The Growcast BlueCity

Vers bemeste landbouwgrond; een bekende maar niet per se geliefde geur voor iedereen die wel eens door de weilanden fietst. Als het aan Jente de Vries van rotterzwam ligt ruikt het boerenland binnenkort naar koffie - ja, koffie! Als projectleider van ‘Terug naar de Bodem’ onderzoekt ze de mogelijkheid om het organische restproduct (een soort compostachtig substraat) dat overblijft na het kweken van oesterzwammen op koffiedik, toe te passen als bodemverbeteraar in de landbouw. Op die manier wordt koffiedik afkomstig uit de stad, op een hoogwaardige manier verwerkt in het omland. Maar hoe pak je zoiets aan?

Rotterdam heeft zo’n 14,5 vierkante kilometer aan plat dak. Volgens Friso Klapwijk, directeur MetroPolder, kunnen we dit oppervlakte veel beter benutten door er groenblauwe oases van te maken. Op die manier worden de daken multifunctioneel: ze voorkomen dat regenwater ongebruikt de stad uitloopt, bevorderen de biodiversiteit en zorgen voor verkoeling op hete dagen. Kortom, in de leefbare stad maakt de rode dakpan plaats voor de regenton!

Je hebt het vast wel eens gezien; een sloot met een deken van groene smurrie. In grote hoeveelheden zorgt dit plantje genaamd eendenkroos ervoor dat leven onderwater verstikt. Mede daarom wordt het verwijderd. Het weggehaalde kroos wordt normaal gesproken verbrand, maar start-up Flip the City brengt hier verandering in en maakt tegels van het kroos. Emma Raijmakers, mede-oprichter van Flip the City, vertelt hoe ze op het idee voor de kroostegel zijn gekomen en hoe deze de biodiversiteit in de stad kan bevorderen.

De drukbezochte markt op het Afrikaanderplein in Rotterdam-Zuid laat aan het einde van de dag zijn sporen achter: van plastic tasjes en kartonnen dozen tot overgebleven fruit en groente. Jan Jongert, mede-oprichter van architectenbureau Superuse, vertelt over het grondstoffenstation dat Superuse samen met de Afrikaanderwijk Coöperatie en Stichting Freehouse op de markt heeft neergezet. Hier wordt aan het einde van de dag afval verzameld, gescheiden, gewogen en verwerkt met als doel het zo veel mogelijk in de wijk nieuwe waarde toe te kennen. Staat er in de stad van de toekomst straks op elk plein zo'n grondstoffenstation?

Jaarlijks gebruiken we in Nederland zo'n 25 miljoen m2 aan binnenmuur; op het eerste gezicht een niet zo'n spannend onderwerp. Maar wat als we dit giga oppervlak zouden kunnen gebruiken om CO2 uit de lucht te halen? Marjanne Cuypers (onderzoeker, biodesigner en oprichter van BlueBlocks), ontwikkelt lokale bouwmaterialen gemaakt van CO2 slurpend zeewier. Daarvoor gebruikt ze bruinwier uit de Noordzee, een soort die ook in ons koudere water graag groeit. Vanuit haar studio aan de Maas vertelt ze wat we allemaal kunnen maken met wier, en hoe de stad eruit zou kunnen zien als we meer gaan bouwen met zeewier.

In seizoen 2 worden Emma en Barbara bijgestaan door iemand die alles weet over hoe we deze planeet leefbaar houden: Louise Vet. Louise is voormalig directeur van het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO) van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW) en emeritus-hoogleraar evolutionaire ecologie aan Wageningen University. Naast haar wetenschappelijke loopbaan ziet Louise het als haar missie het grote belang van ecologische kennis voor een duurzame economie uit te dragen naar politiek, bedrijfsleven en het brede publiek. En dat is niet onopgemerkt gebleven. Zo was Louise o.a. te gast bij De Wereld Draait Door en heeft ze als winnaar van de Trouw duurzame top 100 in 2018 de duurzame troonrede voorgedragen.