Na początku był lipiec Radio Lublin

Właśnie rozpoczynał się okres, który miał przejść do historii jako "karnawał Solidarności" i zwrócić na Polskę oczy świata. To wszystko nie było by możliwe bez przykładu, który przyszedł z Lubelszczyzny, gdzie robotnicy jako pierwsi masowo upomnieli sie o swoje prawa. Nie wolno nam zapomnieć, że Sierpień '80 nie zrodził się w próżni. Na początku był lipiec. Lubelski Lipiec.

Tego dnia nastąpił pewien przełom, który był punktem zdobytym przez strajkujących. Otóż, ku wielkiemu zdziwieniu czytelników, w czwartkowym wydaniu "Sztandaru Młodych" opublikowano listę 21 postulatów gdańskich. Był to pierwszy ogólnopolski dziennik, który to uczynił - z całą pewnością za przyzwoleniem cenzury. Nie była to może "Trybuna Ludu", ale i tak liczył się sam fakt. Przeniknięcie postulatów robotniczych na łamy prasy było wydarzeniem bez precedensu w ówczesnych polskich warunkach.

W środę 27 sierpnia inne zakłady Lublina przyłączyły się do wyrazów solidarnoości ze strajkującymi na Wybrzeżu. Tak było między innymi w Fabryce Samochodów Ciężarowych, gdzie przygotowano specjalną petycję. Jakby tego było mało, protestowano już nie tylko w zakładach pracy. W Lublinie w kościele Świętego Ducha zorganizowano bowiem głodówkę w intencji strajkujących na Wybrzeżu.

26 sierpnia 1980 roku był w pewnym sensie jednym z najważniejszych dni społecznego buntu, który na dobre rozpoczął się od tak zwanego Lubelskiego Lipca, by w sierpniu dotrzeć na Wybrzeże i rozlać się po całym kraju. Właśnie we wtorek 26 sierpnia doszło do czegoś co można śmiało nazwać strajkowym sprzężeniem zwrotnym.

O godzinie 8.00 rano w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Świdniku - gdzie jak pamiętamy wystartowały wydarzenia Lubelskiego Lipca - rozpoczął się dwugodzinny strajk solidarnościowy. Miał to być wyraz wsparcia dla tych, którzy protestują na Wybrzeżu.

W poniedziałek 25 sierpnia 1980 tak prasa centralna jak i lokalna żyła przede wszystkim ustaleniami IV Plenum KC PZPR, które odbyło się dzień wcześniej. "Trybuna Ludu" w artykule zatytułowanym "Nie ma sprawy pilniejszej" donosiła:

"Z trybuny IV Plenum Komitetu Centralnego padły ważkie i zobowiązujące całą partię stwierdzenia. Ujął je w słowa towarzysz Edward Gierek, mówiąc: 'Dokonujemy zasadniczego zwrotu w polityce partii i państwa, dostosowujemy ją do realiów dnia dzisiejszego. To dostosowanie do realiów dotyczy dziś nie tylko sfery gospodarki, a nawet nie głównie tej sfery'."

Z odważnej postawy robotników Świdnika, Lublina i innych miast regionu lubelskiego brano przykład i wyciągano wnioski. Wszystko oczywiście w towarzystwie stałego zalewu propagandy, sączącej się ze szpalt gazet, radiowej anteny i ekranu telewizora. Trybuna Ludu, 22 sierpnia 1980, artykuł o tytule "Mimo trudności - załogi realizują plan":

"W obecnej sytuacji społeczno-gospodarczej kraju najważniejszym zadaniem jest utrzymanie rytmicznej pracy zakładów przemysłowych, instytucji i służb komunalnych.Tylko w ten sposób bowiem - jak podkreśla się w wielu dyskusjach prowadzonych przez załogi robotnicze - możemy stworzyć warunki do spokojnego rozwiązywania trapiących nas problemów społecznych i ekonomicznych.