قسمت ۱۸ - هد‪ف‬ Ba Ham Dar Khaneh | پادکست با هم در خانه

ویروس کرونا پدیده ای به ظاهر ناچیز که بشر را تکان داد، ویروس کرونا مرز نمی شناسد، ما انسان ها به همدیگر وابسته و نزدیک هستیم، امیدوار باشیم تعصبات نژادی و تعصبات ملی و تعصبات جنسی از بین برود، در شرایط فعلی اهمیت بیشتری به قشر جوان و اطفالان خود بدهیم، در ایجاد محیطی برای شکوفایی قابلیت های همه افراد دنیا کوشا باشیم، بعد از کرونا چطور با مشکلات کنار بیاییم؟ نگرانی از شرایط بعد از کرونا، نمی دانیم تغییرات حاصل از کرونا به چه سمتی می رود. اضطراب ندانستن از این که بعد از کرونا چه خواهد شد، ندانستن و از دست دادن سبب اضطراب می شوند. ایجاد هدف حس سازندگی به وجود می آورد، بیاندیشیم که هدف من به عنوان عضو جامعه چیست، هدف ما باید والاتر از آن چیزی باشد که از دست داده ایم، والدین چطور می توانند در فرزندان شان دیدگاه های جدید به وجود آورند؟ اهداف جدید برای ساختن جامعه ای بهتر، استفاده بهینه از فضای مجازی، سعی کنیم برای هر سه بعد انسانی، جسمانی و معنوی هدف و برنامه ای داشته باشیم، زندگی را به صورت روتین ادامه بدهیم، ایمان مثل ریسمانی است که انسان را از مشکلات نجات می دهد، انسان خود را باشرایط جدید سازگار می کند، امید به روزهای پیش رو، در شرایط کرونا همه با واقعیت زندگی شان روبرو شدند، تا چه حد افرادی که با ما زندگی می کنند را می شناسیم؟ سهم ما از دنیا چیست؟ باید تغییراتی در زندگی ایجاد کنیم، دنیا ایستاده تا ببیند ما می خواهیم چکار کنیم، کرونا به ما آموخت که تنها نیستیم، کرونا به ما مشورت کردن را آموخت، از دنیا بریدن را بلد نبودیم، یاد گرفتیم با خودمان روراست باشیم