Algemene Rekenkamer Algemene Rekenkamer

Tussen 2016 en 2022 heeft de minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking ongeveer € 670 miljoen uitgegeven aan toegang tot schoon drinkwater en sanitair voor mensen in ontwikkelingslanden. Het doel is dat in 2030 30 miljoen mensen schoon drinkwater hebben, en 50 miljoen mensen sanitair. De Rekenkamer onderzocht de resultaten van het beleid. In deze podcast spreken de onderzoekers over wat ze zijn tegengekomen.

Om echt werk te maken van beleid dat Nederland moet beschermen tegen overstromingen, is het zaak dat de minister van IenW voorbij 2050 kijkt. Dat vergt veel meer dan alleen versterking van dijken. Het landschap moet zo worden ingericht, dat het ‘waterkerend’ is. Nu de kans op overstromingen toeneemt door klimaatverandering, vraagt bescherming om een samenspel van maatregelen voor, op én achter de dijk.

Op Verantwoordingsdag overhandigt de waarnemend president van de Algemene Rekenkamer het Verantwoordingsonderzoek aan de leden van het parlement. 

De Algemene Rekenkamer onderzoekt de jaarverslagen en het Financieel Jaarverslag van het Rijk. We noemen dat het verantwoordingsonderzoek. Onze onderzoeksvragen zijn:
Is het geld ontvangen, besteed en verantwoord volgens de regels?Zijn de zaken goed geregeld op het ministerie?Heeft het beleid de gewenste resultaten opgeleverd?Op Verantwoordingsdag biedt de president van de Algemene Rekenkamer de voorzitter van de Tweede Kamer de rapporten over ons onderzoek aan. Na de aanbieding spreekt de president van de Rekenkamer de Tweede Kamer toe over de belangrijkste bevindingen die de Rekenkamer heeft geconstateerd. In ons overkoepelende rapport ‘Staat van de rijksverantwoording’ (SRV) geven wij een uiteenzetting over het verantwoordingsonderzoek. In de SRV is ook onze verklaring van goedkeuring bij de rijksrekening en de rijkssaldibalans opgenomen. Zonder de verklaring van goedkeuring van de Algemene Rekenkamer kan het parlement geen decharge verlenen aan de ministers voor de financiële verantwoording en het gevoerde bestuur en beleid in het afgelopen jaar. 

In 2015 is de verantwoordelijkheid voor jeugdbescherming overgeheveld naar gemeenten. Hiermee zouden de totale uitgaven aan jeugdzorg dalen, de wachttijden korter worden en de administratieve last voor hulpverleners afnemen. Dat is niet gelukt. Kinderen en kwetsbare gezinnen krijgen niet (tijdig) de hulp die ze nodig hebben. Verantwoordelijke bewindspersonen (de minister voor Rechtsbescherming en de staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport) hebben hun rol als verantwoordelijke voor het wettelijke stelsel voor jeugdbescherming lange tijd onvoldoende ingevuld. Dit concludeert de Algemene Rekenkamer in het rapport ‘Georganiseerde Onmacht’.

De 3 grootste schuldeisers van de rijksoverheid hebben weinig oog voor kwetsbare burgers die vanwege afbetaling van schulden onvoldoende leefgeld overhouden. De aanpak voor duizenden burgers met problematische schulden is daardoor onvoldoende effectief, met name als het aankomt op maatwerk.