Een Cursus in Wonderen Dagelijkse Les Een Cursus in Wonderen

Herhaling IV Inleiding

Nu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo’n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.

Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:

Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.

Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.

Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. 

En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.

Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:

Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.

Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.

Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.

Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. 

Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.

We voegen er geen andere...

Herhaling IV Inleiding

Nu doen we opnieuw een herhaling, ons er ditmaal van bewust dat we ons voorbereiden op het tweede deel van ons leerproces dat ons leert hoe de waarheid kan worden toegepast. Vandaag zullen we beginnen ons te concentreren op onze bereidheid voor wat hierna volgt. Dat is ons doel bij deze herhaling en de lessen die volgen. We herhalen dus de recente lessen en hun kerngedachten op zo’n manier dat het de bereidheid die we ons nu willen eigen maken zal bevorderen.

Er is een centraal thema dat alle stappen in onze herhaling tot een eenheid maakt, en dat eenvoudig geformuleerd kan worden in deze woorden:

Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.

Dat is een feit en een weergave van de waarheid van wat jij bent en wat jouw Vader is. Dit is de gedachte waarmee de Vader de Zoon geschapen heeft en de Zoon als medeschepper met Hem heeft aangesteld. Dit is de gedachte waarmee de Zoon de volledige waarborg van verlossing krijgt. Want in zijn denkgeest kunnen geen andere gedachten huizen dan degene die zijn Vader met hem deelt. Gebrek aan vergeving houdt deze gedachte buiten zijn bewustzijn. Toch is ze eeuwig waar.

Laten we onze voorbereiding beginnen met enig begrip van de vele gedaantes waarin het gebrek aan ware vergeving zich zorgvuldig verborgen kan houden. Omdat het illusies zijn, worden ze niet gezien als wat ze werkelijk zijn: verdedigingsmechanismen die jouw niet-vergevingsgezinde gedachten beschermen tegen ontdekking en herkenning. 

En toch bevat jouw denkgeest enkel wat jij denkt met God. Je zelfmisleidingen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen. Evenmin als een kind dat een stok in de oceaan werpt, verandering teweeg kan brengen in het komen en gaan van de getijden, het opwarmen van het water door de zon, en ‘s nachts het zilver van de maan daarop. We beginnen dus elke oefenperiode tijdens deze herhaling met het gereed maken van onze denkgeest om de lessen die we lezen te begrijpen, en de betekenis te zien die ze ons schenken.

Start elke dag met het besteden van wat tijd aan de voorbereiding van je denkgeest, om te leren wat elk idee dat jij die dag herhalen zult jou aan vrijheid en vrede kan schenken. Stel je denkgeest open en zuiver hem van alle gedachten die zouden kunnen misleiden, en laat alleen déze gedachte hem volledig in beslag nemen en het overige verwijderen:

Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.

Vijf minuten met deze gedachte zullen genoeg zijn om de dag in de banen te leiden die God aangegeven heeft, en alle gedachten die jij die dag ontvangen zult onder de leiding van Zijn Denkgeest te stellen.

Ze zullen niet van jou alleen afkomstig zijn, want ze zullen alle gedeeld worden met Hem. En zo zullen ze jou allemaal de boodschap van Zijn Liefde brengen, en Hem wederkerig boodschappen brengen van die van jou. Zo zal gemeenschap met de Heer der Heerscharen de jouwe zijn, zoals Hij Zelf dat heeft gewild. En zoals Zijn eigen compleetheid zich met Hem verenigt, zo zal Hij Zich met jou verenigen die compleet bent wanneer jij één wordt met Hem, en Hij met jou.

Lees na je voorbereiding eenvoudig elk van beide ideeën die jou zijn toebedeeld om die betreffende dag te herhalen. Sluit dan je ogen, en zeg ze langzaam tegen jezelf. Haast is er nu niet, want je gebruikt de tijd waarvoor die is bedoeld. Laat elk woord stralen van de betekenis die God eraan gegeven heeft, zoals die jou via Zijn Stem werd gegeven. Laat elk idee dat je die dag herhaalt jou het geschenk geven dat Hij er voor jou als Zijn gave in heeft gelegd. 

Herinner je elk uur van de dag de gedachte waarmee deze dag begonnen is, en breng een stil moment ermee door. Herhaal dan zonder haast de twee ideeën waarmee je deze dag oefent, met voldoende tijd om de geschenken te zien die ze voor jou bevatten, en laat ze daar worden ontvangen waar ze zijn bestemd.

We voegen er geen andere...

LES 140
Alleen van de verlossing kan worden gezegd dat ze geneest.

‘Geneesmiddel’ is een woord dat niet toepasbaar is op enige remedie die de wereld als heilzaam aanvaardt. Wat de wereld als genezend beschouwt is slechts wat het lichaam ‘beter’ maakt. Wanneer ze de denkgeest tracht te genezen, ziet ze deze niet gescheiden van het lichaam waar ze denkt dat de denkgeest bestaat. Haar vormen van genezing vervangen dus onvermijdelijk de ene illusie door de andere. Het ene geloof in ziekte neemt een andere vorm aan en bijgevolg ziet de patiënt zichzelf nu als gezond.

Hij is niet genezen. Hij heeft alleen een droom gehad dat hij ziek was en in de droom vond hij een magische formule die hem beter maakte. Toch is hij niet uit de droom ontwaakt en dus blijft zijn denkgeest precies zoals hij voordien was. Hij heeft niet het licht gezien dat hem zou doen ontwaken en een eind zou maken aan de droom. Welk verschil maakt de inhoud van een droom in werkelijkheid? Of men slaapt, of men is wakker. Daartussen ligt niets.

De gelukkige dromen die de Heilige Geest brengt zijn anders dan het dromen van de wereld, waar iemand alleen maar dromen kan dat hij wakker is. De dromen die vergeving de denkgeest laat zien, brengen geen andere vorm van slaap teweeg, zodanig dat de dromer een andere droom droomt. Zijn gelukkige dromen zijn voorboden van het dagen van de waarheid in zijn denkgeest. Ze leiden van slaap naar zacht ontwaken, zodat dromen voorbij zijn. En zo genezen ze voor alle eeuwigheid.

De Verzoening geneest met zekerheid, en geneest elke ziekte. Want de denkgeest die begrijpt dat ziekte niets anders dan een droom kan zijn, wordt niet misleid door de vormen die de droom kan aannemen. Ziekte kan niet komen waar schuld afwezig is, want ze is slechts een andere vorm van schuld. De Verzoening maakt de zieke niet beter, want dat is geen genezing. Ze neemt de schuld weg die de ziekte mogelijk maakt. En dat is inderdaad genezing. Want nu is de ziekte weg, zonder dat er iets overblijft waarnaar ze terug kan keren.

Vrede zij met jou, jij die in God genezen bent, en niet in ijdele dromen. Want genezing komt nu eenmaal van heiligheid, en heiligheid kan niet worden aangetroffen waar zonde wordt gekoesterd. God woont in heilige tempels. Hij wordt buitengesloten waar zonde is binnengedrongen. Toch is er geen plaats waar Hij niet is. En daarom kan zonde geen verblijfplaats hebben waar ze zich voor Zijn weldadigheid verbergen kan. Er is geen plaats waar heiligheid niet is, en nergens kunnen zonde en ziekte verblijf houden.

Dit is de gedachte die geneest. Ze maakt geen onderscheid tussen onwerkelijkheden. Evenmin probeert ze te genezen wat niet ziek is, zonder acht te slaan op waar de behoefte aan genezing ligt. Dit is geen magie. Het is slechts een beroep op de waarheid, die niet nalaten kan te genezen en wel voor altijd. Het is geen gedachte die een illusie beoordeelt naar haar omvang, haar schijnbare ernst, of naar iets wat betrekking heeft op de vorm die ze aanneemt. Ze concentreert zich louter op wat ze is, en weet dat geen illusie werkelijkheid kan zijn.

We zullen ons vandaag niet laten misleiden door wat zich aan ons voordoet als ziek. We gaan vandaag aan verschijningsvormen voorbij en bereiken de bron van genezing, waarvan niets uitgesloten is. We zullen slagen in de mate waarin we beseffen dat er nooit een zinvol onderscheid kan worden gemaakt tussen wat onwaar is en wat even onwaar is. Hier gelden geen gradaties en is geen sprake van de overtuiging dat wat niet bestaat méér waar is in sommige dan in andere vormen. Ze zijn allemaal onwaar, en kunnen genezen worden ómdat ze niet waar zijn.

We horen Hem bij het ontwaken, en laten Hem vijf minuten tot ons spreken bij het begin van de dag, en eindigen de dag met opnieuw vijf minuten te luisteren voor we slapen gaan. Onze enige voorbereiding bestaat hierin dat we onze storende gedachten opzij laten zetten, niet...

LES 139
Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf.

Dit is het eind van alle keuze. Want hier komen we tot de beslissing onszelf te aanvaarden zoals God ons geschapen heeft. En wat is keuze anders dan onzekerheid omtrent wat we zijn? Er is geen twijfel die hierin niet geworteld is. Er is geen vraag die deze ene niet weerspiegelt. Er is geen conflict dat niet de ene, eenvoudige vraag behelst: ‘Wat ben ik?’

Maar wie anders zou deze vraag kunnen stellen dan iemand die geweigerd heeft zichzelf te herkennen? Alleen de weigering jezelf te accepteren kan de vraag oprecht doen lijken. Het enige wat door ieder levend wezen met zekerheid kan worden gekend, is wat het is. Vanuit dit ene punt van zekerheid bekijkt het andere dingen die even zeker zijn als hijzelf.

Onzekerheid over wat jij wel mag zijn is zelfmisleiding op zo’n enorme schaal dat de omvang ervan nauwelijks te bevatten is. In leven zijn en jezelf niet kennen is jezelf werkelijk dood wanen. Want wat is leven anders dan jezelf zijn, en wat behalve jij kan in leven zijn? Wie is de twijfelaar? Wat betwijfelt hij? Wie bevraagt hij? Wie kan hem antwoord geven?

Hij stelt eenvoudig dat hij niet zichzelf is en daarom, omdat hij iets anders is, wordt hij iemand die vraagt wat dat iets is. Toch kan hij absoluut nooit in leven zijn tenzij hij het antwoord weet. Als hij vraagt alsof hij het niet weet, toont dat alleen maar aan dat hij niet wil zijn wat hij is. 

Zo is hij niet meer zeker van zijn leven, want wat het is, werd door hem ontkend. En juist voor deze ontkenning heb je Verzoening nodig. Je ontkenning heeft geen verandering gebracht in wat jij bent. Maar je hebt je denkgeest opgesplitst in wat de waarheid kent en wat die niet kent. Jij bent jezelf. Daar bestaat geen twijfel over. En toch betwijfel je het. Maar je vraagt je niet af welk deel van jou echt jezelf betwijfelen kan. Het kan niet werkelijk een deel van jou zijn dat deze vraag stelt. Want het vraagt aan iemand die het antwoord weet. Als het een deel van jou was, zou zekerheid onmogelijk zijn.

Verzoening verhelpt het vreemde idee dat het mogelijk is jezelf te betwijfelen en onzeker te zijn over wat jij werkelijk bent. Dit is het toppunt van dwaasheid. Toch is het de universele vraag van de wereld. Wat betekent dit anders dan dat de wereld dwaas is? Waarom haar dwaasheid delen in de sombere overtuiging dat wat hier universeel is, ook waar is?

Niets wat de wereld gelooft is waar. Ze is een plaats die tot doel heeft een verblijf te zijn waar zij die beweren zichzelf niet te kennen, kunnen komen vragen wat zij zijn. En ze zullen terugkomen tot het moment waarop Verzoening wordt aanvaard en ze leren dat het onmogelijk is jezelf te betwijfelen en je niet bewust te zijn van wat jij bent.

We hebben een opdracht hier. We zijn niet gekomen om de dwaasheid te versterken waarin we ooit hebben geloofd. Laten we niet het doel vergeten dat we hebben aanvaard. Het is meer dan alleen ons geluk dat we zijn komen verwerven. Wat wij aanvaarden dat wij zijn, verkondigt wat iedereen, samen met ons, moet zijn. Laat je broeders niet in de steek, of je laat jezelf in de steek. Bezie hen met liefde, opdat ze weten dat zij deel van jou zijn, en jij van hen.

Dit is wat de Verzoening onderwijst, en ze toont aan dat de Eenheid van Gods Zoon niet aangetast wordt door zijn overtuiging dat hij niet weet wat hij is. Aanvaard vandaag de Verzoening, niet om de werkelijkheid te veranderen, maar alleen om de waarheid over jezelf te aanvaarden, en vervolg jouw weg je verheugend in de oneindige Liefde van God. Alleen dit wordt van ons gevraagd. Alleen dit zullen we doen vandaag.

We zullen vijf minuten ‘s morgens en ‘s avonds eraan besteden onze gedachten aan onze les voor vandaag te wijden. We beginnen met deze herhaling van wat onze opdracht is:

Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf, want ik blijf zoals God mij geschapen heeft.br...

LES 138
De Hemel is de beslissing die ik moet nemen.

In deze wereld is de Hemel een keuze, want we geloven hier dat er alternatieven zijn om uit te kiezen. We menen dat alle dingen een tegenpool bezitten, en wat we wensen kiezen we. Als de Hemel bestaat, moet er ook een hel zijn, want juist via tegenstelling maken wij wat we waarnemen en wat we menen dat werkelijk is.

De schepping kent geen tegendeel. Maar hier maakt tegenstelling deel uit van ‘werkelijk’ zijn. Juist deze merkwaardige voorstelling van de waarheid maakt dat het kiezen van de Hemel hetzelfde schijnt als het opgeven van de hel. Zo is het in werkelijkheid niet. Maar wat waar is in Gods schepping kan hier alleen zijn intrede doen als het weerspiegeld wordt in een vorm die de wereld kan begrijpen. Waarheid kan niet komen op een plaats waar ze enkel met angst kan worden waargenomen. Want dit zou de misvatting zijn dat de waarheid naar illusies kan worden gebracht. Tegenstelling maakt de waarheid onwelkom, en ze kan niet komen.

Keuze is de voor de hand liggende ontsnapping aan wat er als tegendelen uitziet. Een beslissing maakt één van de tegenstrijdige doelen tot het streefdoel waaraan tijd en moeite wordt besteed. Zonder beslissing is de tijd slechts verspild en de moeite verkwist. Ze wordt besteed zonder er iets voor terug te krijgen, en de tijd verstrijkt zonder resultaat. Er is geen gevoel van winst, want er wordt niets bereikt en niets geleerd.

Je dient eraan herinnerd te worden dat jij denkt het hoofd te moeten bieden aan duizenden keuzes, terwijl er in werkelijkheid maar één te maken valt. En zelfs die líjkt alleen maar een keuze. Breng jezelf niet in de war met alle twijfels die ontelbare beslissingen teweeg zouden brengen. Je neemt er maar één. En wanneer die ene is genomen, zul je merken dat het helemaal geen keuze was. Want waarheid is waar, en niets anders is waar. Er is geen tegendeel om in plaats daarvan te kiezen. Er is niets in tegenspraak met de waarheid.

Kiezen berust op leren. En de waarheid kan niet worden geleerd, maar slechts herkend. In de herkenning ligt haar aanvaarding, en zodra ze aanvaard is, is ze gekend. Maar kennis valt buiten de doelen die we in het kader van deze cursus proberen te onderwijzen. Onze doelen zijn leerdoelen, die worden verwezenlijkt door te leren hoe ze te bereiken zijn, wat ze zijn, en wat ze jou bieden. Beslissingen zijn het resultaat van wat je hebt geleerd, want ze berusten op wat je hebt aanvaard als de waarheid van wat jij bent en wat jouw behoeften moeten zijn.

In deze waanzinnig ingewikkelde wereld lijkt de Hemel de vorm van een keuze aan te nemen, in plaats van louter te zijn wat hij is. Van alle keuzen die jij geprobeerd hebt te maken, is dit de eenvoudigste, de meest definitieve en het prototype van alle andere, de enige die alle beslissingen tot een oplossing brengt. Al zou je over alle andere kunnen beslissen, dan nog blijft deze ene onopgelost. Maar wanneer je deze ene oplost, zijn de andere tegelijk opgelost, want alle beslissingen houden slechts deze ene verborgen door verschillende vormen aan te nemen. Hier ligt de definitieve en enige keuze waarmee de waarheid wordt aanvaard of ontkend.

De bewuste keuze voor de Hemel is even zeker als het einde van de angst voor de hel, wanneer die uit haar beschermende schild van onbewustheid omhoog naar het licht wordt gebracht. Wie kan kiezen tussen wat duidelijk gezien wordt en wat niet wordt herkend? Maar wie kan nalaten zijn keus uit alternatieven te maken wanneer er maar één als waardevol wordt gezien, en de ander als iets volkomen waardeloos, een louter ingebeelde bron van schuld en pijn? Wie aarzelt om een dergelijke keuze te maken? En zullen wij aarzelen om vandaag te kiezen?

We maken de keuze voor de Hemel als we ontwaken, en besteden er vijf minuten aan om ons ervan te vergewissen dat we de enige beslissing hebben genomen die zinnig is. We beseffen dat we een...

LES 137
Wanneer ik genezen word, word niet ik alleen genezen.

Het idee van vandaag blijft de kerngedachte waarop verlossing berust. Want genezing is het tegendeel van alle ideeën van de wereld die betrekking hebben op ziekte en een afgescheiden staat. Ziekte is een zich terugtrekken van anderen en een zich afsluiten voor verbinding. Ze wordt een deur die dichtvalt achter een afgescheiden zelf en dit geïsoleerd houdt en alleen.

Ziekte is isolatie. Want ze schijnt één zelf afgezonderd te houden van heel de rest, om te lijden aan wat de anderen niet voelen. Ze geeft het lichaam beslissende macht om de afscheiding werkelijk te maken en de denkgeest in eenzame opsluiting te houden, afgesplitst en in brokstukken bijeengehouden door een massieve muur van verziekt vlees, waar hij niet overheen kan komen.

De wereld gehoorzaamt de wetten waaraan ziekte dienstbaar is, maar genezing werkt los daarvan. Het is onmogelijk dat iemand alleen wordt genezen. In ziekte kan hij niet anders dan op zichzelf en afgescheiden zijn. Maar genezing is zijn eigen beslissing om weer één te zijn, en zijn Zelf te aanvaarden met al Diens delen intact en onaangetast. In ziekte lijkt zijn Zelf verscheurd, en zonder de samenhang waar Het leven aan ontleent. Maar genezing komt tot stand wanneer hij inziet dat het lichaam niet de macht heeft om de universele Eenheid van Gods Zoon aan te tasten.

Ziekte wil bewijzen dat leugens wel de waarheid moeten zijn. Maar genezing toont aan dat waarheid waar is. De afscheiding die ziekte wil opleggen heeft nooit echt plaatsgevonden. Genezen is slechts aanvaarden wat altijd de eenvoudige waarheid was en altijd precies zo blijven zal als ze eeuwig is geweest. Maar aan ogen die gewend zijn aan illusies, moet getoond worden dat wat ze zien onwaar is. Dus moet genezing, die voor de waarheid nooit nodig is, aantonen dat ziekte niet werkelijk is.

Genezing zou aldus een tegendroom kunnen worden genoemd, die de droom van ziekte opheft in naam van de waarheid, maar niet in waarheid zelf. Net zoals vergeving aan alle zonden voorbijziet, die nooit werden begaan, neemt genezing slechts illusies weg die niet hebben plaatsgevonden. Net zoals de werkelijke wereld verschijnen zal om de plaats in te nemen van wat helemaal nooit is geweest, zo biedt genezing slechts restitutie voor ingebeelde toestanden en onware ideeën die door dromen tot beelden van de waarheid worden aaneengeweven.

Net zoals vergeving alle zonde wegschijnt en de werkelijke wereld de plaats zal innemen van wat jij hebt gemaakt, zo moet genezing de fantasieën van ziekte vervangen die jij voor de eenvoudige waarheid plaatst. Wanneer gezien wordt dat ziekte verdwijnt in weerwil van alle wetten die staande houden dat ze wel werkelijk moet zijn, dan heb jij antwoord op je vragen. En die wetten kunnen niet langer gekoesterd of gehoorzaamd worden.

Genezing is vrijheid. Want ze toont aan dat dromen niet over de waarheid zullen zegevieren. Genezing wordt gedeeld. En met deze eigenschap bewijst ze dat andere wetten dan die welke staande houden dat ziekte onvermijdelijk is, krachtiger zijn dan hun ziekelijke tegendelen. Genezing is kracht. Want door haar zachte hand wordt zwakheid overwonnen, en zijn denkgeesten die in een lichaam waren ingemetseld, vrij zich te verbinden met andere denkgeesten, om voor altijd sterk te zijn.
Wie genezen is, wordt een werktuig van genezing. En er verloopt geen tijd tussen het ogenblik dat hij genezen is en alle genade van genezing die hem gegeven wordt te geven. Wat tegengesteld is aan God bestaat niet, en wie het niet in zijn denkgeest aanvaardt, wordt een toevluchtsoord waar de vermoeiden rust kunnen vinden. Want hier wordt waarheid geschonken en hier worden alle illusies naar de waarheid gebracht.

Maar we moeten op een dergelijk geschenk voorbereid zijn. En dus zullen we de dag hiermee beginnen en tien minuten wijden aan deze gedachten, waarmee we ‘s...