DRIVE: Groeigeheimen van topondernemers Taco Oosterkamp

In de laatste aflevering van de podcast Drive praat Taco Oosterkamp met Jasper Meerding, die callcenterbedrijf ContactCare vanaf zijn 18e uitbouwde tot een bedrijf met 180 medewerkers. Momenteel haalt hij tonnen op voor een nieuwe startup.
Jasper Meerding (31) is oprichter van twee bedrijven: callcenterbedrijf ContactCare (2009, 180 medewerkers) en Gaiku (2016), een clouddienst voor vergaderingen waarmee Meerding tot nu toe een miljoen aan financiering ophaalde.
Meerding slaagde erin om ContactCare uit te bouwen naar een flink bedrijf, ondanks dat het bel-me-niet register het bijna onmogelijk maakte om outbound marketing te doen. De ondernemer begon het bedrijf al op zijn 18e, toen hij de kans kreeg om een callcenter op te zetten voor KPN.
Studeren was de rusteloze ondernemer niet bepaald op het lijf geschreven. "Ik dacht, wat leer ik hier nu eigenlijk. Ik wil het gewoon doen. Als ik de hele dag in een collegezaal zit dan zit ik te gapen en word ik ontzettend lui en moe. Terwijl als ik gewoon lekker bezig ben, dan zit ik vol energie en kan ik mensen meekrijgen." 
Nieuw bedrijf Meerding dook in het diepe, en had na een jaar 80 bellende scholieren voor zich aan het werk. Met het vorderen van de jaren maakte Meerding zichzelf slim overbodig bij ContactCare. Daardoor kan hij nu veel tijd steken in vergaderdienst Gaiku. Wel belt hij dagelijks met de directeur die ContactCare nu leidt.
De ondernemer nam de afgelopen jaren tientallen mensen aan, waarbij hij nog altijd let op zijn gevoel. "Zoals Mark Zuckerberg ooit zei: zou ik in een andere wereld zelf voor deze persoon willen werken? Iemand kan een fantastisch cv hebben en alle persoonlijkheidstesten glansrijk doorstaan, maar als je gevoel zegt 'ik weet niet of ik met deze persoon zelf zou willen werken, in een andere rol', dan doe je het niet."
Luister ook om te leren:
- Hoe je je groei versnelt door de pers te benaderen
- Hoe je zorgt voor een goede online strategie
- Hoe Meerding persoonlijkheidstests gebruikt om zijn team optimaal aan te stellen
- Hoe belangrijk het is om focus te houden, ook als dat niet in je aard zit
- Waarom Meerding ervoor koos om niet de grens over te gaan met ContactCare

In de podcast Drive spreekt Taco Oosterkamp met topondernemers. In deze aflevering: Victor van Tol, mede-oprichter van Snappcar: "De automarkt gaat consolideren en daarin zullen wij een belangrijke speler zijn, maar of we het platform boven Uber worden? Ik denk het in alle bescheidenheid niet."
Victor van Tol ergert zich mateloos aan de talloze auto’s die gemiddeld 23 uur per dag stilstaan. Met autodeelplatform Snappcar heeft hij één doel voor ogen: 5 miljoen minder auto’s in Europa voor 2022. Dankzij overnames en organische groei werd het bedrijf in een paar jaar tijd de tweede speler in de EU. De weg ernaartoe ging niet zonder slag of stoot: een exit van aandeelhouders, mede-oprichter Pascal Ontijd die de tent verliet en een tumor ter grootte van een appel die geconstateed werd bij van Van Tol. Toch bleek dit laatste een 'blessing in disguise'.
In deze podcast hoor je:
- Waarom Snappcar een oude 'vijand' partner heeft aangesloten
- Wat je doet als jouw visie niet strookt met die van de aandeelhouders
- Waarom het verschrikkelijk moeilijk is om deelauto's te verzekeren
- Waar Victor van Tol op let bij bij sollicitanten
- Wat voor gevolgen de zelfrijdende auto heeft voor Snappcar

In de podcast Drive spreekt Taco Oosterkamp met topondernemers. In deze aflevering: Ridder Drost, oprichter van olijfoliemerk Liquido d'Oro.
Liquido d'Oro hangt de ambachtelijke productie van olijfolie in modern technologisch jasje. "Wij kopen niet de olijfolie, maar de olijven", zegt oprichter Ridder Drost over de aanpak van zijn bedrijf. Niet persen, maar centrifugeren, is het devies. Daardoor is er weinig druk, wat de bitterheid vermindert. Maar wellicht belangrijker is een afgesloten omgeving, in plaats van open systeem waarbij olijven gaan oxideren en er oncontroleerbare temperatuurverschillen ontstaan.
De Utrechtse ondernemer begon al op zijn 19e met ondernemen, en stond in 2014 al eens in de Sprout 25 onder de 25.
Om als consumentenmerk door te breken moet je ambassadeurs vinden, en daarvoor heb je meestal veel doorzettingsvermogen voor nodig. Drost ging net zo lang bij Joop Braakhekke op de stoep zitten, totdat de fameuze chef-kok met hem wilde praten. "Ik wist, als ik een beetje naam wil maken in de horecawereld, dan moet je de bovenkant en de chefs die ertoe doen zien te overtuigen. Maar dat valt natuurlijk niet mee, want die worden overspoeld door allerlei aanvragen."
Toen Drost - als trotse bezitter van een fotografisch geheugen - een assistente van Braakhekke het directe telefoonnummer van de tv-kok zag intoetsen, belde hij Braakhekke gelijk op. "Hij zei 'kom vanavond langs in mijn restaurant, dan maak ik wel even tijd voor je'." Toen Drost na uren wachten Braakhekke eindelijk kon laten proeven van zijn biologische olijfolie, viel die gelijk in de smaak. "Braakhekke sleepte me door het hele restaurant, alle vaste gasten moesten ook even proeven."
Met Braakhekke als ambassadeur werd het voor Liquido d’Oro makkelijker om andere restaurants te overtuigen. Ook chefs Stefan van Sprang (De Poel), en tv-kok Herman den Blijker werden ambassadeur van het merk van Drost.
Gaandeweg verlegde de ondernemer zijn aandacht van restaurants naar de retail- en foodservice-markt (waaronder Julia's en La Place) en e-commerce, waarmee het bedrijf ook landen zoals Groot Brittannië, Duitsland en de Verenigde Staten bereikt. Drost is momenteel in onderhandeling met een droomklant: Albert Heijn.
In deze aflevering hoor je ook:
- Wat Drost leerde van de aanpak van Italiaanse olijfboeren
- Het belang van het verhaal rondom je product, en hoe je geweldige teksten schrijft
- Hoe je door te barbecueën op een parkeerplaats in België een nieuwe klant kan overtuigen
- Hoe je profiteert van een samenwerking met een multinational, zónder je te laten overnemen
- Waarom Drost ruzie kreeg met het Ministerie van Defensie

In de podcast Drive spreekt Taco Oosterkamp met topondernemers. In deze aflevering: Roland Sars, ceo van Media Distillery.
Roland Sars richtte in 2005 samen met Robbert van Geldrop cloud-opslagdienst voor bedrijven Backup Agent op, het bedrijf dat hij in 2014 verkocht. Daarna stapte hij in 2016 bij Media Distillery, een soort Google voor audio- en video. Het bedrijf analyseert voor bedrijven bijvoorbeeld wanneer zij met hun merk op tv komen, en stuurt ze vervolgens een alert. Voor radiozender BNR maakt de dienst alle audio met tekst doorzoekbaar. Het bedrijf analyseert nu per dag ongeveer 10.000 uur aan video. 
https://www.sprout.nl/lijsten/challenger50-van-2016/media-distillery
Media Distillery werkt zo op het snijvlak van tv en kunstmatige intelligentie. Toen Sars voor het eerst kennis maakte met compagnons Joost de Wit en Geert Vos dacht hij gelijk "wow, dit kan wel eens heel groot gaan worden". Als aanvulling op de meer technische De Wit en Vos nam Sars de commerciële en organisatorische verantwoordelijkheid op zich.
https://www.mediadistillery.com
Sars studeerde aan de TU Delft, maar "ik was te commercieel van aard". Bedrijfskunde (Erasmus) sloot beter aan. Toen hij in 2003 de vraag kreeg van een vriend die data op zijn laptop was kwijtgeraakt, begon hij - tussen de colleges door - te sleutelen aan het prototype voor BackupAgent. Dankzij een paar pilots met kleinere Internet Service Providers, kon het duo de markt goed testen. Tegen de tijd dat de twee afstudeerden was de eerste angel-investeerder al aan boord. Toen de ondernemers hun bedrijf in 2014 verkochten telde de dienst 50.000 eindgebruikers, grotendeels buiten Nederland.
Een van de manieren waarop Sars bij blijft als ondernemer is met podcasts. Onlangs hoorde hij een herkenbaar verhaal over een klein bedrijf dat deals leerde maken met grote bedrijven. Dat raakte een snaar bij Sars. "Voor grote bedrijven is het vaak risicovol om bij een startup als ons een bepaalde dienst af te nemen. Hoe kom je er onder de aandacht, kom je door alle processen heen zodat je uiteindelijk bij de inkoper aan tafel zit en uiteindelijk de deal kan sluiten?"
Verras met snelheid, is een van Sars' deviezen. "Ik probeer altijd te zeggen, 'ik heb volgende week iets voor je'. En dan zorg ik dat ik de dag erop al iets heb. Dan is zo'n klant of investeerder verrast, en krijgt hij het gevoel dat je snel voor hem aan de slag bent gegaan."
Luister deze aflevering ook om te horen:
- Hoe je je team gek kunt maken door als ondernemer telkens 5 stappen vooruit te denken
- Hoe je energie haalt uit het werk dat je doet
- Hoe de opkomst van Netflix, Youtube en Uitzending Gemist alle marktwetten van televisie achterhaald maakt
- Hoe je verantwoordelijkheid neemt, wanneer je product een keer niet goed werkt
- Het belang van goede vragen stellen aan jezelf, als ondernemer die altijd blijft leren

In de podcast Drive spreekt Taco Oosterkamp met topondernemers. In deze aflevering: inmaker van augurken en uitjes Oos Kesbeke gaf een oudbollig familiebedrijf een hip imago. 'Ik vind dat je nooit in de optocht mee moet lopen.'
Oos Kesbeke is de derde generatie die aan het hoofd staat van producent van tafelzuren Kesbeke, een familiebedrijf dat de grootvader van Kesbeke in 1948 startte "in een keldertje aan het Waterlooplein" in Amsterdam.
Het vak werd verkwanseld door industrialisatie en massaproductie, vertelt Kesbeke in deze podcast aan interviewer Taco Oosterkamp. Door een te groot aanbod werd de markt compleet verstoord en kwam het product in een vrije val.  
De meeste bedrijven vielen om, maar Kesbeke bleef overeind, "omdat wij een eigenwijs bedrijf zijn". De concurrentie was dertien in een dozijn, zegt Kesbeke. "Het was allemaal net niet." De ondernemer besloot "een eigen pot" te ontwikkelen, ook om binnen te komen bij de supermarkten. "Dat heeft me veel geld gekost, maar ik wilde onderscheidend zijn in het vak." Die investering betaalde zich volgens Kesbeke uit in een "megagroei."
Jamie Oliver  Kesbeke probeert een oeroude traditie ("Ik kan zo 100 recepten opschrijven om een augurk in te maken") te combineren met innovatie, bijvoorbeeld door samen te werken met chef-koks. Het bedrijf bedient nu zo'n beetje drie marktsegmenten: retail en groothandels zoals Sligro en Hanos, een b2b-tak die producten maakt voor bedrijven zoals KLM, Febo, Hema en Ikea en een 'culinaire' afdeling die speciale producten maakt voor onder meer Jamie Oliver en Jonnie Boer.
Kesbeke: "We hebben onze eigen koers bepaald. Tot op de dag van vandaag doen we (bijna) geen private label. En we hebben kwaliteit altijd vooropgesteld. Je kan best marchanderen met de prijs, maar nooit met de kwaliteit. Er gaat hier niets de deur uit waar we niet trots op zijn." Ook dankzij de revival van de hamburger is zijn merk nu "hip en trendy". "Een 'zuurtje' was in het verleden een oudbollig product, ik heb er altijd voor gevochten om dat om te bouwen. En dat lukt me vrij aardig. Dus ook jonge mensen gaan zuurtjes eten."
Loonkosten Achter de potten met ingelegde uien en augurken gaat een behoorlijk arbeidsintensief proces schuil, met nog altijd flink stijgende loonkosten. Het bedrijf bracht zijn uien vroeger bij huizen in Amsterdam om ze te laten schillen. Toen Amsterdammers dat niet meer wilden doen verhuisde die activiteit naar Zeeland, om vervolgens in Polen te belanden. "Maar de schilprijzen die de Polen vragen, dat begint uit de hand te lopen. Daar gaat het inmiddels zo goed, dat ze zeggen, 'dit kost het en anders doen we het niet'."
De ondernemer is een workaholic die letterlijk zijn recepten droomt. Hoeveel uren hij werkt? Hij heeft geen idee. "Ik ben hier van maandag tot en met zaterdag, altijd."
Luister de podcast ook om te horen: 
- Hoe Kesbeke zich eerst op de hotelindustrie stortte, eerst met een soort offline Booking.com, daarna met eigen hotels
- Waarom hij een aantal dansscholen overnam
- Hoe hij na een ruzie met zijn vader toch weer terugkeerde bij het bedrijf waarin hij opgroeide
- Hoe hij jarenlang moest knokken tegen het imago van een 'Amsterdams' bedrijf
- Hoe hij chefkok Jonnie Boer leerde kennen

In podcast Drive spreekt Taco Oosterkamp met topondernemers. In deze aflevering: Monique Ansink verdiept zich als old school producent in de nieuwste technologieën, van blockchain tot drones. 'Je moet wel op blijven letten, voor je het weet heb je geen bestaansrecht meer.'
Monique Ansink (47) is sinds 1999 directeur-aandeelhouder van Excellent Products, maker van jaarlijks ruim twee miljoen spanbanden, sleepkabels en andere producten waarmee ladingen veilig kunnen worden vervoerd.
Ansink kwam al op haar 21ste terecht bij het bedrijf uit Hoorn, dat net bezig was met exportplannen. "Ik wilde een baan waar ik veel kon reizen. Ik kreeg koffer mee met monsters en ik mocht op reis, dat was natuurlijk een topbaan." Ansink zette de verkoop op in Duitsland, Engeland en Scandinavië.
Ondanks internet en webshops doet Ansink haar marktonderzoek gewoon door ouderwets naar een land toe te gaan. "Dan neem je een taxi en je gaat alle winkels af waar je denkt dat jouw product verkocht kan worden."
Azië
Ansink bracht tussendoor een paar - leerzame - jaren door bij Nestlé. In de kern verschilde haar werk niet veel. "Het maakt niet uit of je een Maggi-blokje verkoopt of een spanband; het proces is precies hetzelfde." Het werken bij die multinational inspireerde haar om het productaanbod van Excellent Products te verbreden.
In 2007 stapte haar compagnon uit het bedrijf en nam Ansink de resterende 50 procent aandelen over. De ondernemer zag dat veel inkopers en bedrijven zich steeds meer op Azië begonnen te richten. "Ik dacht, dan moeten wij ook in Azië zitten, dan kopen ze rechtstreeks bij ons in."
Mede omdat ze een land zocht waar religie geen overheersende rol speelt in de politiek belandde ze in Vietnam. Excellent Products laat zijn producten nu maken in een fabriek in de hoofdstad Ho Chi Minh (50 medewerkers). Die fabriek is mede gefinancierd door de Nederlandse overheid, die het stimuleren van werk en nieuwe technieken in landen als Vietnam ziet als een nieuwe manier van ontwikkelingssamenwerking. 
Nadat de lokale bedrijfsleider afgelopen oktober opstapte, droeg Ansink de leiding over aan '3 meiden' uit de productieafdeling. "Ik dacht, laat ik het gewoon proberen. Ze hebben dat zo goed opgepakt."
Veilig
Ansink wil de fabriek zo verantwoord mogelijk runnen, qua veiligheid en lonen (ook omdat dit vanuit de Europese Unie zo geëist wordt). Die aanpak kan in de praktijk een uitdaging zijn, merkte Ansink. "Je kan bijvoorbeeld wel zeggen dat we mensen in ons bedrijf niet langer dan 8 uur willen laten werken. Maar dan stappen ze over naar een ander bedrijf, waar ze wél 12 tot 14 uur kunnen werken, want dan verdien je natuurlijk meer."
Maar als ondernemer wil je goed kunnen slapen, is Ansinks drijfveer. "Als er zoiets zou gebeuren als in Bangladesh, terwijl je weet dat het niet goed is, dat lijkt me verschrikkelijk. We weten hier hoe het moet, dus waarom zou je dat daar niet doorvoeren? Ik vind mijn medewerkers hier net zo belangrijk als mijn medewerkers in Vietnam. Daar zou geen onderscheid in gemaakt moeten worden."
Als ondernemer in de productiesector moet je rekening houden met talloze regels, maar handhaving en sancties zijn er veel minder, zegt Ansink. Dat er daardoor veel wordt gesjoemeld is iets waar de ondernemer zich regelmatig druk over maakt. Ze reist zelfs af en toe naar Brussel om "ministers en Europarlementariërs wakker te schudden".
Beluister deze uitzending ook om te horen:
- Waar Ansink op let wanneer zij overweegt om een nieuw product te verkopen 
- Hoe zij een verkoopafdelingen optuigde in Duitsland, Engeland en Scandinavië
- De belangrijkste sales en marketing-les die zij leerde tijdens haar periode bij Nestlé
- Hoe zij denkt dat blockchain en robotisering de productiewereld gaat veranderen
- Waarom Ansink het belangrijk vindt om te sparren met andere ondernemers 
- Waarom zij een stichting opzette die eigenaar is van het bedrijf 
- Waarom zij gelooft dat vrouwelijke ondernemers een steuntje