DOBBELAERE-WELVAERT Matthias Dobbelaere-Welvaert

Hebben veroordeelden het recht om vergeten te worden? Het Duitse Grondwettelijk Hof vindt van wel.

Wat is doxxnig, wanneer mag je iemand taggen op facebook, is er een verschil tussen retweeten en screenshots, en wat met naaktfoto's?

Interview voor Generation M (MNM) met Dorianne Aussems.

Radio 1. De Wereld Vandaag, interview met Matthias Dobbelaere-Welvaert.

Het derde Grote Podcastinterview is weggelegd voor auteur, Twitter-rebel en aspirantfilosoof Othman El Hammouchi. We praten bijna een uur lang over onze rechtstaat, de vrijheid van religie, maar evengoed heikele thema's zoals het recht op abortus en de doodstraf. En helemaal op het einde: of hij ook gelukkig is. Lees het volledige verhaal via dobbelaerewelvaert.be/XXXXXX/.

Eindmuziek 'Happy' door Rembrand Neirinckx.

Radio 1. De Wereld Vandaag, interview met Matthias Dobbelaere-Welvaert.

Welkom terug bij deze juridische podcast. We moeten het even hebben over de stad waar ik werk – en ook kort gewoond heb -, het mooie dorpachtige stad Gent.

N-VA stelde zondag haar campagne voor. Naast het verwijderen van de knips in het circulatieplan van Filip Watteeuw (waar ik half en half nog wel iets van heil in zie, het circulatieplan was nooit mijn favoriet), stellen ze ook voor om een cameraschild te ‘bouwen’ in Gent, om zo de hogere criminaliteit (volgens hen, alleszins) het hoofd te kunnen bieden.

N-VA staat hier niet alleen in. Bart Somers in Mechelen, en Vincent Van Quickenborne in Kortrijk, beiden Open VLD, installeerden al slimme camera’s of ANPR (een afkorting voor automatic number plate recognition) in hun stad.

En laaiend enthousiast zijn ze, over die nieuwe camera’s. Herinner u ook dat Van Quickenborne in Kortrijk al datasets deelt van bezoekers met operatoren, zogezegd anoniem. Er is echter een belangrijke studie voorhanden dat duidelijk maakt dat men met slechts 6 punten (dus 6 locatiepunten) toch personen kan identificeren. Zo interessant zijn we namelijk niet, onze woonst, werk en favoriete hobbyplek zijn immers het vaak bezocht.

Maar goed, het gaat hier niet om GSM-data, maar om camera’s. Op Twitter was ik erg kritisch voor dit voorstel – niet zo verrassend. Onze privacy wordt al jaren afgebouwd, herinner u Alexander De Croo die in 2015 beloofde om anonieme SIM-kaarten niet te verbieden, en daar in 2016 vlotjes toch op terugkwam met een wetsvoorstel. Ondertussen is het niet meer mogelijk om anoniem te bellen.

Of denk even aan uw vingerafdruk. Ook daar was het weer een typisch staaltje van Belgische politiek: Jan Jambon (N-VA) wou de vingerafdruk van élke Belg in een nationale databank, onze Staatssecretaris voor Privacy De Backer kon dat afbouwen naar een vingerafdruk die bewaard wordt op onze eID.

Of nog: het massale ANPR-netwerk van Jan Jambon op onze autosnelwegen, die ons overal volgen en 24/7 onze autoritten gaan monitoren op de snelweg. De nieuwe camerawet, waar het we later nog over hebben. Voorbeelden genoeg.

Maar dus: het ‘cameraschild’ in Gent. Waarom moeten we dit niet willen?

Allereerst moeten we even kijken naar het opzet van de bestaande ANPR-camera’s in Gent. Deze zijn aangekocht om verkeersovertredingen automatisch op te sporen (enkel uitzonderlijk mag men met de wagen nog binnen in de autoluwe zone van Gent). N-VA wil echter diezelfde camera’s omvormen naar 24/7 monitoring camera’s die ons overal volgen.

Het perfecte voorbeeld van een slippery slope. Maar elke ANPR-camera is een slippery slope of een hellend vlak. Want men koopt deze technologie op de groei. Gezichtsherkenning, een vrees van vele privacyspecialisten, is immers ook mogelijk, mits enkele softwarematige aanpassingen. Hoewel de overheid, burgemeesters en politiekers in alle talen ontkennen dit te willen implementeren, staat ‘gezichtsherkenning’ uitdrukkelijk in de memorie van toelichting van de nieuwe camerawet: “In de toekomst zullen mogelijk nog andere technologieën worden opgenomen, bijvoorbeeld de gezichtsherkenning “’.

Als privacyspecialist krijg ik de koude rillingen, maar als burger evenzeer. Ik ben – net zoals u, hoogstwaarschijnlijk – voorlopig nog een onschuldige burger. Ik weiger overal gemonitord en gevolgd te worden door een informatiezieke overheid.