Felieton Tomasza Olbratowskiego RMF FM

Matematyka niesie ze sobą wiele niespodzianek. Na przykład każdy uczeń na klasówce z matmy uzyskał inny wynik zadania. Albo jeszcze większa niespodzianka, każdy uczeń uzyskał taki sam wynik, bo wszyscy rozwiązali prawidłowo. Ale to już czysta fantazja. Fantazją matematyczno-oboczajowo-religijno-podróżnioczo-morską z lekkim podtekstem sadystycznym popisał się autor takiego zadania z matematyki, zapewne sprzed lat, które znalazłem przez przypadek w Internecie: Na pokładzie przechylonego przez sztorm statku, który w każdej chwili może zatonąć, przebywa 15 chrześcijan i 15 Turków. Aby uratować łódź, trzeba sprawić by była lżejsza, dlatego połowa ludzi musi być wyrzucona za burtę. Jeden z chrześcijan zaproponował, by wszyscy ustawili się wkoło i za burtę wyskakiwała co 9-ta osoba. Jak powinni ustawić się chrześcijanie, aby zginęli sami Turcy?

Znacie mnie i wiecie, że nie jestem najmocniejszy w Internetach. A jednak odniosłem tam sukces, razem ze skowronem i tomkowiczem jako radiowcy bez cenzury. Właśnie niedawno stuknęło mi 50 tysięcy subprzekrętów, śrubparętów, w sensie tych no subskrybentów. To ci, którzy podsybskrubowali nasz kanał na jujubie. 50 tysi subów czyni mnie już pełnoprawnym jujuberem. Ja nawet nie wiedziałem, że jestem jujuberem, uważałem się za w miarę normalnego człowieka. Okazało się też, że jestem na fejsie, inście, a nawet na tok tiku.

Z roku na rok coraz częstsze stają się donosy po komuniach do Urzędu Skarbowego. Aby osobom donoszącym ułatwić pracę na rzecz budżetu państwa przygotowałem wzór pisma po przyjęciu komunijnym, które można wysłać do Skarbówki. Notujemy: W imię ojca i syna i ducha świętego, amen. Drogi Fiskusie...

Nasza gospodarka zawdzięcza pszczołom 10 miliardów złotych rocznie. Mamy milion 800 tysięcy rodzin pszczelich czyli jedna rodzina dokłada do budżetu ponad 5 i pół tysiąca złotych rocznie. Niby niedużo jak na rodzinę, ale rodzina pszczela zmieści się w średniej wielkości garnku jak upchać. Zatem szacun.

Powoli milkną echa wizyty pana prezydenta Andrzeja Dudy u Emila Kataru. Odżywmy echa. Wbrew brzemienia imienia i nazwiska Emil Kataru to nie żaden Rumun, tylko właśnie Emil Kataru.

W każdym rządzie jest co najmniej jeden minister bez teki. On nie kieruje żadnym resortem i coś robi jak mu premier jakąś robotę znajdzie. Teki, tekami, ale nie wiem czy w tych smutnych czasach nie przydałby się minister z teką disco! On z przytupem zaczynałby każde posiedzenie rządu. Ubrany w fajny, modny dres, zaprasowane kanty, wnosi konsolę, bumboksa i zaczyna: hej pokażcie jak się bawicie, łapki w górę.