem? Czy religia i ludzka cywilizacja nieuchronnie muszą się degenerować?
Odwołując się do niedokończonego filmu science-fiction "Na srebrnym globie" z 1987 roku, wspólnie z doktorem filozofii Jackiem Sobotą podjęliśmy próbę odpowiedzi na powyższe pytania.