Last Goodbye VRT MAX

Élodie Ouédraogo, de atlete van hart en ziel, heeft letterlijk en figuurlijk gepiekt in het leven. Voor haar moet het allemaal niet te triest zijn. Haar man Jeroom en zoon Remus zullen het dansfeest in gang moeten trappen. En ja, daar hoort ook wel een coupeke champagne bij.
Élodie staat positief in het leven, maar wanneer ze kwaad wordt, wil je liever niet in haar buurt zijn...

Bij Jente Pironet, de frontman van de dreampopband Portland werden er ongeveer een jaar geleden drie tumoren ontdekt. Ondertussen is hij aan de beterhand, maar de behandelingen lieten diepe sporen na. Jente lijdt aan een vorm van posttraumatische stress. Hij koos enkele prachtige songs van artiesten die hem inspireerden als muzikant en vertelde ook één heel erg bizar verhaal over een auto-ongeval in de Oostkantons...

'Maar ze had wel een goed hart.', zet dat maar op de grafsteen! Dat vat mooi samen wie Fatma Taspinar is. Altijd eerlijk, altijd op zoek naar verbinding. Al is dat niet altijd makkelijk, want ook Fatma worstelt soms met donkere gedachten.
Fatma vertelt over de gebruiken bij een Islamitische uitvaart en waarom Gilles Decoster welkom is met zijn piano.

Worstel je zelf ook met donkere gedachten, dan kan je terecht bij de Zelfmoordlijn, op het nummer 1813.

Advocaat Sven Mary had het lijstje met platen voor z'n afscheid al lang klaarliggen. Hij leeft dan ook aan topsnelheid. Maar wat zouden z'n dochters over hem te zeggen hebben bij z'n afscheid? Hoe kijkt hij zelf terug op de verdediging van Salah Abdeslam? En waarom heeft hij zo'n warme herinneringen aan Rock Werchter in 2018? Je hoort het in deze aflevering van Last Goodbye.

Gloria Monserez is niet bang om te sterven, maar wilt dat liever nog even niet doen, daarvoor geniet ze teveel van het leven. Ze weet wél al wie haar begrafenis mag regelen, wie vooral niet en ook welke bekende Vlaamse actrice mag komen zingen op haar afscheidsfeest.

Op welke muziek nemen we afscheid van Viktor Verhulst? Viktors openingsnummer verrast, omdat het wel héél vrolijk is. Het zet meteen de toon voor zijn afscheidsviering. Want Viktor ziet het groots: in het Bosuilstadion waar iedereen welkom is, ook diegenen die blij zijn dat hij er niet meer is. Het belooft één groot feest te worden, maar laat het leven toch nog maar even duren, want Viktor geniet er met volle teugen van.