MISCHA‪!‬ NPO Radio 1 / AVROTROS

Het is vijfentwintig jaar geleden dat ze Women on Waves oprichtte. Ze noemt het geen missie. En ze noemt zichzelf geen activist. Ze kijkt om zich heen, ziet iets onrechtvaardigs wat haar raakt en probeert dat te veranderen. We spreken over de Verenigde Staten, over anti-abortusreclames op de radio en over het nieuwe anticonceptiemiddel voor vrouwen.

Ze gelooft. In God. In onvoorwaardelijke liefde. In duurzame relaties. In relatietherapie. We spreken over jezelf leren kennen, de ander leren kennen. Hoe je verantwoordelijkheid kunt nemen voor je eigen pijn. En: de liefde is geen verdienmodel.

Als kind achtervolgde ze al een aannemer met een Mercedes, omdat ze dacht dat ze iets op het spoor was. Dus natuurlijk werd ze journalist. We spreken over haar leven in dat Friese dorp waar haar naam 'op de kaart mag staan', haar liefde voor tuttige restaurants, over rouw: 'iemand die er niet is, kun je niet vervangen door iemand anders' en over velderwtjes met spek, ui en appelmoes.

'En door'. Zo had zijn theatervoorstelling ook kunnen heten, want 'het talent om te stabiliseren, dat ontbreekt bij mij'. Maar het heet 'Eddie voor het leven', en hij vertelt hierin over zijn ups en zijn downs. Dus we spreken over veerkracht, de kunst van comedy-acteren en het loslaten van je dromen en dat dat verrassend goed voelt.

Als tiener zat hij al op de publieke tribune om kamerdebatten bij te wonen. Nu, jaren later, probeert hij met De Kiesmannen om jongeren te bewegen om een kant te kiezen en te gaan stemmen. Verder: antwoord op de vraag wat nu een goede Europarlementariër is. En geen antwoord op de vraag waarom vrouwelijke Europarlementariërs altijd Anja heten.

Ze weet het zeker. Zolang er seksisme bestaat, zal er seksueel grensoverschrijdend gedrag zijn. Dus pleit ze voor waakzaamheid, want we zijn er nog lang niet. Blijkt wel uit de populariteit van Andrew Tate, de TradWives, Johan Derksen en de kritiek op de Lentekriebels.