Sensing Art, Training the Body Marres, Huis voor Hedendaagse Cultuur

Je gaat in deze aflevering, gepresenteerd door Caspar Stalenhoef, luisteren naar drie verhalen uit De Onzichtbare Collectie geselecteerd door gastcurator Noor Goossens. De gastcurator helpt ons op weg door de steeds groter wordende Onzichtbare Collectie. Noor koos drie verhalen met als thema het woonzorgcentrum. We horen kunstverhalen van twee bewoners van woonzorgcentrum De Beyart en ook een verhaal van Marjolein Schuman, zij beschrijft het werk 'Waste' van Damien Hirst.

De Onzichtbare Collectie richt zich op verhalen van mensen over hun favoriete kunstwerk. Het is een online kunstcollectie die je niet kan zien, maar wel kunt horen. Marres oogst verhalen waarin mensen van alle leeftijden en achtergronden hun kunstervaring delen.

De verhalen uit De Onzichtbare Collectie kun je gratis met je smartphone in de stadstuin van Marres komen beluisteren. Dit kan ook via onze website of direct via je favoriete podcastkanaal.

Wil je zelf een verhaal inspreken? Je bent van harte welkom om jouw verhaal te delen in De Onzichtbare Collectie, ga voor meer informatie naar marres.org

Muziek: 'The Crisper', 'Latecomer', 'Drizzle' en 'Cabernet' van Blue Dot Sessions.

Voor dit programma werkt Marres samen met Cultuurmakers.

In the run-up to a new exhibition at Marres, House for Contemporary Culture in Maastricht, director Valentijn Byvanck interviews participating artists, performers and curators.


For the exhibition ‘Opaque Spirits’ he sits down with Peruvian artists Arturo Kameya and Claudia Martínez Garay. 

Arturo Kameya has transformed Marres into a hotel where the ghosts of the failed Peruvian state have taken up residence. The building’s facade will feature massive paintings showing contemporary Messianic imagery. Inside, visitors can find various scenes, such as a tiled bathhouse that functions as a restaurant, a multi-armed beer fountain, and a large upstairs room with mechanical fish. The hotel’s interior is an allegory of the Peruvian state, reflecting a world of appearances in which truth is less important than what is evoked out of sheer necessity.
‘Opaque Spirits’ opens on March 7th and runs to May 26th 2024 at Marres in Maastricht.

In the run-up to a new exhibition at Marres, House for Contemporary Culture in Maastricht, director Valentijn Byvanck interviews participating artists, performers and curators.


For the exhibition ‘Goodbye to Love’, he sits down with artist James Webb, an artist known for site-specific interventions and installations. His practice often involves sound, found objects, and text, invoking references to literature, cinema, and the minimalist traditions. Webb transforms objects, techniques, and forms by placing them in new settings, generating unique tensions. These tensions merge Webb's diverse academic influences, encompassing religion, theatre, and advertising, to explore thought-provoking questions about belief systems and communication in today's world. 

James Webb (1975, South Africa) lives and works in Stockholm, Sweden. 

In de aanloop van een nieuwe tentoonstelling bij Marres, Huis voor Hedendaagse Cultuur in Maastricht, interviewt directeur Valentijn Byvanck de deelnemende kunstenaars, performers en curatoren.
De tentoonstelling Plantiarchy, ontwikkeld door het kunstenaarscollectief Sunflower Soup, verbindt een sprookjesachtige werkelijkheid met klimaatactivisme. De wereld wordt letterlijk op zijn kop gezet, door middel van papieren planten en bomen die ondersteboven door alle ruimtes van Marres groeien. Ook is de (pseudo)wetenschappelijke documentaire The Plantiarchy te zien, waarin de geschiedenis, het heden en de toekomst van een fictieve, invasieve plantensoort wordt onthuld.
Valentijn Byvanck gaat met de leden van Sunflower Soup in gesprek over onderwerpen zoals de totstandkoming van Plantiarchy en Sunflower Soup, samenwerken binnen een collectief, (klimaat)activisme en de plantenwereld.

The Painted Bird
An immersive project for which all walls, corridors, stairwell, floors and ceilings of the monumental house of Marres were painted. The exhibition showed a series of beautiful and frightening environments. Like the black supermarket and the purple aquarium, a wisteria room, terrifying portraits and washed-up refugees.
SoundtrackArtists Frank Koolen and Kim David Bots created an extensive soundtrack with personal commentary voice, music and sound effects. The soundtrack was part of the exhibition and led you from room to room, from dream to nightmare.
Witwasdag (Whitewashing Day)On the last day of the exhibition, Marres invited the public to help paint the colossal painting The Painted Bird white. The 12 rooms were opened to lusty whitewashers, greasers, lovers of crisp white, good friends and faulty fans of Marres.

The Painted Bird
Een totaalproject waarvoor alle muren, gangen, het trappenhuis, vloeren en plafonds van het monumentale huis Marres werden beschilderd. De tentoonstelling toonde een reeks prachtige en beangstigende omgevingen. Zoals de zwarte supermarkt en het purperen aquarium, een wisteriakamer, angstaanjagende portretten of aangespoelde vluchtelingen.
SoundtrackKunstenaars Frank Koolen en Kim David Bots maakten een uitgebreide soundtrack met persoonlijke commentaarstem, muziek en geluidseffecten. De soundtrack maakte deel uit van de tentoonstelling en leidde je van kamer naar kamer, van droom tot nachtmerrie.
WitwasdagOp de laatste dag van de tentoonstelling nodigde Marres het publiek uit om mee te helpen de kolossale schildering The Painted Bird wit te schilderen. De 12 kamers werden opengezet voor lustige witwassers, smeerkezen, liefhebbers van kraakwit, goeie vrienden en foute fans van Marres.