Op het eerste gezicht is Minnebrieven (gepubliceerd in 1861) een brievenroman, met als drie hoofdrolspelers Max en zijn vrouw Tine, en het jonge meisje Fancy, Max' muze. Het is een vervolg op het 2 jaar daarvoor verschenen werk Max Havelaar, ook wat betreft de aanklacht tegen de wantoestanden in het toenmalige Nederlands-Indië. Multatuli springt opnieuw heen en weer tussen fictie en realiteit.

Willem Frederik Hermans noemt Minnebrieven "een van de grilligste, wildste boeken die de Nederlandse literatuur rijk is." Volgens Multatuli zelf is het "een getrouwe spiegel van een maand aandoeningen en indrukken. Er bestaat geen boek dat waarder is". En: "’t is alles! Poesie, sarcasme, politiek, wellust, scherpte, logica, godsdienst, alles." (door Anna Simon)