Kościół EXE - katechizm gdański Kościół EXE

W przedostatnim odcinku nawiązywaliśmy do wielkiego nakazu misyjnego, który Jezus powierzył swoim naśladowcom. Mieli iść i pozyskiwać kolejnych uczniów, ucząc ich przestrzegać wszystkiego, co On im przykazał. Ale ten proces prowadzenia nowych uczniów ku duchowej dojrzałości miał rozpoczynać się od czegoś, o czym Jezus wspomina w pierwszej kolejności: "Chrzcijcie ich w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego."

W Liście do Efezjan 4:5 apostoł Paweł mówi, że mamy jednego Pana, jedną wiarę i jeden chrzest. Koryntianom pisze: “ponieważ jest jeden chleb, stanowimy jedno ciało” [1. Koryntian 10:17]. Niestety to, co miało być znakiem jedności Kościoła, wielokrotnie stawało się przyczyną jego podziałów…

Każdy powinien sam zostać chrześcijaninem, ale nikt nie powinien być chrześcijaninem sam. Dlatego to właśnie Kościół lokalny, czyli zbór, jest naturalnym środowiskiem rozwoju każdego ucznia Jezusa.

W czasie reformacji zarówno Kościół Katolicki, jak i Kościoły protestanckie twierdziły, że mają prawo do miana “świętego Kościoła powszechnego”. Poza tym powstawało też wiele mniej lub bardziej radykalnych ugrupowań, których przywódcy głosili niebiblijne nauki i praktyki. Gdzie w całym tym zamieszaniu można odnaleźć prawdziwy Kościół?

Teologia protestancka podkreśla rozróżnienie między Kościołem niewidzialnym i widzialnym. Nie chodzi o to, że istnieją dwa różne Kościoły - Kościół jest jeden - ale raczej o to, że ten jeden Kościół istnieje jakby w dwóch wymiarach…

Credo apostolskie określa Kościół jako “powszechny”. Inaczej można by powiedzieć: katolicki. O co tutaj chodzi? Czy to słowo jest w ogóle użyteczne dla nas jako protestantów? Dlaczego mielibyśmy wyznawać wiarę w Kościół katolicki?