Expo 58 | NL Atomium

Voor een jonge Marcel Kocken is de wereld zijn fiets. Op zijn stalen ros, gaat hij van Mechelen naar Leuven of Antwerpen op avontuur, maar dat avontuur wordt in 1958 nog grootser. Gefascineerd door de voorbereidingen voor de Wereldtentoonstelling in Brussel, meldt hij zich aan als vrijwillige tolk voor de Expo. Nog steeds met de fiets, reist hij 12 keer naar het hart van Europa en ontdekt hij daar de wereld en later zelfs de liefde.

Voor een jonge vrouw zoals Margaret Jacquet-Overzier zijn er in de jaren vijftig niet bijster veel professionele mogelijkheden. Een job als secretaresse of misschien winkelbediende? Net zoals in veel andere delen van de wereld, waren de keuzes beperkt en bleven veel beroepen en sectoren gedomineerd door mannen. Maar wat als ze de kans kreeg om de hele wereld te zien in enkele uren? Wat als ze uit de duizenden sollicitanten geselecteerd werd? Wat als ze de jongste hostess zou worden van Expo 58? Margaret neemt ons mee achter de schermen van de boegbeelden van de Wereldtentoonstelling, van de opleiding op de etiquette-school tot het schandaal dat leidde tot het ontslag van een aantal van haar collega’s.

Een echte Brusselse ket, zo zou Francis Francis Vandervondelen beschreven kunnen worden in 1958. Hij is 15 jaar, woont in Jette en is van bij de voorbereidingen van de Expo betoverd door het evenement. Maar liefst 70 keer bezoekt hij de Wereldtentoonstelling. Daar leert hij de wereld kennen, maar ook zichzelf.

De voorbereidingen voor Expo 58 begonnen al veel eerder. De bouw van de paviljoenen en structuren, waaronder het Atomium, begon in 1956. Etienne was toen 10 jaar oud en woonde in Brussel. Dankzij zijn vader ontdekte hij Expo voor de eerste keer. Het was liefde op het eerste gezicht. Twee jaar later, in 1958, toen Etienne 12 was, bezocht hij Expo 58 meermaals, 52 keer om precies te zijn.
Ondanks zijn jonge leeftijd, herinnert Etienne zich de Wereldtentoonstelling nog zoals het gisteren was en deelt hij details dat de meesten zich zelfs niet meer herinneren. Die aandacht voor details vinden we ook terug in de unieke maquette die hij maakte van de site van Expo 58, van het aantal bomen tot de richting van de vlaggen, te zien in de permanente tentoonstelling van het Atomium.

Stel je voor, het is 1958, je bent een ervaren vrouw met een groot verantwoordelijkheidsgevoel, de prestigieuze wereldtentoonstelling in Brussel staat voor de deur en België wil zich van zijn beste kant laten zien. Er wordt een oproep gelanceerd om 280 jonge tweetalige vrouwen om te werven als hostess. Hoe beheer je zo'n groot team voor zo'n groot evenement? Madame Mot heeft het echte antwoord. Van het oprichten van de etiquette-school ter voorbereiding, de dagelijkse briefings tijdens de Expo tot de iconische status dat de hotessen nu nog steeds dragen, mevrouw Mot deelt met ons wat er zich achter de schermen gebeurde als hoofd van de hotessen in 1958. 

Na een opleiding in de hotelschool van Luik waar hij als 1e van de klas afstudeert en eerste ervaring in een Brussels restaurant waar hij zich heel snel omhoog werkt, krijgt Marcel Lhoest de kans van zijn leven om aan de slag te gaan als chef de partie in de keukens van het Luxemburgs paviljoen. Hij was één van de vele medewerkers die achter de schermen alles in het werk stelde om van Expo 58 voor zijn bezoekers een memorabel en smakelijk evenement te maken.