WIAM wiam.pl

To proste: powiedzieć „nie”. Skrytykować i potępić. O wiele trudniej jest dać dobrą odpowiedź. Kim jest człowiek? Czym jest człowieczeństwo i co w nim jest takiego wyjątkowego? Jakie jest nasze powołanie? Czym jest bycie kobietą i mężczyzną, matką i ojcem? Kim jesteśmy w relacji do reszty stworzenia? Skąd w nas w końcu dążenie do tworzenia relacji społecznych?

Nie, nie wystarczy przypomnieć, że nasze odpowiedzi powstały wiele wieków temu...

Zbrojenia rodzą się ze strachu. Są próbą budowania wirtualnego „muru”. Im wyższy mur tym większy jest jednak strach. Bo przecież ci po drugiej stronie też nie próżnują (a przynajmniej my jesteśmy o tym przekonani!). Budowanie takiego muru nigdy się zakończy. Nigdy nie będzie wystarczająco bezpiecznie. Tymczasem drogą jest otwarcie drzwi i spotkanie...

W bezmyślnej pogoni za zasadami ktoś zaproponował prawo absolutnie niemoralne. Zagrażające życiu kobiet. Trzeba to powiedzieć głośno. I powinni to zrobić przede wszystkim ludzie Kościoła.

Trzeba powiedzieć jasno: ci ludzie wyruszają na niebezpieczne szlaki  z pomocą przemytników tylko dlatego, że nie wpuszczamy ich legalnie.

Partie, które opisuje Scaramuzzi, chcą chrześcijaństwo przejąć dla siebie. To znaczy: stać się jego reprezentantem wobec świata. Tak, by to, co głoszą, było ważniejsze od tego, co mówi i czego naucza Kościół.

Niestety, jestem przekonana, że Kościół w Polsce zwieść się dał.

W „teologii” Pawła M. cała dokonująca się w imieniu boga (będę pisała małą literą, bo z Bogiem, o którym mówi Pismo Święte, nie miało to nic wspólnego) przemoc miała być przejawem miłości i troski. Miłości bezradnej wobec „oporu”, który należało skruszyć wszelkimi dostępnymi środkami. A gdy opór został pokonany, ten bóg przez Pawła M. domagał się poświęcenia siebie jako ofiary przebłagalnej „za grzechy całego świata”.

Trzeba zapytać wprost: ile szatańskiego kłamstwa o Bogu rozsiał po ludziach? I jak można to dziś spróbować naprawić?