Sanal Yazı Evi Sanal Yazı Evi

Biz NBDY, yani Nur, Behiye, Duygu ve Yeşim yaklaşık on yıldır birlikte yazıyoruz. Dönem dönem koptuk, sonra yine başladık ama son bir kaç yıldır her hafta buluşup yazılarımızı; kısa uzun ne varsa elimizde, paylaşıyoruz. Birbirimize yorum yapıyoruz, geri bildirim veriyoruz. Ama aslında bunun çok ötesinde bir buluşma bu. Yazdıklarımızla biz hayatımızı, yaşadıklarımızı, hayal kırıklığımızı, coşkumuzu, hayatın evrelerini, duygularımızı, çocuklarımızı kendimize ait ne varsa burada sağaltıyoruz. Bir kuralımız var: Ya hep beraber ya hiç. Yani birimiz gelemiyorsa o buluşma erteleniyor. Bu kuralı çok seviyorum. Bu bizim birlikte olmamızın değerini hatırlatıyor bize belki de.

Genelde haftalık buluşmalarımızda birbirimizle yazılarımızı paylaşıyor, geribildirim veriyoruz. Bu buluşmaların sonunda kayda geçip yazıya dair bir konu üzerine sohbet ediyoruz. Bu kayıtlar o kayıtlar. O yüzden ortadan dalıyoruz konuya. Kendi deneyimlerimizi, kendi hislerimizi paylaşıyoruz, o kadar. Biz çok keyif alıyoruz, umarım siz de belki arabada, trafikte sıkışmışken, ya da ufak bir mola verdiğinizde, eskiden radyoyu açtığımız gibi bu podcast'i açar bize eşlik edersiniz.

Bu beşinci bölümde yazımızı neler besliyor diye girdik konuya ama laf lafı açıyor işte. Oradan girdik, zamanla yazımızın ve bizi tetikleyenlerin nasıl değiştiğiyle bitirdik.

sanalyazievi.com
yazievi@yesimcimcoz.com

Biz NBDY, yani Nur, Behiye, Duygu ve Yeşim yaklaşık on yıldır birlikte yazıyoruz. Dönem dönem koptuk, sonra yine başladık ama son bir kaç yıldır her hafta buluşup yazılarımızı; kısa uzun ne varsa elimizde, paylaşıyoruz. Birbirimize yorum yapıyoruz, geri bildirim veriyoruz. Ama aslında bunun çok ötesinde bir buluşma bu. Yazdıklarımızla biz hayatımızı, yaşadıklarımızı, hayal kırıklığımızı, coşkumuzu, hayatın evrelerini, duygularımızı, çocuklarımızı kendimize ait ne varsa burada sağaltıyoruz. Bir kuralımız var: Ya hep beraber ya hiç. Yani birimiz gelemiyorsa o buluşma erteleniyor. Bu kuralı çok seviyorum. Bu bizim birlikte olmamızın değerini hatırlatıyor bize belki de.

Genelde haftalık buluşmalarımızda birbirimizle yazılarımızı paylaşıyor, geribildirim veriyoruz. Bu buluşmaların sonunda kayda geçip yazıya dair bir konu üzerine sohbet ediyoruz. Bu kayıtlar o kayıtlar. O yüzden ortadan dalıyoruz konuya. Kendi deneyimlerimizi, kendi hislerimizi paylaşıyoruz, o kadar. Biz çok keyif alıyoruz, umarım siz de belki arabada, trafikte sıkışmışken, ya da ufak bir mola verdiğinizde, eskiden radyoyu açtığımız gibi bu podcast'i açar bize eşlik edersiniz.

Bu dördüncü bölümde yazı atölyelerini konuştuk. Ortak bir yazı tetiğinden yola çıkan bir alıştırma bizi benzer ya da aynı şeyleri yazmaya mı götürüyor? Neden insan kendi için yazarken onu bir süre sonra kurgulaştırmak ister, yayımlanmak ister, ister mi? Kurgu mudur yazdığı?

sanalyazievi.com
yazievi@yesimcimcoz.com

Sizin herhalde çocuğunuz yok, ev işine başkası mı geliyor, çalışmıyor musunuz? Yazmak için nasıl zaman buluyorsunuz? Bu sorular hep geliyor. Ben zaman bulamıyorum yakarışları da oluyor. Biz hep yazdık. Bebeklerimiz doğmadan önce, doğduktan sonra, ev işimiz hep oldu, çalışırken de çalışmıyorken de yazdık. Bir yaşamı sürdürmek için ne gerekiyorsa onu yaptık herkes gibi ve yazdık. Siz de yapabilirsiniz demek istiyoruz. Biz nasıl bir yol bulduk paylaşalım istedik. Belki sizin de işinize yarar anlattıklarımız. :)

Kurgu Yapamıyorum diyenlere seslendik bu bölümde. Bizim yazı hayatımızda kurgunun yeri nedir? Sorguladık, sohbet ettik. Sizin yazı dünyanızda kurgunun önemi, yeri nedir?

Biz NBDY, yani Nur, Behiye, Duygu ve Yeşim yaklaşık on yıldır birlikte yazıyoruz. Dönem dönem koptuk, sonra yine başladık ama son bir kaç yıldır her hafta buluşup yazılarımızı; kısa uzun ne varsa elimizde, paylaşıyoruz. Birbirimize yorum yapıyoruz, geri bildirim veriyoruz. Ama aslında bunun çok ötesinde bir buluşma bu. Yazdıklarımızla biz hayatımızı, yaşadıklarımızı, hayal kırıklığımızı, coşkumuzu, hayatın evrelerini, duygularımızı, çocuklarımızı kendimize ait ne varsa burada sağıltıyoruz. Bir kuralımız var: Ya hep beraber ya hiç. Yani birimiz gelemiyorsa o buluşma erteleniyor. Bu kuralı çok seviyorum. Bu bizim birlikte olmamızın değerini hatırlatıyor bize belki de.

Böyle bir sohbet başlatmak istedim...içinde biz olalım, ama sohbet edelim, yazıyı konuşalım, birlikteliğimizin bize verdiği doyumu biraz da size akıtalım istedim. Genelde katılımcılardan, yazmak isteyenlerden gelen soruları kendi başıma yanıtlayacağıma, birlikte üzerinde konuşmanın bize renk katacağına inanıyorum. Kendi deneyimlerimizi, kendi hislerimizi paylaşıyoruz, o kadar. Biz çok keyif alıyoruz, umarım siz de belki arabada, trafikte sıkışmışken, ya da ufak bir mola verdiğinizde, eskiden radyoyu açtığımız gibi bu podcast'i açar bize eşlik edersiniz.

Bu ilk bölümde sorumuz: Neden Yazıyorsun?
Siz de neden yazdığınızı bizimle paylaşmak isterseniz yorumlar bölümüne yazabilirsiniz. Mutlu oluruz.

sanalyazievi.com
yazievi@yesimcimcoz.com

Yazarlar Kulübü'nde Atölye paketlerimizden Öykü İnceleme: Tomris Uyar paketini, Tomris Uyar'ın Dön Geri Bak öyküsünü Aysim Göral'dan dinliyoruz.