ธรรมอารี Dhamma Aree - พระมหาวรพรต กิตฺติวโร -

"อยู่กับกิเลสมาก ๆ มันจะกลายเป็น ..บางทีก็จะกลายเป็นนิสัย เป็นพฤติกรรมไปนะ เป็นพฤติกรรมไป ก็เป็นแง่มุมหนึ่ง แง่มุมของกิเลส เรียกว่า 'เป็นมลทินในจิตใจ'

'มละ' [เป็นภาษาบาลี อ่านว่า มะ-ละ] ความเป็นมลทิน เป็นธรรมให้เกิดความเศร้าหมอง คือเป็นธรรมที่ทำให้ใจเศร้าหมอง

มละ ..มลทินในจิตใจ กิเลสมันเป็นมลทิน

อันนี้นี้ก็เวลาอยู่กับ ..มันก็แปลงสภาพมาจากโลภ โกรธ หลง นั่นแหละนะ อยู่กับโลภโกรธหลงมาก ๆ มันจะกลายเป็นกิริยาบางอย่าง เช่น อิจฉา ริษยา มีความตระหนี่ มีมายา มีความโอ้อวด อะไรพวกเนี้ยเนาะ มีความเห็นผิด

นี่..รากเหง้าก็มาจากราคะ โทสะ โมหะ ให้เห็นแง่มุมของมล ..มลทิน ก็มีอยู่ 9 ประการ..."

…………………………

ถ่ายทอดธรรมโดย
พระวรินทร นิทฺทโร
ณ สวนธรรมอารี จ.พระนครศรีอยุธยา
ค่ำ 24 เมษายน 2567

ติดตามธรรมะเพิ่มเติมได้ที่
Facebook ช่องทางสื่อสารหลัก : https://www.facebook.com/dhammaaree
Facebook ข่าวสารประชาสัมพันธ์ : https://www.facebook.com/dhammaareefoundation
YouTube คลังวิดีโอ : https://www.youtube.com/@dhamma_aree
Instagram คลังภาพ : https://www.instagram.com/dhamma_aree/
SoundCloud คลังเสียง : https://soundcloud.com/dhamma_aree
LineGroup สอบถามการปฏิบัติทั่วไป : https://bit.ly/3Fxu8Ol
LineOA ช่วยเหลือติดขัดสภาวธรรม : https://lin.ee/pXSQeyZ
Website ธรรมอารี :http://www.dhammaaree.com
TikTok ธรรมอารี : https://www.tiktok.com/@dhamma.aree

"..จิตใจเรา ถ้ามีกิเลสเสียแล้ว เรียกว่าไม่พ้นกันหรอกนะ อะไรที่มันจะชั่วช้า ชั่วหยาบ ก็พร้อมที่จะทำกันได้

เพราะฉะนั้น ในข้อแรกก็จึงสำคัญอยู่มาก ในข้อแรกของโอวาทปาฏิโมกข์

#การไม่ทำบาปทั้งปวง

เรียกว่าถ้าละกันได้ กุศลอะไรเดี๋ยวก็ตามมาเอง
.
ก็มีคำเปรียบเปรยของครูบาอาจารย์ท่านอยู่ ก็เป็นคำสอนของปู่ชาท่านสอนไว้ว่า แม้ว่าการทำบุญโจรมันก็ทำได้ จริงหรือเปล่า #แต่ว่าการที่ไม่ทำชั่วทั้งปวงเรียกว่าเป็นเหตุของทุกสิ่งเลย

ถ้าเราละเหตุจากการทำชั่วได้เราก็ไม่ต้องเป็นโจรซะแล้ว แต่ว่าในอีกมุมหนึ่งเนี่ย การเป็นโจรก็คือทำอะไรก็ตาม ที่ก่อให้เกิดความเบียดเบียน จะไปฆ่าสัตว์ ไปลักทรัพย์ ไปประพฤติผิดในกาม โจรก็จะมาทำบุญ มันก็ทำได้นะเพราะว่ามันเป็นคนละส่วนกัน แต่เหตุที่จะไม่ทำให้คนนั้นเป็นโจรเรียกว่าทำได้ยากกว่านะ

ถ้าเราละเหตุจากนั้นได้ ก็เรียกว่าชีวิตเราก็ไกลจากความทุกข์ได้เยอะ
.
วันนี้ก็นำเรื่องราว เป็นตัวอย่างดูว่าถ้าใครก็ตามแต่ที่เขาได้ไปประทุษร้ายกับบุคคลที่เขาไม่ได้ประทุษร้ายต่อพระพุทธองค์ตรัสเป็นธรรมเทศนาไว้ ถ้าใครไปทำร้ายกับคนที่เขาไม่ทำร้ายเราตอบเนี่ยหรือไม่ได้มีเหตุที่ต้องทำร้ายเราด้วยซ้ำ เรียกว่ากรรมอันหนัก จะวกเข้ามาหาบุคคลผู้นั้นอย่างมากเลย

พระองค์ก็ทรงเปรียบเหมือน บุคคลหนึ่งเขาได้กำเศษฝุ่นหรือเศษธุลีไว้ แล้วก็โปรยออกไปนะ ถึงจะโปรยออกไปห่างตัวไปให้ไกลตัวเลยเนี่ย แต่ด้วยความที่ลมมันพัดทวนกลับมา เศษฝุ่นที่มันโปรยออกไปย่อมพัดเข้ามาหาคนผู้นั้นอยู่แล้วนะ.."

…………………………

ถ่ายทอดธรรมโดย
พระชยากร ภทฺทธมฺโม
ณ สวนธรรมอารี จ.พระนครศรีอยุธยา
เช้า 24 เมษายน 2567

#งดชั่วทั้งปวง #ผลก

"...พระพุทธองค์ก็ได้ตรัสถึงวางจิตในการให้ทาน วางจิตอย่างไรมีผลมาก วางจิตอย่างไรมีผลไม่มากนะ

ก็เป็นเหตุการณ์ที่พระสารีบุตรได้เข้าไปถามพระศาสดา เหตุใดบุคคลให้ทานแล้วมีผลมาก บุคคลให้ทานแล้วไม่มีผลมาก ..เพราะเขาวางจิตต่างกัน

เหมือนโยมนั่งสมาธิกันอยู่เนี่ย แต่ละคนจะมีอะไรที่ต่างกันนะ เพราะการวางจิตต่างกัน วางจิตเป็นสมุทัยบ้าง วางจิตเป็นมรรคบ้าง

อย่างการให้ทานก็มีแง่มุม แค่การวางจิตพลิกกันนิดเดียว ผลต่างแล้ว

..เราหยิบของให้เหมือนกัน ให้เพื่อนก็ได้ ให้พระภิกษุสงฆ์ก็ได้ หยิบสิ่งเดียวกัน ให้เหมือนกัน แต่ใจเราวางไว้ต่างกัน ผลก็ต่างกัน

แค่พลิกใจ ปรับจิตใจนิดเดียว ผลก็ต่างแล้ว..."

…………………………

ถ่ายทอดธรรมโดย
พระวรินทร นิทฺทโร
ณ สวนธรรมอารี จ.พระนครศรีอยุธยา
ค่ำ 23 เมษายน 2567

ติดตามธรรมะเพิ่มเติมได้ที่
Facebook ช่องทางสื่อสารหลัก : https://www.facebook.com/dhammaaree
Facebook ข่าวสารประชาสัมพันธ์ : https://www.facebook.com/dhammaareefoundation
YouTube คลังวิดีโอ : https://www.youtube.com/@dhamma_aree
Instagram คลังภาพ : https://www.instagram.com/dhamma_aree/
SoundCloud คลังเสียง : https://soundcloud.com/dhamma_aree
LineGroup สอบถามการปฏิบัติทั่วไป : https://bit.ly/3Fxu8Ol
LineOA ช่วยเหลือติดขัดสภาวธรรม : https://lin.ee/pXSQeyZ
Website ธรรมอารี :http://www.dhammaaree.com
TikTok ธรรมอารี : https://www.tiktok.com/@dhamma.aree

"..บางทีถ้าเราอยู่อย่างลำบากไป อยู่อย่างที่คนสมัยก่อนเขาอยู่กัน บางทีเรื่องไม่เป็นเรื่องไม่ก่อให้เกิดทุกข์ให้เกิดขึ้นมาในใจ อยู่แบบไหนก็อยู่ไปแบบนั้น
.
จะเห็นว่าวิถีชีวิตเนี่ยส่งผลอย่างมากต่อความทุกข์ในจิตใจเรา ซึ่งถ้าเราอยู่อย่างลำบากได้โดยใจไม่เดือดร้อน เรียกว่า ความทุกข์หายไปมากนะ ซึ่งถ้าลำบากในที่นี่เนี่ย ก็ดูจากข้อปฏิบัติก็ดูเหมือนจะไม่ต้องทำอะไรนะ ก็แค่ระงับจิตใจให้ได้ ไม่ให้ไหลไปเพลิดเพลินไปกับสิ่งที่เรียกว่า กามคุณ
.
การได้มีโอกาสสมาทานรักษาศีลอุโบสถ ก็ขยับขึ้นมาอีก 3 ข้อ

• ไม่ฉันอาหารไม่บริโภคอาหาร ไม่กินอาหารในเวลาวิกาล รู้จักพอเพียง อยู่กันแค่มื้อเช้าเนี่ยเมื่อเช้าก่อนพระอาทิตย์เขาจะเลยเที่ยงวันไปเนี่ยก็อยู่ได้นะ เรียกว่าชีวิตก็ไม่ตามใจปาก ลำบากไหมล่ะก็ลำบากสำหรับคนที่ไม่เคยทำนั่นเอง หรือใครที่ใช้ชีวิตตามใจมาตลอด เรียกว่าลำบากแน่นะ แต่ถ้าไปดูวิถีของพระก็ได้นะ อยู่ไปเถอะ ลำบากในช่วงแรกๆนะ อยู่ไปเรื่อยๆ ไม่ได้รู้สึกว่าต้องมากินมื้อเย็น ถ้ายังรู้สึกว่ายังต้องมากินมื้อเย็นอยู่ ก็ปฏิบัติไปก่อน ทำไปก่อนนะ เดี๋ยวร่างกายหรือจิตใจเขาปรับเอง

• การไม่ดูการละเล่นหรืองดเว้นจากการฟ้อนรำ ไม่ตกแต่งร่างกายด้วยเครื่องประดับ จะเห็นว่ามีแต่กิริยานะที่ต้องเข้าไปกระทำทั้งนั้นเลยเนี่ย ลำบากไหมก็ลำบากสำหรับคนที่ไม่เคยทำนะ แต่ถ้าใครที่เขาไม่ทำเป็นปกติ การเข้าไปทำกลายเป็นเรื่องลำบากสำหรับเขาเองเสียมากกว่า

• การไม่นอนในที่นอนอันสูงใหญ่ การนอนในที่นอนอันพอเหมาะพองามนะ ไม่ได้นอนไปให้จิตใจเพลิดเพลินไปกับการนอนมาก ก็อยู่อย่างเรียบง่าย เมื่ออยู่อย่างเรียบง่ายก็เข้าใ

"..ลูกของบุตรนายโคฆาตก์มีศรัทธาในพระพุทธศาสนา นึกถึงพ่อว่าไม่เคยทำบุญจึงชวนพ่อมาทำบุญ

หลังจากนั้นก็ได้ให้พ่อที่ไม่เคยทำบุญสุนทานมาเลยนะได้มีโอกาสถวายทานถวายภัตตาหารพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและคณะสงฆ์

พอพระองค์ฉันกับคณะสงฆ์ฉันเสร็จก็อนุโมทนาทาน ตรัสพระกถาสอนสอนธรรมะไว้ว่า
"บัดนี้ ท่านเป็นดุจใบไม้เหลือง ความตายปรากฏแก่ท่านแล้ว ท่านดำรงอยู่ปากทางแห่งความเสื่อม เสบียงของท่านก็ยังไม่มี ท่านจงทำที่พึ่งแก่ตน จงรีบพยายามเป็นคนดี กำจัดมลทิน จะเข้าถึงอารยธรรมอันเป็นทิพย์"

..พอได้ฟังพระธรรมเทศนาแล้วก็ตรัสรู้เป็นพระโสดาบันนะ บุตรนายโคฆาตก์ที่เป็นพ่อของลูก ๆ ทั้งหลายที่พาพ่อมาฟังธรรมก็ได้ตรัสรู้เป็นพระโสดาบัน

อีกวันหนึ่งก็นิมนต์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและคณะสงฆ์มาฉันภัตตาหารที่บ้านอีกครั้ง ถวายสังฆทานเรียบร้อย ฟังธรรม

พระองค์ก็ตรัสพระกถาว่า
"บัดนี้ ท่านเป็นผู้มีวัยชราน้อมเข้าไปแล้ว เตรียมพร้อมไปสู่สำนักของยมราช ที่พักระหว่างทางของท่านยังไม่มี ท่านจงทำที่พึ่งแก่ตน พยายามเป็นบัณฑิต
ท่านกำจัดมลทินได้แล้ว ไม่มีกิเลส จะไม่เข้าถึงความเกิดและความตายอีก.."

พอฟังพระธรรมเทศนาพระกถาก็ตรัสรู้พระอนาคามีบุคคล

ก็เป็นนิทานสอนธรรมนะ เรื่องราวในธรรมบทสอนธรรม …

คุณงามความดี เราก็หมั่นสร้างนะ ไม่มีใครทำแทนกันได้ ใครก็ทำแทนไม่ได้ ถ้าเราไม่สร้างไว้ ในการเดินทางในวัฏสงสารต้องมีเสบียงบุญคุณงามความดีนะ

ถ้าเรายังต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ บารมียังไม่ถึงพร้อมที่จะตรัสรู้ธรรมก็ต้องสร้างกันไว้ สร้างกันไว้

แต่ถ้าดีที่สุดนะ ..เจอเส้นทางแล้วก็ดำเนินไปให้สุด ให้สุดท้าง ..อย่างน้อยก็เต็มที่

"..พระเถระท่านก็มีอุปนิสัยในการที่ชอบเรียกคนอื่นเขาว่า เป็นคนถ่อย ฝ่ายภิกษุเองเนี่ยเขาได้ทราบเรื่องราว ก็มีความเคลือบแคลงสงสัยเหมือนกันว่าบรรดาพระอริยเจ้าแล้วเนี่ยปกติแล้วเนี่ยเขาชอบกล่าวคำหยาบหรือเปล่า กล่าวคำที่เป็น ผรุสวาจา หรือเปล่า ก็ได้นำเรื่องนี้ไปกราบทูลกับพระผู้มีพระภาคเจ้าท่าน
.
เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าท่านก็ได้ทราบด้วยอุปนิสัยของท่านว่าท่านปิลินทวัจฉะ ท่านก็ได้เคยเกิดเป็นพราหมณ์มา ถ้าโดยศัพท์ที่เขาเขียนกันอยู่ในเรื่องราวก็เรียกว่าเกิดเป็นพราหมณ์มา 500 ชาติ แต่บางทีคำว่า 500 ก็เป็นสำนวน สำนวนที่เขาใช้ในพระไตรปิฎกแปลว่ามากก็ได้ ว่าเกิดมามากมายเลยนะ ก็ได้เกิดมาเป็นพราหมณ์ในหลายชาติด้วยกัน ซึ่งแต่ละชาติก็ชอบจะพูดคำว่า “วสละ” ที่แปลว่าคนถ่อยก็พูดอย่างนี้อยู่ตลอด
.
ในคราวได้เกิดมาในตระกูลพราหมณ์ ในภพชาตินี้เหมือนกัน ก็ยังติดอุปนิสัยเดิมอยู่ เวลาเจอผู้คนก็ทักทายเขาด้วยคำว่าคนถ่อย เรียกใคร หรือเป็นคฤหัสถ์ฆราวาสก็ดี แม้แต่พระภิกษุ ภิกษุที่อยู่ในศาสนาอื่นก็ดี ก็เรียกว่าคนถ่อยไว้ก่อน พระพุทธเจ้าท่านก็ได้ทรงทราบอุปนิสัยจากข่ายระญาณของพระองค์เอง ก็จึงบอกกล่าวไปว่า ท่านปิลินทวัจฉะท่านก็ไม่ได้มีเจตนาอันมุ่งร้ายนะ การพูดของท่าน พูดออกมาแต่ละคราวก็ไม่ได้ประกอบไปด้วยโทสะ ไม่ได้มีจิตใจที่มุ่งที่จะเบียดเบียนนะอยากจะประทุษร้ายใคร แต่ว่าด้วยอุปนิสัยเดิมที่ทำมาแบบเดิม ทำอยู่ซ้ำๆพูดแบบนี้ซ้ำๆมาหลายภพหลายชาติก็เป็นธรรมดานะที่ท่านจะกล่าวออกมา โดยปกติ ด้วยความคุ้นเคยนั่นเอง แต่โดยอุปนิสัยจิตใจท่านนั้นก็ไม่ได้มีเจตนาที่มุ่งร้ายอะไร ก็เห็นว่าเป็นสิ่งที่ทำมาอย่างไรซ