Böyle Buyurdu Zerdüşt Tolga Erk

453 gün sonra dönüşümüz muhteşem oldu! Neden uzun süredir yeni bölüm gelmiyordu? Mutlu insan sorgulamayı bırakıp kendini savunmasız duruma mı düşürür? Her duygu normaldir diyorduk ama aslında mutlu ve huzurlu olmak bizim baz hissimiz mi? 30'lu yaşlara bolca övgü ve gene dağıtılan onlarca yargı. Aslinda her şey bıraktığınız gibi, ama oldukça da farklı...

Mükemmel olma çabasına girmeden, pürüzlerimizle barışarak, kabuğumuza sığınmadan yaşamak mümkün mü? Korkuların hükmettiği değil, hata yapmayı insan olmanın parçası olarak görmek, heyecanlanmak, sevinmek, üzülmek, hayal kırıklığı yaşamak, içten geleni olduğu gibi yaşamak mümkün mü?

Sevişmelere doyamayanlar, sexting mağdurları, klozete bırakılan kahve falları, online ilişkiler ve Kasım ayını yermeler... Bomboş bölümle aylar sonra geri döndük

Neden insan yalnız kalamaz? Bizi kendi zihnimizden uzak tutan ne? Bir çorba yapanımız olsa fena mı olurdu? Biz neden konsantre olamıyoruz? Kafamızda deli sorular...

Zaman zaman bu soruyu sormayan insan yoktur; başımıza gelenler neden geldi? Gelmeseydi neler olabilirdi? Ben bunları hakettim mi? Tüm bunlardan nasıl kurtulabilirim? Daha da önemlisi, "kurtulmak" diye bir şey var mı?

Batarken güneş tepelerinden ardından, gelir ponçiklik zamanı teletabilerin. Bu bölümde mutluluk pıtırcıklığı peşinde koşmayı, sadece ve sadece pozitif duygular içerisinde olması gerektiği düşünenleri yargılayıp, her duyguyu yaşamak için ve "insan" olmak için kendimize neden izin vermemiz gerektiğini anlattık. Biraz da sert anlattık.