Hayat Berbat Ünal Arslan

Bu kadar hazırlıktan sonra geri dönmekten utanır gibiydi. Alışılmış bir şeydi yaşamak.

Sen artık benim içimde esneyen bir boşluksun, birbirimizi kandırmayalım, bitti, buraya kadar...

“Sokrates’i zehirlediler, Giordano Bruno’yu yaktılar, sen ne bedel ödedin puşt” diyordum kendi kendime. Ama diğer bir taraftan, hayata asgari düzeyde tutunmam lazımdı. Malum Maslow…

"Hiç şüphesiz kader, seni hastalığından kurtarmayı benden daha kolay yapacaktır. Ama, senin histerik acılarını ikimizin ortak bir umutsuzluğuna dönüştürebilirsem, bu işten kazançlı çıktığına sen de kendini inandırabileceksin."

Sigmund Freud

Olayların başladığı o ilk gün, büyükannem mezradakilere “toprak ana verdiklerini almaya geldi” demişti. “Bunun bir şifası, bir ilacı yoktur. Her şey olması gerektiği gibi başlayacak ve öyle de bitecek” demişti. Ona göre olan biten her şey, çoktan çizilmiş bir mukadderattan ibaretti. Bu laneti hak etmiştik. Ve sonuçlarına katlanmakla mükelleftik.

Affedersin ama ne demişler: “götüyle inatlaşan altına sıçar.”