İlişkiler ve Hayat Üzerine Yakınmalar Müzeyyen
-
- Society & Culture
Her şey spontane. Hayat gibi işte. Plansız, bir anda, pat diye…
-
Daha idareci olabilir miydim?/Bende mi bir sorun var?
Fonda İbrahim Tatlıses’ten “Ben nerede yanlış yaptım?” Şarkısı çalıyor, ben de size sal artık kendini, bırak yakanı artık, arkasında dur kararlarının, kendine çok yükleniyorsun baba yapma böyle diyorum. Hayatın yükü çok zaten, yoldaki çeri çöpü taşı alıp sırtlanmaya, zihnimizde onlarca mahkeme kurup her seferinde kendimizi cezalandırmamıza gerek yok. Özeleştiri eyvallah iyi, ders çıkarmak, değişmek- dönüşmek iyi. Bunlar Erdemli insan meziyetleri. Ama hak ettiklerimiz, taviz veremeyeceklerimiz, çizgilerimiz ve kaçamayacağımız bir “ben” de var. Ona da kapama gözünü abicim-ablacım. Okşa başını ve hak ver ona. Başkalarını anlamaya çalışırken kendimizi boşluyoruz. İlişki değil, partnerimiz değil biz önemliyiz. O ilişki biz mutluysak iyi bir ilişki. Değil mi ahaliiii :)
-
Cesaretsiz insandan nefret/Net ol canımı ye
Öyle mi demek istedi, bu anlama mı geliyor, niye hikayeme baktı, bla bla bla. Bu ne ya?! Beni bu kadar düşüncelere boğan, bi sonuç çıkarayım diye kıvrandıran insan istemiyorum abi hayatımda. Derdin, isteğin, amacın neyse söyle, ben söylüyorsam da dinle, net bir cevap ver ya da al benden o cevabı bakalım yolumuza. Hayat bir şeyleri sürüncemede bırakacak kadar uzun değil ya. Yok öyle bir zamanımız. İşimiz var gücümüz var. Yap hareketini gör bereketini. Hadi Hayırlı akşamlar ashshshsh
-
İlişkide kriter
Bam güm konuştum yine. Hadi biraz kriterlerimizi sorgulayalım. Yazın bana, sizinkileri çok merak ediyorum :) Instagram: podcastermuzeyyennn
-
Duygusal boşluk/adını koyamadıklarımız/anlam veremediklerimiz
Kadıköy boğadan Söğütlüçeşme metrobüse yürürken leş ses tonumla “bi anlamı olmalı” sanrısı üzerine konuştum. Niye yaptım böyle bir şeyi bilmiyorum. İnsanın kendini oyalaması çok acıklı değil mi? Kendinden kaçmak için kendinde bi yerlere tutunmaya çalışması yine. Kaçmak istediğin de sensin, tutunduğun da. Kendi omzuna başını koyup ağlaman gibi. Kendi ellerinle başını okşaman.. Kimsesizliğinden değil, anlatamadığından. İnsan bir tek kendiyle kestirmeden dertleşebiliyor..
-
İlk buluşma anıları/Sizden gelenler
Anılarınızı benimle paylaştığınız için çok teşekkür ederim:) Sizlerle gerçekten sohbet ettiğim bir yayın oldu :) Devamı gelsin istiyorsanız bana yazın lütfen. Instagram: podcastermuzeyyennn
-