Natuurkunstenaar Annick Gaarthuis
-
- Arte
In mijn podcast de "natuurkunstenaar' vertel ik wat meer over wat mij allemaal beweegt. Ik vertel verhalen over langzaam reizen, veranderend landschap, vrijheid, identiteit, tiny houses en wellicht de lessen die ik onderweg heb geleerd.
In mijn eerste podcast vertel ik je meer over mijn 'boekje van tijd'. waarvoor ik 10 dagen alleen in een bos verbleef. In de volgende podcast wil ik je wat meer vertellen over mijn reis door Nieuw Zeeland. Waarom ben ik dat gaan doen, wat is het verschil tussen een vakantie en een reis, en hoe was het om daar alleen aan te komen?
-
Deel 2, de lessen die ik tijdens mijn reis heb geleerd.
Ik vertel jullie wat meer over het verschil tussen een vakantie en een reis. Maar ook hoe het is om in een busje te reizen, alleen te reizen en over ontmoetingen die ik heb gehad.
Wat is vrijheid?
vrijheid van anderen meningen?
vrij door rijkdom
vrij van eigen gedachtes
vrij om jezelf te zijn
Maar wat is jezelf zijn?
ben jij jij.
of ben je een ander
gevormd door anderen
andere idealen
andere dromen
en andere zijn angsten? -
Deel 1, wat er voor af ging en hoe het was om alleen in Nieuw Zeeland aan te komen
Ik vertel in de podcast wat meer over mijzelf. Over mijn periode na de kunstacademie, hoe ik tot een besluit kwam om alles op te zeggen en naar Nieuw Zeeland te gaan. En hoe het was om daar alleen aan te komen en op zoek te gaan naar een busje.
-
De kluizenaar, over het bos, eenzaamheid en tijd
In deze podcast vertel ik je meer over mijn 'boekje van tijd'. waarvoor ik 10 dagen alleen in een bos verbleef. Waarom kiezen mensen ervoor om alleen in de natuur te gaan leven ? Zou het beter zijn zonder contact met anderen, telefoon, internet? Wat voor invloed heeft dit op mijn relatie met de natuur?
Ik besloot om een tijdje alleen in het bos te gaan leven, weg van onze haastmaatschappij. Hierop volgden vele reacties. Het zou gevaarlijk zijn, of niet veel voorstellen, of zelfs traumatische gevolgen kunnen hebben. Maar het was niet gevaarlijk en er kwamen geen trauma’s. Het was echter ook niet zo dat er niks gebeurde. Ja, er was geen spanning en avontuur. De dagen verstreken langzaam en ik ervoer tijdloze vrijheid. Ik keek naar een blijvend landschap als een steeds veranderend schilderij, elke dag hetzelfde en toch anders.