GoshtiBishti GoshtiBishti

कवितेमागची कथा..
अनेक वर्ष सोबत संसार केलेल्या दोघांपैकी एकजण अचानक साथ सोडून गेल्यानंतर दुसऱ्याची अवस्था चावी हरवलेल्या कुलूपासारखी होते. कुलूप आणि चावी, दोहोंपैकी एक जरी गहाळ झाला तरी दुसरा अस्तित्वहीन आणि उपयोगशुन्य होतो. अडगळ.

गोरं-गोमटं रंग-रूप ही सुंदरतेची व्याख्या नाही. कधी कधी असण्या पाठीमागच्या गोष्टी दिसण्या मुळे ही तुम्हाला ती व्यक्ती सुंदर वाटुच शकते. कॅमेरा हा आरसा नसुन माध्यम आहे आठवणी जमा करण्याचं.

नोकरी व्यवसाय आणि कुटूंब कर्तव्य याचा समतोल साधताना कर्त्या व्यक्तिला आणि त्या गृहिणीला सारख्याच मानसिक स्थितीतुन जावं लागतं. दोघांचा हेतु आणि योगदान सारखच असलं की नातं जिवंत राहतं.
थोडा देवावर आणि थोडा दैवावर ‘विश्वास’ असला कि कनेक्टिवीटी टिकून राहते.

आपली माणसं घरातच शोधायची नसतात फक्त, बाहेरच्या जगातही ती सापडू शकतात. कोरोना मध्ये आपलं कुटुंब हरवून बसलेल्या माणसाची हृदयस्पर्शी कथा.

लेखक: प्रा. कौस्तुभ केळकर
अभिवाचक: विराज मुनोत

खरा धर्म कोणता ?

कारण कोणासाठी धर्म अफूची गोळी ठरला तर कोणाला तो तांबडा फॉस्फरस वाटला....
तर कोणाला तो जीवन जगण्याची कला
मात्र, खरा धर्म तोच ठरेल
जो धर्म हा विसंवादी जगात संवाद निर्माण करणारे माध्यम बनेल......

कवितेमागची कथा :- 'धर्म'

लेखक:- प्रा. शशिकांत शिंदे
अभीवाचक:- प्रसाद बेडेकर

घरातल्या म्हातारा म्हातारी चे रूपांतर ग्रँड फादर आणि ग्रँड मदर मध्ये ज्या वेळेला झालं त्या वेळेला हळूहळू त्यांचं आपल्या कुटुंबातले अस्तित्व सुद्धा कमी व्हायला लागले,
'त्यांच्या शिवाय' आणि 'त्यांच्यासह' याच्यातला फरक ठळकपणे आपल्याला जाणवायला लागला कोणत्याही सृर्जनशील कलाकारासाठी असे विषय नेहमीच नवनिर्मिती साठी पोषक ठरतात...

कवितेमागची कथा
लेखक :- प्रा.शशिकांत शिंदे
अभिवाचन :- प्रसाद बेडेकर