Radio Bahamontes Ward Bogaert
-
- Sports
Vlaams luxewielertijdschrift, 4 keer per jaar, bundelt de beste wielerverhalen door de beste pennen en fotografen. Uit liefde voor de stiel!
-
Eddy Schepers en het verraad van Sappada
Eddy Schepers was de meesterknecht van Stephen Roche, de Ier die in 1987 zowel Giro, Tour als WK
wist te winnen. Eddy, zelf nog ex-winnaar van de Ronde van de Toekomst en een van de vele
gedoodverfde opvolgers van Eddy Merckx, maakte het allemaal mee vanop de eerste rij en vertelt
graag nog eens over het verraad van Sappada, de coup die hij samen met zijn kopman Stephen Roche
pleegde in de Giro van 1987 -
De berggeit van Herentals
Ward Bogaert trok naar de Vierdaagse van Duinkerke, waar hij zijn microfoon onder de neus mocht
schuiven van Kurt Van De Wouwer. Hij is sinds 2013 ploegleider bij Lotto-Soudal, maar de in
Herentals geboren en getogen klimmer debuteerde in de Tour van 1998. -
Op zoek naar de oorsprong
Reporter Ward Bogaert en zoon Nand, bijna 6, waren op een rommelmarkt in Sint-Amandsberg. 2 euro
gaf de vader aan de zoon mee. Kwam de zoon terug met een trofeetje dat 30 eurocent had gekost. '2.4.1982', en
'Buren-Kortemark. 480 kilometer' stond erop. Meer niet. Dus ging Ward op onderzoek. -
Johan en Marco, dood in 1 kamer
Surf naar dewielersite.net en tik Johan Sermon in. Bij 'uitslagen' lees je 1 regel. 2001. 2de
in Wieze, junioren. Voor de rest: veel witregels. Sermon was nochtans renner tot 2004, toen hij derdejaarsbelofte was.
Dat jaar haalde hij nog 1 keer de krant, al was het niet met een opvallende uitslag. -
De Mapei-coup
Parijs-Roubaix 1996. Hoe zat dat nu weer in de ratrace richting Roubaix? En waarom mocht/moest
Johan Museeuw destijds winnen op de Vélodrome? Ward Bogaert op stap met de Leeuw. -
Roger
Of hij met de fiets moest komen, vroeg Roger De Cock. Dat zou moeilijk zijn, voegde hij eraan toe, "want ik word er volgende maand 29, verstaat ge
me?" Roger is voor alle duidelijkheid 92. Hij is de oudste nog levende winnaar van de Scheldeprijs.
En ook de oudste nog levende winnaar van Parijs-Nice. Maar vooral: de oudste nog levende winnaar
van De Ronde van Vlaanderen. Je hoeft hem geen vragen te stellen, de verhalen komen vanzelf, altijd voorafgegaan door: "'k ga
ne keer zeggen é". En dan zegt hij het.