Różaniec z Domu Matki Radio Jasna Góra

Dlaczego Maryja nazywana jest pociechą migrantów? Czy jest ich pociechą, bo zna to z własnego życia? Pewnie tak. W życiu Świętej Rodziny był taki dzień, kiedy musieli uciekać z rodzinnego Nazaretu. Na chwilę zawalił im się cały świat, wszystkie plany runęły w gruzach i trzeba było uciekać w nieznane. Pewnie w duszy modlili się, by BÓG ZATROSZCZYŁ SIĘ o nich.
Ale też nie bez znaczenia było w Maryi Jej ZAKORZENIENIE całym sercem w BOGU. Ona doskonale wiedziała, co znaczy mieć dom w Bogu, Ona w Panu miała OSTOJĘ, mimo burz i szalejących zmagań. Co więcej – wiedziała, że prawdziwym wygnaniem jest życiem bez Boga. Bez Niego. Maryja jest Matką Boga, czyli JEDYNEGO DOMU, w którym naprawdę możemy poczuć się BEZPIECZNIE i doświadczyć miłości, której nie tamują żadne granice.

Papież Franciszek dodał do Litanii Loretańskiej trzy nowe wezwania, wśród nich ‘Matko NADZIEI’.
Maryja jest tą niewiastą, która nigdy nie straciła nadziei. Chyba nikogo nie trzeba przekonywać, że w naszych czasach, kiedy tak często jesteśmy bezradni, pełni lęku a nawet rozpaczy, potrzebujemy POMOCY Tej, która choć doświadczyła w życiu wiele trudu i cierpienia, to nie straciła nadziei, nie popadła w rozpacz, jak niestety nam się to może zdarzyć.
Tytuł ‘Matko nadziei’ pojawił się jako znak na nowe czasy, na nasze czasy. Skąd Maryja miała w sobie tyle pokoju? Gdzie znajduje się ŹRÓDŁO Jej nadziei? Maryja UFA JEZUSOWI bez zastrzeżeń. Nadzieja Maryi – to OTWARCIE na światło od Boga, to złożenie w Nim całego swojego życia i planów.
 

Co WYJĄTKOWEGO jest w tej Litanii Loretańskiej? Uczymy się w niej być jak Maryja, bo przez Nią możemy wyprosić bardzo wiele. To okazja do budowania serdecznej BLISKOŚCI z Matką Bożą. Wyjątkowość tej modlitwy to SŁOWA, którymi otaczamy Maryję jak wiankiem z najpiękniejszych kwiatów. To SŁOWA MIŁOŚCI.
Któż inny jak „Uzdrowienie chorych”, „Ucieczka grzesznych”, „Pocieszycielka strapionych” zrozumie nas lepiej, wysłucha, pomoże przejść przez to, czym teraz żyjemy –  podkreśla o. Marian Waligóra.  
Zawierzmy się Maryi, a przez modlitwę Litanią starajmy się nasze serce wprowadzić w RYTM UWIELBIANIA Matki Najświętszej, oddania się Jej pokornym sercem.  

Rozpoczął się przepiękny miesiąc MAJ, poświęcony Maryi, szczególnie przez nabożeństwa majowe.
W tym miesiącu szczególnie będziemy zwracać się do Maryi Litanią Loretańską. To jest szczególny koloryt tego miesiąca – ŚPIEW LITANII w naszych świątyniach. Są też tacy, którzy gromadzą się w swoich miejscowościach przy figurkach Matki Bożej, czy przy krzyżach… To jeszcze w Polsce się zdarza, i jest to piękny element naszej maryjnej, MAJOWEJ POBOŻNOŚCI.
Śpiewając kolejne wezwania uświadamiamy sobie, że Maryja JEST Z NAMI w różnych okolicznościach życia. Mówimy przy każdym wezwaniu – módl się za nami, bo wiemy, że Maryja dostrzeże nasze braki, zaradzi naszym potrzebom, po prostu będzie się wstawiać za nami.
Przez te kilka majowych spotkań przyjrzymy się Litanii Loretańskiej – zapowiada o. Marian Waligóra.

Wspominając kolejne z objawień Maryi widzimy, jak bardzo potrzebujemy tej mocnej NADZIEI w naszym świecie. Różaniec jest naszym szukaniem umocnienia w bliskości Maryi. Ona w tej modlitwie daje nam UKOJENIE, tą pewność, że przyjdzie POMOC, umocnienie tam, gdzie wydaje się, że już nie ma szans dla nas, że już nie mamy sił – podkreśla o. Marian Waligóra.
Często poprzez modlitwę, poprzez różaniec otrzymujemy NOWE SIŁY, by przejść przez różne zmagania i doświadczenia. Bo nie chodzi tylko o to, żeby Pan zabrał nam to, co trudne, ale też, żeby dał nam siły, byśmy w tym, co trudne, potrafili KOCHAĆ, trwać przy człowieku potrzebującym naszej pomocy.

Jak myślicie, co zostało w Waszych sercach z RADOŚCI Zmartwychwstania Pańskiego? Pytanie, zdawałoby się, bardzo proste. Mamy zdumiewający „dar”, jak ktoś żartobliwie powiedział, zapominania o tym, co było, zapominania o naszych wielkich sprawach, kiedy przechodzimy do różnych problemów życiowych. Miałem tyle planów, obietnic, tyle spraw, rozmów z Jezusem…
Pytam dziś siebie samego – czy teraz, dzisiaj, pragnę WRÓCIĆ do radości Zmartwychwstania? Do pełniejszych adoracji przed Najśw. Sakramentem, do tego, abym umiał zanieść MOJEMU PANU moje problemy, wszystko co mnie dręczy? Czy umiałbym z Nim znów tak szczerze rozmawiać?  - pyta Piotr Kandzia.
Nie wolno nam ZGUBIĆ tej radości Zmartwychwstania. Ona jest SPEŁNIENIEM nadziei każdego człowieka, każdej duszy. Gdy w takich chwilach patrzę na mój dobry stary różaniec wiem, że mam wiele spraw do omówienia z moim Jezusem. On zwyciężył śmierć, KAŻDĄ śmierć.