Cucina Caruso, με τον Δημήτρη Παπαζυμούρ‪η‬ pod.gr

5 πιάτα – 5 μικρές προσωπικές ιστορίες και πρώτος καλεσμένος είναι ο βραβευμένος σεφ Μανώλης Παπουτσάκης, που για όσους δεν το ξέρουν είναι ο εις εκ των 4ων συνεταίρων στο πολύκροτο Φαραώ. Το εστιατόριο που έκανε πάταγο με το άνοιγμά του φέτος στην Αθήνα. Ίσως όμως, το πιο ενδιαφέρον με τον Μανώλη είναι το γεγονός ότι έχει γράψει διδακτορική διατριβή πάνω στον Πλάτωνα, ενώ τον κέρδισε τελικώς η μαγειρική όπου ως αυτοδίδακτος μάγειρας, πήρε τη βασική επαγγελματική του εκπαίδευση στον στρατό.

Ένα επεισόδιο για την ιστορία του πιο διάσημου bar-restaurant στον κόσμο και η γαστρονομική του ιστορία. Δεν είναι άλλο απ’ το Harry’s Bar στη Βενετία που έχει χαρακτηριστεί στο παρελθόν ως το καλύτερο Ιταλικό εστιατόριο στον κόσμο. Το αυθεντικό, το ένα και μοναδικό Harry’s Bar που έγινε διαχρονικό στέκι διασημοτήτων άλλων εποχών και που λειτουργεί μέχρι σήμερα. Εκεί που γεννήθηκαν σημαντικές, νέες συνταγές για κοκτέιλ και πιάτα, που στη συνέχεια κατέκτησαν τον κόσμο.

Η ιστορία του πιο επιδραστικού μάγειρα της Ελλάδας, του Νικόλαου Τσελεμεντέ, που στην ουσία δημιούργησε την αστική και λόγια μαγειρική παράδοσή μας. Η αφήγηση του Δημήτρη Παπαζυμούρη επικεντρώνεται στα σημεία που φαίνεται ότι στάθηκαν καταλυτικά για τον ρόλο του αναμορφωτή της Ελληνικής κουζίνας που έπαιξε αργότερα. Παράλληλα εστιάζει σε τέσσερις μεγαλοφυείς καθημερινές συνταγές που άφησε κληρονομιά στις επόμενες γενιές: τον μουσακά, το παστίτσιο, τη κότα μιλανέζα και τις αγκινάρες αλά πολίτα.

Σ αυτό το επεισόδιο ετοιμαστείτε για αναπάντεχα ταξίδια στη γεύση,στο χρόνο και στον χώρο. Πριν κάποια χρόνια ο Δημήτρης Παπαζυμούρης ξεκίνησε να βρει την ιστορία της συνταγής του ψαριού μαγειρεμένου σε κρούστα αλατιού. Και ανακάλυψε την αρχαιότερη καταγεγραμμένη συνταγή στον κόσμο. Η ιστορία αυτή τον οδήγησε σε μια άλλη συνταγή με ψάρι και αλάτι και από εκεί έφτασε και σε μια τρίτη. Στη πορεία συνειδητοποίησε πως όλες αυτές οι ιστορίες και οι συνταγές συνδέονται με μοναδικό τρόπο μεταξύ τους καθώς γεφυρώνουν γαστρονομικά τη Μεσόγειο με την Άπω Ανατολή.

Θα σας μιλήσω για το ιμάμ μπαϊλντί, τη μελιτζάνα με κρεμμύδι και τομάτα στο φούρνο που κολυμπάει στο ελαιόλαδο. Ποια είναι εδώ η ενδιαφέρουσα ιστορία; Γιατί ξέρω ότι μέσα σας ήδη ψελλίζετε ότι ιμάμ μπαϊλντί έφαγε ο ιμάμης και μπαΐλντισε (που σημαίνει λιποθύμησε) μετά απ’ το πολύ το φαγητό, αλλά τώρα αυτό είναι σα να μου λέτε την τελική ατάκα του ανέκδοτου χωρίς το ανέκδοτο, χάριν συντομίας. Δεν είναι αυτό ιστορία… Αν δε γνωρίσουμε τον ιμάμη, το ποιος του έφτιαξε το φαγητό, το πως εκτυλίχτηκε το δράμα, τι ρόλο παίζει η μελιτζάνα στην ανατολή, τι ρόλο παίζει το ελαιόλαδο. Ε δε κάνουμε δουλειά εδώ, να κλείσουμε το ποντκαστ να πάμε για μεζέδες.

Όλοι μαντεύουν ότι το σνίτσελ είναι αυστρογερμανικό πιάτο, αλλά ποια είναι στ’ αλήθεια η προέλευσή του; Τι είναι το βιεννέζικο σνίτσελ και πως εμπλέκονται στην ιστορία του οι Αψβούργοι; Από πως θα μπλέξουμε στην ιστορία τον αγράμματο Βυζαντινό αυτοκράτορα, Βασίλειο τον Α’ τον Μακεδόνα; Μήπως όμως το «κλειδί» της προέλευσης του σνίτσελ το κρατά τελικά ο Απίκιος; Και ποιο είναι το πιο σημαντικό μαγειρικό μυστικό σε ένα τέλειο βιεννέζικο σνίτσελ;