Techniek en Wetenschap in Perspectief technischweekblad

Frans Rooijers is een invloedrijk denker in de energietransitie. De Delftse ingenieur is al 22 jaar directeur van adviesbureau CE Delft en stond onder meer aan de wieg van een van de grote succesverhalen in de klimaatgeschiedenis: de energieprestatiecoëfficiënt (EPC) voor nieuwbouw die ervoor heeft gezorgd dat nieuwe woningen tegenwoordig bijna energieneutraal zijn.
Eerder dit jaar liet de groene pragmaticus zich inspireren door de coronacrisis en besefte dat klimaatverandering zo urgent is, dat daarvoor eigenlijk ook een soort Outbreak Management Team (OMT) nodig is. Sinds april geeft het Klimaatcrisis Beleid Team (KBT), waarin 12 wetenschappers met verschillende achtergronden verenigd zijn, ongevraagd advies aan het kabinet. Het Britse Committee on Climate Change dient als voorbeeld. Rooijers: ‘De verduurzaming gaat te traag en zonder passende beleidsinstrumenten gaan we de klimaatdoelen niet halen.’ Daarom biedt de Europese Green Deal hoop, maar Rooijers waarschuwt dat er meer nodig is.

Europa moet de komende jaren tientallen miljarden euro’s in een eigen chipindustrie steken om geen vazalstaat van China te worden. Dat is de les die beleidsmakers zo snel mogelijk moeten trekken uit het huidige chiptekort. Volgens hoogleraar Integrated Circuit Design Bram Nauta (Universiteit Twente) is het daarvoor belangrijk dat politici begrijpen dat innovatie in micro-elektronica nog lang de motor van technisch vooruitgang zal blijven. Nauta is de geestelijk vader van talrijke componenten van smartphones. Zijn ‘Nauta-schakeling’ zat in bijna alle merken smartphones en vormde de basis voor het bluetooth protocol. Bram Nauta spreekt ook over hoe AI duizend maal zuinigere chips zou kunnen ontwerpen, over het belang van eigenwijsheid en over de vraag of je het tegenwoordig nog vanaf de MAVO tot lid van de KNAW kunt schoppen.

Tot 2045 is er in Europa geen kWh emissievrije elektriciteit ‘over’. Tot die tijd zijn elektrolysers in Europa niet zinvol en zullen we waterstof gaan importeren uit landen waar wél een overschot aan groene stroom is. Professor Ronnie Belmans (KU Leuven) is bezorgd over de Nederlandse hosanna-stemming rond groene waterstof. Na veertig jaar in de energiewereld gaat hij met emeritaat. Per  1 juni stopte de oud president-commissaris van Elia (het Belgische TenneT) ook als directeur van onderzoekscentrum EnergyVille in Genk, waar 400 onderzoekers fundamenteel en toegepast energieonderzoek verenigen. Hij kijkt met TW vooruit naar de sluiting van de Belgische kerncentrales en legt uit waarom we in de toekomst onze elektriciteit niet meer per kWh zullen afrekenen, maar per kW, een beetje zoals met onze belminuten en onze internetverbinding. En verder: wat kunnen België en Nederland van elkaar leren?

Natuurkundige Henri Bontenbal is sinds 1 juni lid van de Tweede Kamer namens het CDA. De voormalig strateeg bij netbeheerder Stedin heeft over bijna alles een mening en meestal is die cijfermatig onderbouwd. Bontenbal heeft een broertje dood aan hokjesdenken en onderbuikgevoelens. Hij legt in de podcast uit waarom hij anders tegen grote bedrijven is gaan aan kijken en benadrukt de complexiteit van de energietransitie. We moeten bredere optimalisatiestudies gaan doen om niet te verdwalen in de mist. We moeten beter nadenken over ruimtegebruik, concurrentiepositie en de geopolitieke dimensie van de energietransitie. En natuurlijk reageert Henri op de onvermijdelijk vraag of katholieken en protestanten anders tegen het milieu aan kijken.

Hoe zet je veilig mensen over van bewegende schepen naar vaste constructies? Die vraag wordt steeds relevanter nu een groot deel van onze energievoorziening offshore komt te staan met offshore windturbines. Jan van der Tempel, ceo en oprichter van Ampelmann, laat in deze podcast weten hoe zijn voor deining compenserende loopbrug bijdraagt aan efficiënt en veilig offshore onderhoud en installatie. Het systeem is bovendien volledig geëlektrificeerd, reduceert milieubelastende helikoptervluchten en komt aan boord van een 80 knopen (74 km/h) varend schip te staan.

Hoe houden we elektrisch rijden in die zoemende computers op wielen een beetje interessant en spannend? Daar gaan we het over hebben met een techneut die een klassieke auto ombouwde naar een elektrische variant; en een bedrijf dat daarvoor de ombouwpakketten levert. We duiken onder de motorkap van een Peugeot 404 uit 1968 en ontdekken dat deze helemaal klaar kan zijn voor de toekomst. En welke voertuigen kunnen we nog meer ombouwen? En hoe groot is deze markt?