قصه‌های شاهنام‪ه‬ سجاد نوروزیان

بداروندرود اندرآورد روی | چنان چون بود شاه دیهیم‌جوی

فریدون به خورشیربر برد سر | کمر تنگ بستش به کین پدر

چو کاوه برون شد ز درگاه شاه | بر او انجمن گشت بازارگاه

چنان بد که ضحاک را روز و شب | به نام فریدون گشادی دو لب

برآمد بر این روزگاری دراز | کشید اژدها را به تنگی فراز

چن از روزگارش چهل سال ماند | نگر تا به سربرش یزدان چه راند