6 min
నేనెక్కాల్సిన బస్సు! Harshaneeyam
-
- Books
"అమ్మా ! ఎందుకమ్మా! ఎన్ని సార్లు నాన్న చెయ్యెత్తినా ఏ బస్సూ ఆగట్లేదు" ?
మిట్ట మధ్యాహ్నం పన్నెడున్నర . ఎండాకాలం . హైవే పక్కనే నిల్చొని వున్నాం నేను అమ్మా నాన్న.
“ ఇంక ఆగలేనమ్మా ఇంటికి పోదాం !, ఇంటికి పొయ్యి రాజయ్య తో ఆడుకుంటా!"
"లేదు చిన్నా! నీకు ఒంట్లో బాగ లేదు కదా , నెల్లూరు పొయ్యేసి డాక్టర్ దగ్గర మందు తెచ్చుకుందాం. నెల్లూళ్ళో బొమ్మల పుస్తకం కూడా కొనిస్తా ! బస్సొచ్చే లోపల , అక్కడ పొయ్యే గూడ్స్ రైలు కి ఎన్ని పెట్టెలో లెక్క పెట్టి చెప్పు, అమ్మకి"
అది ఇంటికెళ్లి పోదాం అనే నా గోల భరించలేక , మా అమ్మ మాయ చెయ్యడానికి , ఉపయోగించిన మంత్రం అని తెలియని నేను, నీరసం లో కూడా ఉత్సాహం తెచ్చుకొని,
"ఒకటి, రెండు, మూడు ..." అంటూ లెక్క పెట్టుకు పోతున్న.
కొంత సేపు అయ్యాక చెప్పా, "అమ్మ ఏభై ఆఱు!"
"కాదు నాన్నా! ఏభై ఎనిమిది! ముందు ఈ మంచినీళ్లు తాగు, పెదాలు ఎండి పోతున్నాయి నీకు"
మంచి నీళ్లు తాగి చెప్పా నేను, "ఓహ్! నేను ఇంజను, గార్డు పెట్టె కలపలేదమ్మా!"
ఎదురుంగా, దూరం నించి ఓ ఎర్ర బస్సు వస్తా వుంది.
"ఈ రెండు వేళ్ళల్లో ఒకటి పట్టుకో చిన్నా !" అనిందమ్మ.
నేను పట్టుకున్నా ఒక వేలు.
మళ్ళీ మా నాన్న చెయ్యి ఎత్తటం, ఆ బస్సు ఆగకుండానే పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళిపోవటం.
నా మొహం లో నిరాశ చూసి చెప్పింది అమ్మ, "ఈ సారి బస్సు ఆగుతుందనే వేలు పట్టుకుందిగాని లేరా చిన్నా ! " అని.
మా అమ్మ భుజం మీద తల వాల్చా!
నన్ను అలా తలవాల్చనీయ కుండా వుంచాలని మా అమ్మ ప్రయత్నం.
" చిన్నా! దాహమైతా ఉందా , మళ్లీ నీళ్లు కాసిన్ని తాగతావా!"
"లేదమ్మా! అస్సలకి లేదు , గొంతంతా బాగా నొప్పి గూడ !"
ఓ అర నిముషం ఆగి చెప్పిందమ్మ!
"ఈసారి వేరే ఆట ఆడదాం చిన్నా ! కళ్ళు మూసుకొని, ఏ లారీ పొయ్యినా, ఏ కంపెనీ దో చెప్తావ్ కదా!"
అమ్మ ఆ మాట అనంగానే కళ్ళు మూసుకున్నా చప్పున!
" ఇప్పుడు పొయ్యే లారీ ప్రీమియ
"అమ్మా ! ఎందుకమ్మా! ఎన్ని సార్లు నాన్న చెయ్యెత్తినా ఏ బస్సూ ఆగట్లేదు" ?
మిట్ట మధ్యాహ్నం పన్నెడున్నర . ఎండాకాలం . హైవే పక్కనే నిల్చొని వున్నాం నేను అమ్మా నాన్న.
“ ఇంక ఆగలేనమ్మా ఇంటికి పోదాం !, ఇంటికి పొయ్యి రాజయ్య తో ఆడుకుంటా!"
"లేదు చిన్నా! నీకు ఒంట్లో బాగ లేదు కదా , నెల్లూరు పొయ్యేసి డాక్టర్ దగ్గర మందు తెచ్చుకుందాం. నెల్లూళ్ళో బొమ్మల పుస్తకం కూడా కొనిస్తా ! బస్సొచ్చే లోపల , అక్కడ పొయ్యే గూడ్స్ రైలు కి ఎన్ని పెట్టెలో లెక్క పెట్టి చెప్పు, అమ్మకి"
అది ఇంటికెళ్లి పోదాం అనే నా గోల భరించలేక , మా అమ్మ మాయ చెయ్యడానికి , ఉపయోగించిన మంత్రం అని తెలియని నేను, నీరసం లో కూడా ఉత్సాహం తెచ్చుకొని,
"ఒకటి, రెండు, మూడు ..." అంటూ లెక్క పెట్టుకు పోతున్న.
కొంత సేపు అయ్యాక చెప్పా, "అమ్మ ఏభై ఆఱు!"
"కాదు నాన్నా! ఏభై ఎనిమిది! ముందు ఈ మంచినీళ్లు తాగు, పెదాలు ఎండి పోతున్నాయి నీకు"
మంచి నీళ్లు తాగి చెప్పా నేను, "ఓహ్! నేను ఇంజను, గార్డు పెట్టె కలపలేదమ్మా!"
ఎదురుంగా, దూరం నించి ఓ ఎర్ర బస్సు వస్తా వుంది.
"ఈ రెండు వేళ్ళల్లో ఒకటి పట్టుకో చిన్నా !" అనిందమ్మ.
నేను పట్టుకున్నా ఒక వేలు.
మళ్ళీ మా నాన్న చెయ్యి ఎత్తటం, ఆ బస్సు ఆగకుండానే పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళిపోవటం.
నా మొహం లో నిరాశ చూసి చెప్పింది అమ్మ, "ఈ సారి బస్సు ఆగుతుందనే వేలు పట్టుకుందిగాని లేరా చిన్నా ! " అని.
మా అమ్మ భుజం మీద తల వాల్చా!
నన్ను అలా తలవాల్చనీయ కుండా వుంచాలని మా అమ్మ ప్రయత్నం.
" చిన్నా! దాహమైతా ఉందా , మళ్లీ నీళ్లు కాసిన్ని తాగతావా!"
"లేదమ్మా! అస్సలకి లేదు , గొంతంతా బాగా నొప్పి గూడ !"
ఓ అర నిముషం ఆగి చెప్పిందమ్మ!
"ఈసారి వేరే ఆట ఆడదాం చిన్నా ! కళ్ళు మూసుకొని, ఏ లారీ పొయ్యినా, ఏ కంపెనీ దో చెప్తావ్ కదా!"
అమ్మ ఆ మాట అనంగానే కళ్ళు మూసుకున్నా చప్పున!
" ఇప్పుడు పొయ్యే లారీ ప్రీమియ
6 min