หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรร‪ม‬ dhamma.com

"นิพพาน เป็นสภาวะที่จิตที่มีคุณภาพแล้ว เข้าไปสัมผัสได้ นิพพานไม่ใช่จิต บางคนบอกว่าจิตที่บริสุทธิ์คือนิพพาน เข้าใจผิดแล้ว จิตคือจิต จิตเป็นส่วนของขันธ์ เป็นส่วนของนามธรรม รูปธรรมนามธรรมยังไม่ใช่นิพพาน เป็นนามรูปอยู่ สิ่งที่เป็นนามรูปก็มีแต่ความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา นิพพานนั้นเที่ยง นิพพานเป็นบรมสุข นิพพานเป็นอนัตตา นิพพานไม่มีเจ้าของ" -- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๒๑ มกราคม ๒๕๖๐ (600121)

"เรากำหนดไม่ได้ว่า เราจะเจออารมณ์ที่ชอบหรืออารมณ์ที่ไม่ชอบ มันเป็นวิบาก วิบากที่ไม่ดีให้ผลก็เจออารมณ์ที่ไม่ชอบใจ วิบากที่ดีให้ผลก็เจออารมณ์ที่ชอบ มีความสุข" พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๒๒ มกราคม ๒๕๖๐ (600122)

"โลกนี้เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา พระพุทธเจ้าสอนเรา มันไม่เที่ยง ทุกอย่างมันคงที่อยู่ที่เดิมไม่ได้ ถ้าพยายามจะฝืนอยู่ที่เดิม มันจะเป็นเทุกข์ คือถูกบีบคั้นให้สลายไป ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ ไม่ได้อยู่ในอำนาจบังคับของใครคนใดคนนึง เรียกว่าเป็นอนัตตา" พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๒๘ มกราคม ๒๕๖๐

"โดยธรรมชาติของจิต มันจะเอาเข้า อยากได้ตลอด วันหนึ่งอยากกี่ครั้ง - นับไม่ถ้วนเลย รู้สึกไหม มันจะเอา ฝึกทำทานนี่ ฝึกเอาออก สละไปเรื่อย สละวัตถุสิ่งของเป็นทานเบื้องต้น มันทำง่าย ทานสูงขึ้นไปเป็นทานระดับอุปบารมี ระดับกลางๆ สละเลือดเนื้อของตัวเอง ไม่ถึงขั้นสละชีวิต สละเลือดเนื้อได้ อย่างไปบริจาคโลหิตอย่างนี้ บริจาคโลหิต มันยากกว่าบริจาคเงินนะ รู้สึกไหม มันทำยากกว่ากัน มันสละยากกว่ากัน จะสละได้ ใจต้องแข็งพอ แล้วทานขั้นสุดท้ายนี่นะ สละชีวิตเพื่อธรรมะได้ เหมือนอย่างพระเวสสันดร ตั้งใจเลยถ้าใครมาขอชีวิตก็จะให้ ใครมาขออะไรให้หมดเลย" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ณ วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๒๙ มกราคม ๒๕๖๐ (600129)

"ขันธ์ แปลว่า กอง, ส่วน สิ่งที่ประกอบเป็นตัวเรามันมี ๕ ส่วน ทำไมเป็น ๕ ส่วนได้ ก็เพราะมันแยกกันอยู่แล้ว ไม่ใช่ไปจับมันแยกหรอก แต่พวกนักปฏิบัติมักจะรวบมันเข้ามา หรือเวลามีกิเลสแรงๆ ก็ไปรวบมันเข้ามา เอาขันธ์นั้นมารวมเป็นเราขึ้นมา เป็นกูขึ้นมา" -- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๙ วันที่ ๐๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐ (600204)

"อะไรที่เป็นหน้าที่ต้องทำนะ ไม่เช่นนั้นเราจะตำหนิตัวเองทีหลัง การที่เราทำหน้าที่ มันจะมีความอิ่มอกอิ่มใจขึ้นมา มันจะได้สมาธิง่ายด้วย และการที่เราต้องทำหน้าที่ทั้งๆที่ฝืนใจอยู่นี่นะ อย่างเลี้ยงครอบครัว เลื้ยงพ่อเลี้ยงแม่อะไรนี่นะ มันจะอื่มใจนะ มันจะภูมิใจตัวเอง จิตใจมันจะมีความสุข ถ้าทิ้งหน้าที่ไปจะไม่มีความสุข ใจฟุ้งซ่าน สมาธิไม่เกิด" พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๙ วันที่ ๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐