Kronika Konika Roman Konik

Czerwone i czarne portrety autorstwa Salustiano García Cruz malowane w stylu renesansowych portretów są ewenementem na gruncie sztuk plastycznych. Artysta, z zauważenia godną drobiazgowością, delektuje się wręcz czystą formą obrazu, z portretów patrzą na nas uważnie postacie znad pustej i monochromatycznej przestrzeni, najczęściej w kolorze czerwonym. wykonane w renesansowej manierze, przekonująco nawiązujące do metod malarskich sprzed 600 lat, a jednocześnie bezsprzecznie zanurzone w współczesnej symbolice koloru, w której barwa uzurpuje sobie prawo do dominacji nad portretem. Jedno jest pewne, w malarstwie prace tego sewilskiego malarza odrzucają wszelkie punkty pośrednie, niuanse, są dobitne i absolutne. Portrety jego autorstwa silnie oddziaływają poprzez symboliczną wartość chromatycznego trójzębu: czerwieni, bieli i czerni.

Carl Dobsky, który z wyglądu przypomina starotestamentalnego proroka z długimi włosami i brodą, chce być postrzegany jak ktoś, kto za pomocą alegorii obrazowej wieszczy, jest prorokiem zagłady, jest kimś podobnym do wróżbity z pędzlem w ręku. Swoje malarstwo owija w zawiły język, maskując swoje przepowiednie tak mocno, że nie sposób z całą pewnością stwierdzić, co mają one dokładnie oznaczać. Maluje na poziomie pewnej ogólności. Być może stosuje starą zasadę, że prognozowanie zawsze lepiej smakuje z perspektywy czasu, wtedy wieszczący może powiedzieć wprost - a nie mówiłem... Tym samym obrazy malowane przez Dobsky'ego ukazują ludzi ślepych na choroby trapiące Zachód.

Marta Zamarska pochodzi z Ustronia. W 2008 ukończyła z wyróżnieniem wydział malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. We wrześniu 2013 praca artystki „Impresja Kolejowa II” zajęła drugie miejsce w międzynarodowym konkursie organizowanym przez londyńską galerię Saatchi Art. Tam też, została wymieniona przez kurator Rebeccę Wilson, jako jedna z dwunastu najlepiej zapowiadających się artystów młodego pokolenia. Dziś jej prace znajdują się w licznych prywatnych kolekcjach w Polsce i za granicą.

Denis Korobkov urodził się w 1982 roku w Penzie, gdzie też w 2006 roku ukończył Akademię Sztuk Pięknych. W kręgu jego zainteresowań jest tradycyjna rosyjska kultura, folklor i architektura przedrewolucyjnej Rosji. Jest tu podobny do artystów okresu Młodej Polski, bo czerpie inspiracje twórcze z tradycji narodowych i z piękna folkloru. Korobkov, oprócz prac przedstawiających architekturę stworzył też cykl przepięknych ilustracji do „Cichego Donu”. Korobkov przez wiele lat poszukiwał własnego stylu, stąd w jego dorobku twórczym możemy znaleźć zarówno prace w technice olejnej, rysunki, grafiki, czy pastele. Ale w moim przekonaniu, to co stworzył w technice rysunku kredką jest wyjątkowe i zasługuje na szczególna uwagę.

Przyglądając się malarstwu Jeremy Lipkinga warto zwrócić uwagę, że zanim artysta zwrócił się ku sztuce figuratywnej, malował wyłącznie pejzaże, zwykle w akwarelach, czyli medium łatwym do przenoszenia podczas pieszych wycieczek. W swych pejzażach potrafił utrzymać delikatną równowagę i to odróżnia jego prace od twardego realizmu, bo Lipking zręcznie naśladując sposób, w jaki ludzkie oko widzi świat, przede wszystkim starannie wybierał interesujący go obiekt i stawiał go w centrum uwagi, jednocześnie dbając, by jego otoczenie było lekko rozmyte - zasadniczo jest to połączenie realizmu i impresjonizmu.

To, co mnie najbardziej zachwyca w obrazach Jose Lopeza Vergary, to jego wytrwałość i konsekwencja, bo artysta nie bacząc na mody i trendy konsekwentnie podąża tradycją klasycznego malarstwa. Sam przyznaje, że jego celem w sztuce jest sportretowanie prawd ogólnych, ukazania w obrazach ulotnych chwil czy nastrojów, a także, odnalezienie i wydobycie ukrytego piękna, które nas otacza, a według artysty, najbardziej precyzyjną metodą jest, po prostu, malowanie w duchu mistrzów renesansu.Na uwagę zasługują przede wszystkim jego portrety. Panuje w nich jakiś efemeryczny klimat epoki fin de siècle, kobiety są smutne, zamyślone i wręcz kruche. Ale widać też, że każda z kompozycji, pomimo minimalizmu, jest głęboko przemyślana. A tytuły obrazów trafnie korespondują z ich zawartością.