Meneer Steenis & De gezinshuizen Gezinshuizen samen sterk - VISIONAIR ORDINAIR

‘Gezinshuisouders vouwen hun leven en hun gezin om kwetsbare kinderen en hun ouders heen.’
Meneer Steenis bezoekt het gezinshuis van Jonathan en Priscilla waar zij met hun drie biologische kinderen en twee gezinshuiskinderen wonen. Hoe is het om te leven in een gezinshuis? Hoe ervaren zowel de gezinshuiskinderen als de biologische kinderen dit? En met welke uitdagingen en ingewikkeldheden hebben de gepassioneerde gezinshuisouders Priscilla en Jonathan te maken?

‘Een warme, veilige woonplek waar ruimte is voor waar deze kinderen vandaan komen.’
Waar moet steeds betere jeugdhulp in een gezinshuis aan voldoen? Wat vinden de kinderen zelf belangrijk? In deze tweede aflevering gaat Meneer Steenis verder in gesprek met gezinshuisouders Priscilla en Jonathan en met de kinderen uit hun gezinshuis. Ook spreekt Meneer Steenis met Katja van den Eijnden, beleidsmedewerker present 24×7, en zelf gezinshuisouder, en Hans Jagers, senior inspecteur bij de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd, over de kwaliteitscriteria gezinshuizen in de praktijk en het toezicht daarop.

Melissa is 14 jaar oud en groeit samen met haar gezinshuisbroertje Gelani op in het Jeugdformaat-huis van gezinshuishouder Merel en haar man Hans. Zij werkt keihard om haar trauma’s te verwerken. Mr. Steenis leert over haar trauma’s en gaat mee naar therapie. In het huis hoort hij van Melissa, gezinshuisouder Merel en haar Gezinsvoogd Eline wat ze doet om nare ervaringen uit haar jeugd een goede plek te geven.

Gezinshuisouder Merel neemt ons mee naar het casusoverleg over Melissa en Gelani. Zij vertelt hoe zij samen met man Hans het leven om de gezinshuiskinderen heen probeert te vouwen. Samen met Harmke Bergenhenegouwen van het Nederlands Jeugdinstituut en Hans Jagers van de Inspectie Gezondheidszorg onderzoeken ze met mr. Steenis wat het van een gezinshuisouder vraagt om kinderen met trauma’s en complexe opvoedproblemen zo gewoon mogelijk op te laten groeien. 

‘Eigenlijk is het allemaal niet zo heel bijzonder.  Wij hebben ons gezin, en wat zou ons verder zo bijzonder maken?’
Meneer Steenis gaat langs bij het gezinshuis van Ricky en Han. En het huis is vol. Want naast gezinshuiskinderen Romy, Ricardo en Gillian krijgt Ricky bezoek van haar dochter en kleinkinderen. Ook ontmoeten we Samira die vanaf haar geboorte bij Ricky opgroeide. We blikken terug en kijken vooruit. We hebben het over verlies, verdriet verwerken, ouder worden de pubertijd en toewerken naar volwassenheid. Hoe normaal is het eigenlijk om in een gezinshuis op te groeien? Hoe is dat voor de gezinshuiskinderen en de rest van het gezin? 

Gezinshuisouder wordt je niet voor de baan. Het is een way of life. Je doet het omdat je kinderen gunt om onbezorgd in een gezinssetting op te groeien. In de praktijk heeft het gezinshuisouder zijn impact op je professionele en persoonlijke leven. Daarop reflecteert meneer Steenis met gezinshuisouders Ricky en Han en hun gezinshuisdochter Gillian. Welke impact heb je als gezinshuisouder op de kinderen die opgroeien in het gezinshuis? En hoe zorg je dat je in al die jaren dat je kinderen opvangt als professional èn als mens vitaal blijft?